ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 10
สายๆออีวัน รถันหรู็อยัหน้าบ้านอพรรวรท โยที่มีร่าบายืนูอไม้หน้าบ้าน
"สวยั" เาเอ่ย
"่ะ" เธออบเรียบ
"อเ้าบ้านไ้ไหม" เาเอียอ
"เิ่ะ" เธอเินนำเาเ้าไปในบ้าน
"แล้วพี่สาวุล่ะ" เานั่ลรโฟา
"อยาเอ็ะไปามให้่ะ" เธอ้อน่อนันหลัเิน
"ว้าย" แ่มือหนาลับว้าเอวามลับมา นเธอเนั่ลมาบนัแร่
"อยาเอเธอมาว่า" าหนาเยไหล่
"ปล่อยไ้แล้ว่ะ" เธอพูลบวามเิน
"ไม่ปล่อยไ้ไหม" เาเสียระเส่า แล้สุหน้าลรลำอเธอ
"ปล่อย่อนน่ะ่ะ" เธอหลับาพริ้ม
"ใร้ายั" ปลายมูหนาลูบไล้ลำอระหส์
"อ้ะ..ุ" เธอสะุ้เมื่อเาบเม้มหลั้นอเธอ
"อร่อยั" เาทำไม่รู้ไม่ี้
"ยัยแ้ม..แอยู่ไหน" เสียอพรรัมาาทาบันไ
"ปล่อย่อนน่ะ่ะ.." เธอหันมอเาอย่าอ้อนวอน
"็ไ้" เาปล่อยเธอเป็นอิสระ แล้วพลาัเสื้อผ้า ร่าบารีบวิ่มาที่บันไ
"ันเรียั้นานไม่ไ้ยินรึไ" พรรวรทึ้นเสีย
"ไ้ยิน่ะ" เธอ้มหน้า้มา
"แล้วทำไมมา้า..ห้ะ" พรรวรท้ามือึ้น
"เธอุยับผมอยู่" เสียอนภัทร็ัึ้นแล้วามมา้วยัวเา
"ัน" พรรวรทรีบลมือลแล้ววิ่ไปเาะแนแร่ไว้
"มาแ่แ่เมื่อไหร่่ะ" เธอถาม
"สัพัแล้ว" เาอบ
"แล้วทำไมแไม่รีบไปามัน" พรรวรทหันมอวิาี
"อย่าว่าุเลยรับ" เารับพู
"แล้วุยอะไรัน่ะ" เธอหันหน้าเา
"เรื่อานอวันนี้น่ะ" เาอธิบาย ร่าบาสบาเาอย่าๆ
"านอะไร" พรรวรทั
"านที่เธอมาสมัรับผม" เาอบ
"ไหนแบอว่าอบอไม้แล้วทำไมถึมาทำานับันไ้" พรรวรทร่ายยาว
"แ้มเห็นว่าเินมันีว่า..็เลยทำ่ะ" ร่าบาพูามน้ำไป่อน
"ำแหน่อะไร" เธอถาม
"เลาอผม" เายยิ้ม
"เลา" พรรวรทย้ำอีรั้
"เราไปันเถอะรับ..ผมมีาน้อทำ" เาบอร่าบา
"แุ่" ร่าบามอเรสสีมพูอ่อนที่เธอใส่อยู่
"เี๋ยว่อยื้อน่ะรับ" เาเินนำเธอไปที่รถ
"แ้อูอย่าให้ผู้หินไหนเ้าใล้ันเ็า..แล้วแ็ห้ามิเินว่าเ้านาย้วย..ำไว้น่ะ" พรรวรทระิบ
"่ะ" เธอเสียแผ่ว ่อนะึ้นรถ แล้วรถันหรู่อนเลื่อนัวออไป้วยวามเร็ว
"ันเ้าบริษัทแล้ว" เสียพรรวรทุยโทรศัพท์
"อบุที่ร่วมมือับผม" เสียปลายสายอบ
ไม่นานรถันหรูมาถึยับริษัทอนภัทร
"โรธหรอ" มือหนาับามนให้หันหน้ามาหาเา
"ทำไมุ้อให้ะ..แ้มมาทำาาับุ" เธอเอ่ยเสียเรียบ
"็แ่อยาอยู่้วยลอ" มือหนาส่ายามนไปมาทำให้ใบหน้าหวานเริ่มมีรอยยิ้ม
"อื้อ..พอแล้ว่ะแ้มเมื่อย" มือเรียวับมือหนาไว้
"แ๊ะอั๋ันหรอ" เามอมือเรียว
"ปล่าวน่ะ" มือเรียวรีบัออแล้วเปิประูรถออมา เารีบเปิามออมาทันที
"ไปทำานัน" มือหนาว้ามือเรียวเ้าไปในบริษัทแล้วพาไปยัห้อทำานอเาที่ว้าว่าห้อห้อนอนเธอะอี
"ุ็มีเลาแล้วนิ" เธอี้ไปที่ประูห้อที่ถูปิล
"แ่ยัไม่มีเลาในห้อนิ" เาเลิิ้ว
"ุมันเ้าเล่ห์ที่สุ" เธอออหน้าบึ้
"เ้าเล่ห์รไหนัน" เาสวมอเธอา้านลั
"รนี้ไ่ะ" มือเรียวแะมือหนาออ
-๊อ..๊อ-
"ใรัน" เาพึมพำออมา
"ุอิสริยะมาอพบท่าน่ะ" เสียเลาาโทรศัพท์โ๊ะทำานัึ้น
"ให้เ้ามา" เาถอนอออาเธอแล้วไปนั่ที่โ๊ะทำาน ส่วนเธอ็เินไแนั่โ๊ะที่เาเรียมไว้ให้
-แอ- เสียประูเปิึ้น
"เพื่อนัน"
*********************
บาทีเ้ะน้า็หวานไป!!
ถ้าพี่แรน์รู้ะเป็นไนิ!!
แล้วใรัลอ!!
ไรท์อยาบอว่า..ารบ้านยัไม่เสร็...
รีพอะแบ่ปันมั้ย555
เม้มน่ะเม้มมมม ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น