เงาฝันซินเดอเรลล่า

ร่าน!

เขาด่าเธอแบบนั้นก็ไม่แปลกในเมื่อเขาทำกับเธอแบบนั้นทุกคืน สอนเธอในสิ่งที่ผู้ชายต้องการในหัวของเขามีแต่เรื่องแบบนั้น ยิ่งนึกยิ่งเจ็บใจ

“เชิญเลยสิคะ หรือจะให้ฉันแก้ผ้ารอ” อจลาเตรียมแกะกระดุมทีละเม็ดไม่รอให้เขาเป็นคนทำ หันกลับไปยังเตียงนอนที่ปูรออยู่ ก้าวขึ้นไปนอนรอเขาอย่างเช่นทุกครั้ง รอให้เขาใช้สอยเธอให้พอใจเธอจะได้กลับไปนอน กลับไปร้องไห้เงียบๆ คนเดียว

“ยั่วมันแบบที่ยั่วฉันแบบนี้ด้วยหรือเปล่าล่ะ” อจลามองค้อนไปตามเสียงที่ดังเข้ามา ทั้งโกรธทั้งโมโห

“ยั่ว? ไม่จำเป็นเพราะเขายังหนุ่มแน่น ไม่แก่หมดน้ำยาอย่างคุณ”

นิยายเรื่องนี้มี e-book แล้วนะ