อุบายร้ายกับดักเสน่หา

อุบายร้ายกับดักเสน่หา

สวัสดีอีกครั้งค่ะ วันนี้จูงมือพระเอกคนล่าสุด มาพบแฟนๆ นักอ่าน เรื่องนี้ต่อจากเล่ห์ร้ายกับดักมาเฟีย เป็นคู่ของพี่สาวอมันตราค่ะ แต่อ่านแยกได้ไม่เสียอรรถรส แต่ละคู่มีปมของตัวเองแยกอ่านได้ เรื่องนี้หวานๆ น่ารักอย่างที่ตั้งใจ

เอาไว้ จิกกัดเมื่อแรก แล้วก็เข้าสู่สายอ่อนเมื่อพระเอกของเรารู้ว่าตัวเองรักนางเอกเข้าให้แล้ว แต่เคยร้ายกับเขาไว้มาก ก็กลัวนางเอกไม่รัก^_^

เรื่องนี้เบาๆ ค่ะ ไม่ซับซ้อนอะไร ขอหวานๆ อ่านไปก็จิกหมอนกับความอ่อย

ของคุณพีทจ้า...

จะคิดไฉนดีนะอกเอ๋ย

จะได้เชยชมชิดพิสมัย

พระเร่งร้อนร่านทะยานใจ

ดังเพลิงกาลผลาญไหม้ทั้งกายา

ฉุกใจได้คิดสิการแล้ว

ดังดวงแก้วตกต้องแผ่นผา

ร้าวระยำช้ำจิตเจ็บอุรา

ประหนึ่งว่าจะวายชีวี...

***อิเหนา บทพระราชนิพนธ์รัชกาลที่๒

เนื่องจากผู้เขียนชื่นชอบกลอนของเรื่องนี้มาก และคุณพีทไม่ต่างจากอิเหนาที่เห็นค่าบุษบาเมื่อสาย...

***ร่วมลุ้นไปกับอิเหนาพีท และบุษบาอรนาฎนะค่า ว่าจะน่ารักน่าหมั่นไส้แค่ไหน^_^

***ขอแนะนำตัวละครค่ะ

พิทยา เวชภากร ทายาทคนโตของตระกูลใหญ่ ที่แสนสุภาพอ่อนโยน หากน้อยคนนักจะรู้ว่านั้นเป็นเพียงหน้ากากสุภาพบุรุษที่เขาสวมใส่ในยามเข้าสังคม

อรนาฎ หญิงสาวที่ต้องทนทุกข์กับราคีที่เกิดขึ้นเพราะหลงเชื่อใจมารดาผู้ให้กำเนิด จนกลายเป็นหมากในกระดานเพื่อใช้สาดโถมความชิงชังและผลประโยชน์ระหว่างพิทยาและมารดาของเธอ 

เมื่อเขาเชื่อหมดใจว่าเธอร้าย และร้ายกับเธอหนักหนา...

และเธอไม่อาจเชื่อว่าเขารัก...เพราะกลัวจะกลายเป็นเครื่องมือที่เขาใช้เอาคืนมารดา...

*****ปล. เรื่องนี้จะลงให้อ่านเป็นแนวนะคะ  เพราะจะตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ทัชค่ะ

แต่ถึงยังไงจะลงให้อ่านเกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์แน่นอนค่า^_^

*****ขอบคุณแฟนๆ ที่ติดตามผลงานกันมาตลอด ฝากกดไลท์เพจ นคภินฐ์ ด้วยนะคะ*0*