แรงรักแรงแค้น

"แม่ๆ ฮือๆๆ"เสียงเด็กชายวัยใสร้องเรียกแม่ด้วยความตกใจ "จ้ะๆ" เสียงหญิงชราตอบด้วยน้ำเสียงกังวลใจ "มีอะระ บี!!"

เสียงหญิงชราตะโกนด้วยความตกใจ "พี่บี ฮือๆๆ" เด็กชายหน้าใสตอนนี้หน้าเต็มไปด้วยน้ำตา "จะ..จดหมาย แบม เอาจดหมายมาให้แม่"หญิงชราบอกลูกชายที่กำลังร้องให้อย่างหนัก "นี่..นี่ฮะ"เด็กชายตอบด้วยเสียงสะอื้นเล็กน้อย

"ถึงแม่และแบม

แม่แบมพี่บีขอโทษนะที่พี่ต้องทำแบบนี้ พี่เสียใจมากจริงๆ คุณมาร์คแฟนพี่เขาไปมีผู้หญิงใม่ และไล่พี่ออกพร้อมเงินจำนวนมากตรงหัวเตียงหนูนะแม่แบม แม่กับแบมเอาไปใช้ได้เลยนะคะ หนูให้ ยานี่ก็ขอบคุณเหมือนกันนะแม่ ที่ซื้อมาให้ตอนหนูไม่สบาย หนูรักแม่กับน้อง แบมนะ บาย

                                                                            จาก บีบี"

"ไม่ ฮือๆๆ พี่บี ฮือๆๆๆ"เด็กชายร้องโฮออกมาอย่างหนัก ผู้เป็นแม่ก็เช่นกัน ทั้งสองโผกอดกัน 

2 สัปดาห์ต่อมา งานศพของบีบีได้เสร็จลงเรียบร้อย ด้วยเงินบนหัวเตียงนั่น และทำให้ 2 แม่ลูกมีฐานะดีขึ้น แต่ก็ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ เพราะ้งินจำนวนนี้ต้องแลกกับคนเลยหรือ

"แม่ แบมจะแก้แค้น แบมจะแก้แค้นให้พี่บี!" เด็กชายที่จากสดใส อ่อนโยน มีเมตตา กลับกลายเป็นคน เย็นชา ไม่อ่อนโยนเหมือนแต่ก่อน "อย่าเลยลูก มันบาป"หญิงชรากล่าวเตือนลูกชายที่กำลังกำหมัด หน้าแดงพร้อมที่จะระเบิด "แบม แม่ แม่.."

สิ้นเสียงผู้เป็นแม่ก็ล้มลงพร้อมกุมหัวไว้แน่น "แม่ แม่ อย่าเป็นอะไรนะ ฮือๆๆๆ ใช้สิ พยาบาล โรงพยาบาล" สิ้นเสียงเด็กหนุ่มก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โรงพยาบาล

ตรู๊ด ตรู๊ด.....

"สวัสดีค่ะ โรงพยาบาลMBZAค่ะ"

"คุณช่วยส่งรถพยาบาลมาด่วนเลยครับ"

"ค่ะๆ ภายใน10นะ..."

"ไม่ได้ครับ! ต้องภายใน6นาทีเท่านั้น!"

"ค่ะๆ ก็ได้ค่ะ"

สิ้นสาย

-5 นาทีต่อมา-  ที่โรงพยาบาล

"หลีกทางหน่อยค่ะ หลีกทางหน่อยค่ะ" เสียงพยาบาลกล่าวตลอดทาง

"ขออภัยนะครับ ญาติเชิญรอข้างนอกครับ" เสียงหมอกล่าวกับเด็กหนุ่มกำลังจะเข้าไป

"ฮะ" เสียงเด็กหนุ่มตอบแบบไม่พอใจ 

ขอให้แม่รอดนะฮะ ผมรักแม่ทุกวินาทีตั้งแต่ที่แม่ตื่นมา แม่ฮะ ตื่นมาคุยกับผมนะฮะ

เด็กหนุ่มอธิฐานในใจ 

2 ชม.ต่อมา..

"คุณครับ ตั้งใจฟังดีๆนะครับ" หมออกมาจากห้องแล้วมาคุยกับแบม

"ครับๆ รีบๆบอกมาครับผมจะไปหาแม่"

"ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ แม่ของคุณเสียชีวิตแล้ว จากการตอมใจ แม่ของคุณเครียดเกินไป ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน พวกผมพยายามทำเต็มที่แล้ว ขอตัวนะครับ"

"ม่ายยยย ฮือๆๆ แม่ แม่ออกมากลับผมสิ ฮือๆๆ แม่" เด็กหนุ่มปล่อยโฮออกมาอย่างหนัก ทำไมแม่ของเขาต้องไปเร็วขนาดนี้ด้วย 

--5 ปีต่อมา--

ความแค้นที่อยู่ในใจของผม แม้จะผ่านมา5ปีแล้ว แต่มันยังฝังใจตลอดเวลา

อ้อ! ลืมไป 

ผมชื่อแบมแบมครับ เรียกแบมเฉยๆก็ได้ ผมอายุ19 ปีฮะ แม้จะใกล้เข้ามหาลัยแล้ว แต่หัวสองของผมยังคิดแต่เรื่องนี้ทุกวัน ทุกวันนี้ผมมีฐานะที่ดีมาก มีรถสปร์ตหรูๆขับไปโรงเรียน แต่ผมไม่รับสาวหรอกฮะ ผมจีบสาวไม่เป็น แฮ่ๆ ได้ยินว่าไอ้มาร์คมันเรียนอยู่ที่มหาลัยทีาผมกำลังจะย้ายไปนี่หน่า อยู่ปี3 เจอแน่! ไอ้มาร์ค

ยาวไปน้อออ ขออภัยค่า เรื่องแรกเป็นยังไงมั่ง ติชมได้นะคะ