นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[YURI] ประธานสุดโฉดกับสาวเเกลสุดซวย
ถ้าจะพูดถึง "สิ่งที่กล่าวขวัญ" ของโรงเรียนนี้นะเหรอ "ก็คงจะเป็น สุดยอดสาวแกลฉันคนนี้ยังไงล้าาา!!!
ผู้เข้าชมรวม
1,074
ผู้เข้าชมเดือนนี้
11
ผู้เข้าชมรวม
1.07K
หมวด : รักคอเมดี้
อัปเดตล่าสุด : 20 มิ.ย. 61 / 17:58 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ถ้าจะพูดถึง "สิ่งที่กล่าวขวัญ" ของโรงเรียนนี้นะเหรอ
"ก็คงจะเป็น สุดยอดสาวแกลฉันคนนี้ยังไงล้าาา!!!
เอ๊ะ! คุณผู้อ่านไม่เข้าใจว่าสาวแกลคืออะไรน่ะเหรอ
อะฮั่ม! สาวเเกลคือสิ่งที่สวยงามสดใสประจำโรงเรียนเปรียบได้กับทูตตัวน้อ..ย"
"หยุดพูดให้คนอื่นเข้าใจผิดได้เเล้วนะ" เสียงหนึ่งพูดขัดขึ้น
"ยะ ยัยประธานนักเรียน" "พวกแกลน่ะ ก็เเค่พวกที่แต่งตัวผิดระเบียบโรงเรียน เป็นพวกที่น่าหนักใจสำหรับอาจารย์ รวมถึงคนอย่างฉัน อ่อ ฉันคงจะลืมเเนะนำตัวไปสินะ ฉันชื่อเหมย เป็นประธานนักเรียนน่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
"เดี๋ยวสิ ยัยประธาน นี่มันเป็นช่วงเวลาของฉันนะยะ"
"ฉันเคยบอกเธอว่าอย่างไร? หืม"
ประธานเดินรุกเข้าหาสาวแกลซะเเล้ว
"ระ รู้เเล้วน่ะ ให้เรียกเหมยใช่ไหมล่ะ เข้าใจเเล้วๆ เเล้วจำเป็นไหมเนี่ยที่ต้องเข้ามาใกล้ขนาดนี้น่ะ" สาวแกลร้องบอกพรางปัดป้องเหมยให้ออกไป
เหมยจับเเขนของสาวแกลคนนั้นเเล้วดึงเธอให้เข้าใกล้กว่าเดิม
"อึ่ยย" สาวแกลร้องออกมา
"บอกเขาไปสิ" เหมยพูดเรียบๆขณะจ้องตาสาวแกลราวกับจะกลืนกิน
สาวแกลหลบสายตาคู่นั้น
"บะบอกอะไรล่ะ"
"ชื่อของเธอ"
"ชื่อรินนะคะ!! นี้ออกไปได้เเล้วยัยประธาน" รินผลักไสเหมยออกเเต่เหมยดึงดันเข้ามาใกล้อีก จนรินต้องหลับตาหนี
"เรียกว่าประธานอีกเเล้ว ต้องทำโทษ!!"
"เอออออ๋" รินร้องเสียงหลง
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
วันนี้็เป็นอีวันที่มีารรวเรื่อเเบบ่อนเ้าโรเรียน หามีอที่ผิละ็้อโนยึเเน่ๆ สภานัเรียนโรเรียนนี่็ึ้นื่อเรื่อวามเอาริเอาัะ้วย ถึะเป็นแบบนั้น
ทั้ัวอันน่ะ มันเเทบะผิระเบียบทั้หมเลยนี่!!! ่วยไม่ไ้ันเป็นสาวแลนินา เมื่อัสินใไปแล้ว็้อทำให้เ็มที่ใ่ไหมล้า
ทั้ย้อมผม เเ่หน้า ทาสีเล็บ ระโปร่สั้น พมือมือ ถ้าโนพวสภานัเรียนับไ้ละ็รับรอไ้เลยะเเนนนี่แทบะิลบเลย เเล้วยั้อโนทำโทษใ้เเราน(ทาส) ่วยานพวสภานัเรียน หลัเลิเรียนลามไปถึวันเสาร์ วันเสาร์น่ะันวรที่ะเเท็ทีมออไป็อปปิ้ ะให้เอาเวลามี่าเหล่านั้นมา่วยานสภานะเหรอฝันไปเหอะยะ !!เเล้วเราะเ้าโรเรียนยัไีล่ะ ะโเรียนีไหมนา ไม่สิวันนี้น่ะมีวิาสัมนิหน่า ที่อาารย์ฝึหัสุหล่อะมาสอน้วย่วยไม่ไ้สินะ! ัน้อ้อใ้วิาที่สั่สมมา่อนะมาเป็นสาวเเลเริ่มาารเินไปที่รั้วโรเรียนมอไปรอบๆโยนระเป๋าเ้าไป่อนุบ!สำเร็!!!เเล้ว็่อยเหยียบรนั้น ับรนี่ ปืน้ามมา[ทันในั้นระโปร่็ันไปิรั้วเ้า]ว้ายย เเย่เเล้วใรเินผ่านมาอนนี้มีหวั ออมาสิเ้าระโปร่รินพยายามึระโปร่ในะที่เธออยู่บนรั้ว และา้ามมาเเล้ว้านึ"ูลำบานะ ัน่วยละัน" เสียผู้หินหนึ่พูึ้นราวับูเธอมานานเเล้วมันยาที่รินำลัิอยู่บนรั้วะหันไปู ที่สำัเธอ้อาระลารั้วนี้สัที[ลมที่พัมาทำให้ระโปร่ที่สั้นอยู่เเล้วอเธอ เปิึ้น]"วะว้าย นี้อย่าูนะ" รินะโนบอ"ันเห็นมาหมั้นานเเล้วล่ะ ็ระโปร่มันสั้นะาย เเล้วเธอ็อยู่บนรั้ว...""นะนี่ หมายวามว่ายัไันยะ""ามนั้นล่ะ เอาล่ะเหล็รนี้มันเี่ยวระโปรเธออยู่""ะเี๋ยวสิ...ว้ายย"หิสาวนิรนามยืนมันไปใ้ระโปร่อริน มือที่สัมผัสับาอ่อนอเธอทำให้เธอนลุู่ไม่นานระโปรอริน็หลุาเหล็ไ้สำเร็ เธอึ่อยๆปืนลมาไ้ทันในั้นริน็ไ้ยินเสียรื้ออาระเป๋าอเธอ"เธอทำอะไรน่ะ""็้นระเป๋าไ""เี๋ยวสิ เอ๊ะ!! ที่เเนอเธอ"ที่เเนอเ็สาวผู้นั้นมีปลอเเนสีแานับัวอัษรที่ทำให้ริน้อหน้าีประธานนัเรียน!!!!!เเ็พอสุๆ"มือถือันอริบเ็บไว้นะ อยู่ห้อสอสินะ..." ่อนประธานะให้ปลายนิ้วสัมผัสับมือถือนั่นรินรีบว้าระเป๋า่อนออัววิ่สุีวิ"หวัว่าประธานะามมาไม่ทันนะ หึ ันน่ะนะอนม.้นนะเป็นถึนัวิ่ีฬาสีเียวไ้วาเหรียนเอาไปั่ีโลรวยเลยล่ะ ยัยประธานนั้นะ...เฮ้ยยย" รินิยัไม่ทันบประธานนัเรียนำลัวิ่ามาิๆและส่สายาเหมือนสิโที่ำลัออล่าม้าลายอยู่นี่มันอะไรมันเรื่อเเบบนี้มัน เป็นไปไม่ไ้ รอ! ้อไปทาอาารเอที่นั้นเส้นทาับ้อน ประธาน้อามเราไม่ถูเเน่ ีล่ะรินออัววิ่เลี้ยวเ้าอาารเอ ใ้อาารเอ เ็มไป้วยโ๊ะและเ้าอี้มามายวา้อนันนสู"บ้าริ! ้อเป็นเพราะ้าวเ้าเเน่ๆ ุไปหมเเล้ว" รินิเสียฝีเท้าไล่ามมาา้านหลัรินไม่มีทาเลือ เธอึ่อน โยเ้าไปนั่อเ่าในมุมระหว่าำเเพเเละอโ๊ะเ้าอี้ มันเเบและมืมาพอที่ะ่อนัวไ้รินหวัว่ายัยประธานสุโหะวิ่เลยไปเธอหายใหอบ หัวใ็เ้นึั เป็นอาาราารวิ่นเหนื่อยวินาทีนั้นประธานนัเรียน็เลี้ยวเ้ามาในอาารเอรินลั้นหายใ ประธานอยู่้านหน้าเธอนี่เอ"ิ!" ประธานเหมยส่เสียิ้้ะออมาประธานเินผ่านุที่ริน่อนออไปทำให้รินมีโอาศหายใบ้าในอนนั้น!"ันไ้ยินเสียนะ เสียหายใอเธอน่ะ"รินปิปาัวเอนี่ๆเราหายใันานั้นเลยรึไเนี่ยยยย"อยู่ - นี่ - เอ" ประธานส่เสียสยสยอออมาพร้อมับเินถอยหลัมาในุที่ริน่อนมัน"เย้ยยยย"นี่มันน่าลัวไปเเล้วยัยประธานประธานเินแทรัวเอามาใน่อเเบนั่นรินิัหวะวิ่สวนทันวันเเ่ประธานับเเนรินทัน่อนะันเธอเ้าประิำเเพ"ะรีบไปไหนันล่ะ หืม" ประธานยื่นหน้าเ้ามาใล้นริน้อเบือนหน้าหนี"อ้ะ"ประธานว้าหน้าอรินลับมา"แ่หน้า ใสุ่้มหู ระโปร่สั้น พมือถือ ปืนรั้วโรเรียน โว์าเในให้ันู แล้ววิ่หนีวามผิอี""เี๋ยวนะ โว์อะไร..""้อทำโทษ ไปห้อสภาับันเี๋ยวนี้"ประธานเหมยยัเ้ามาใล้นปลายมูแทบะสัมผัสันะใล้ไปเเล้วประธานว้ามืออรินูให้เธอเินามไป"ปะปะประธานนี่มันอะไรเนี่ย" รินพูพราูมือ้าที่ถูู"เผื่อเธอิไม่ื่อวิ่หนีันยัไล่ะ ริน?"ประธานรู้ื่อเราไ้ยัไเนี่ย แบบนี้ัน็เเย่น่ะสิ"หรือว่าเธอเินที่ันทำเเบบนี่" เหมยถามห่ะ!"มามาเินอะไรันล่าาา โฮะๆๆ" รินหัวเราะลบเลื่อน"เป็นเเบบนั้นหรอ" ประธานหยุเินและหันลับมาอย่ารวเร็ว นรินใประธานเหมยึรินเ้ามา ่อนะประทับรอยูบที่ปารินผลัประธานออ เธอในนัุ่บลไป"เเบบนี้เธอเินรึยั" ประธาน้มลมอรินที่นั่นิ่เหมือนวิาหลุออาร่า"อะ อะไรเนี่ย ประธาน ุทำอะรายยย" รินะโนร้อบอ"ลิปอเธอิปาอันเลย เเบบนี้ะถือว่าันทาลิป้วยไหมนา""เอออออ๋""เรียันว่า เหมยสิ ่อานี้เราไ้เอันทุวันเลยล่ะ เน๊อะ""ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"ท้ายสุริน็โนประธานลาเ้าห้อสภา นับาวันนั้นทุนในโรเรียน้อนาน "สิ่ที่ล่าววั" ประำโรเรียน็ือ "รินทาสประำายอประธาน"สามารถอ่านอน่อไปไ้ที่ลิ์้านล่า
ผลงานอื่นๆ ของ OverCloudy ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ OverCloudy
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น