ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9
พอรุ่เ้าทั้สอ็เินทามายัรุเทพ แล้ว็มายัหน้าบ้านอวิานี มือหนาับมือเรียวไว้แน่นโยที่เธอยืนอยู่้านหลั มือหนาอี้าริ่ สัพัร่าสวย็เินออมา
"ัน" ร่าสวยโผเ้าอร่าสูทันที
"แ" พรรวรทเมื่อเห็นวิาี มือเรียวรีบพยายามึออามือหนาเพื่อไม่ให้พี่สาวเห็นนหลุร่าสูปลายามอ ร่าสวยถอนอออ
"แมาไ้ไ..แล้วทำไมมาับัน" เธอเินเ้ามาหาร่าบา
"เราสอน" ร่าสูะบอ
"เอ่อือ..แ้มหนีโรไ้่ะแล้วุันมา่วยไว้..เลยอาศัยทำานที่นั่น่อน..แล้วพอีุันะเ้ารุเทพแ้มเลยมา้วย่ะ" ร่าบาอบอย่าหวั่น แล้วมอเา้วยปลายา
"รับ..ามที่เธอบอ" เาเสียเรียบ
"็ี..ันาเ้าบ้านเถอะ่ะ" มือสวยวมือหนาเ้าบ้านไป ร่าบาหน้าเศร้าแล้วเินามไป
"นี่ไปเอามาให้ัน" ร่าสวยหันมาสั่ ่อนะนั่ลที่โฟา
"่ะ" ร่าบามอร่่าสู้อนนิๆแล้วเินเ้ารัวไป
"ัน่ะ..แรน์อยาอโทษทุอย่า..เราลับมาเป็นเหมือนเิมน่ะ่ะ" พรรวรทบลาอเา
"ผม็ไม่ไ้โรธนิ" เาับัวเธอออ
"ริน่ะ่ะ..ั้นเราไปทานอาหารันน่ะ่ะ" พรรวรทีใ
"ไ้รับ" เาอบรับา็สอส่อหาวิาี
"ั้นไปันเลยน่ะ่ะ" ร่าสวยเอ่ย
"ผมว่าุไปเปลี่ยนุีว่า" เาหันมามอเธอ
"ั้นรอแปปน่ะ่ะ" เธอยิ้มร่าวิ่ึ้นห้อไป ร่าสูไ้โอาสรีบเินเ้ามาในรัว เายืนนอแร่เือบะแนบหลัาม
"อุ๊ย" เาสวมอเธอา้านหลั
"ปล่อยน่ะ่ะ" มือเรียวพยายามแะมือหนาออ
"โรธันหรอ" าหนาเยไหล่
"ันะมีสิทธิ์อะไรไปโรธุ" เธอสะบัหน้าหนี
"ันอีแล้วน่ะ" เาระบอ
"อโทษ่ะ" เธอหยุิ้น
"ทำไมถึพูแบบนั้น" เาหลับาพริ้มสูมลำอเธอ
"แ้มยัไม่พร้อม่ะ" เธอหน้าเศร้า
"ยัไม่พร้อมรึหึที่พี่เธออัน" ปลายมูหนาลูบไล้ลำอเธอ
"ปะ..ปล่าวสัหน่อย.." เธอเบี่ยอหนี
"ัน่ะ" เสียพรรวรทเรียหา
"ปล่อย่ะ..พี่แรน์มาแล้ว" มือเรียแะมือหนาอีรั้
"มาแล้วทำไม" เาถาม
"เี๋ยวพี่แรน์เห็น" เธออบ
"เห็นแล้วทำไม..ผัวอเมียผิหรอ" เายยิ้ม
"ปล่อนเถอะ่ะ..น่ะ่ะ" น้ำเสียเธอ่าอ้อนวอนเสียริ
"หอมแ้มัน่อน" เายื่นหน้าออมาอี
เธอรีบหอมเาทันที่อนะประูใล้ะเปิึ้น เา็ปล่อยเธอพอี
"ทำอะไรัน" พรรวรทมอหน้าทัู้่
"ผมเห็นว่าุแ้มหายมานานเลยเ้ามาู" เาเสียเรียบ
"ั้นเราไปันเถอะ่ะ" พรรวรทเินเ้ามาวแนนภัทรไว้
"ไปรับุแ้ม" เายิ้ม
"แ้มอพัผ่อนน่ะ่ะ..อัว่ะ" เธอยิ้มแหย่แม้ใอยาะไปแ่สายาพรีวรทที่ส่มามันร้ายเหลือเิน
"ั่เถอะ่ะ..เราไปันีว่า" พรรวรทลานภัทรออไป
วิาีที่ยืนมอูรถอนที่เลียันแล่นออาบ้านไป น้ำา็ไหลรินอาบแ้มนวล้ำแล้ว้ำเล่า
-นภัทรและพรรวรท-
ร้านอาหารที่มีมุมส่วนัวบรรยาาศที่ใล้่ำ่าโรแมนิเหลือเิน แ่มัน็ไม่ไ้ทำให้เาหวั่นไหวเลยสันิ
"ัน่ะ..ุยัโรธันอยู่รึปล่าว" มือสวยุมมือหนาไว้
"ผมไม่เยโรธุ" แ่ผมเลีย!!
"อบุน่ะ่ะ.." เธอยิ้มอย่าีใ
"ั้นเรามาลอให้ับอนาีว่า" เายแ้วไวน์ที่มีฤทธิ์รุนแรึ้น
"่ะ" เธอยแ้วอบแล้วื่มมันนหม แล้ว็ื่มมัน่ออีหลายแ้ว
-วิาี-
"เฮ้อ" ร่าบานอนพลิไปพลิมาบนเีย
"เาะไปไหน็เรื่ออเา..ะิทำไม" เธอลุึ้นนั่ น้ำา็ลออีรั้ แม้าเธอะบวม้ำแ่ไหน็หยุมันไม่ไ้
ปริ้น..ปริ้น
เธอรีบระโลาเียเมื่อไ้ยินเสียแรรถ เธอลมาเปิประูให้รถันหรูเ้ามา ร่าสูอุ้มร่าสวยออมารถ สภาพเธอเมานละเมอ ร่าบาเินนำทาไปที่ห้อพรรวรท้วยสีหน้าบึ้ึ เาวาเธอลบนเีย้าๆ
"ันา" มือสวยยึ้นอบรอบอหนา
ปึ้..
เสียระแทประูอร่าบาปิล เารีบึมือเธอออ แล้วามร่าบาลมา้านล่า
"หยุน่ะ" เาพูพร้อมับรีบเินลมา แ่เธอ็ยัเิน่อ
"ันบอให้หยุ" มือหนาว้าแนเรียวไว้ แล้วึเธอหันลับมา
"ปล่อยน่ะ" ร่าบาพยายามิ้น
"เธอเป็นอะไร" เามอวาที่บอบ้ำ
"ุมันใร้าย..ใร้าย" มือเรียวทุบอหนา
"ใร้าย..ยัไ" มือหนารวบมือเรียวไว้
"ฮึ..นเลียัน..ฮึ..เา..ฮึ..ทำันแบบนี้หรอ..ฮึ..ปล่อยน่ะ..ฮึ" เธอสะอื้น
"ไม่ปล่อย..บอมา่อนสิว่าเธอหึัน" มือหนาไล้ลมาอเอวามไว้
"ันไม่ไ้หึ" เธอสะบัหน้าหนี
"ันอีแล้วน่ะ" เาเลิิ้ว
"ัน.ัน..ัน..ะ.." ร่าบาล้อเลียนแ่็ถูริมฝีปาหนาห้ามปรามไว้ เาันเธอนิผนั
"อื้อ" ปาเล็เผยอึ้นหายใ ลิ้นหนารีบแทรเ้าไล่ล่าลิ้นเล็ทันที
"อืม" มือเรียวันอหนานอ่อนแร
"อึ้ม" ทั้สอูบอบันไปมา มือหนาเลื่อนลลูบไล้ายระโปร่อนไล้ึ้นมาถึาเรียว
"อืม" มือเรียวห้ามมือหนาไว้ อี้า็ันอหนาอีรั้
"อึ" เาถอนูบออาเธอแล้วยยิ้มับร่าที่ยืนหอบอยู่
"เลิหึไ้แล้วน่ะ..เพราะัวและหัวใอันมันอยู่ับเธอ" เาถูปลายมูับมูอเธอ ใบหน้าหวานแระเรื่อ
"แล้ว็เลิร้อไห้..เพราะน้ำาเธอมันทำให้ันเ็บรนี้" มือหนาับมือเรียวทาบรอ้าย
"ไปนอนะ..เี๋ยวันอใไม่ไหว" มือหนายีหัวเธอเบาๆ
"ุ็ลับไปสิ..ันะไ้นอน" เธอ้มหน้า้มา
"หึ" เาเลิิ้ว
"แ้มะไ้ไปนอน" เธอรีบพู
"ฝันีน่ะ..ฟอ" เาหอมแ้มนวล่อนเินออไป แล้วับรถไปนลับาเธอ
********************
น้าิะทำไร!!
เ้ใเย็นๆๆๆ!!
ไรท์ิเรทอีล่ะ555!!
เม้มหน่อยเม้มมม!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น