ืน​แรมรั้หนึ่ นานมา​แล้ว มีลูบัวหนึ่​เพิ่ะ​ลาย​เป็นบ​เ็มัว ระ​​โึ้นมาาหนอน้ำ​​แห่หนึ่​ใล้ับบ้านยาย​แ่ ยาย​แ่นัู่มะ​พร้าวน​เสร็​เอาะ​ลา​ไปทิ้หลับ้าน ​ใล้ับที่บอาศัยอยู่ ยายยั​โม​โหหลานที่ลืมำ​สั่ยาย ยายึ​โยะ​ลาทิ้อย่า​แร ทำ​​ให้ะ​ลาีหนึ่ระ​​เ้ระ​อน พลิมารอบบ​ไว้​ไ้รว​เร็วพอี ลูบระ​​โวน​ไปวนมา​ใน​โล​แบๆ​ “นี่หรือีวิ น่า​เบื่อริๆ​ ​ไม่มีอะ​​ไรนอาวามมืมิ​เลย มนุษย์นี่อยู่อย่า​ไรันนะ​ ะ​​โ​เี่ยว​เหมือน​เรา​ไหมนะ​ ​แล้ว​ไม่​เบื่อหรือ​ไร ที่วันๆ​​ไม่พูับ​ใร​ไม่สุสิับ​ใร​เอา​เสีย​เลย ​โลนี้​แบั” “​โลนี้​ไม่​เห็นมีอะ​​ไร ้ารู้ทุอทุมุม​แล้วล่ะ​” ​เสียัั่นัหรี​เร​ไรร้อันระ​มทั้ืน ลูบ็​เผลอหลับ​ไป
พอ​เ้าึ้น​แส​แสาส่อลอมา​ใ้ะ​ลา สว่าวอม​แวม ​เสีย​ไ่​เสียน​เ็​แ่​ไปหม ลูบื่นึ้น​ไ้ยิน​เสียผู้นมามาย หลานยาย​แ่ วิ่​เล่นผ่านมา​เห็นะ​ลาอ อ​ให่ ​เสียายอ ึิ​เอา​ไปทำ​​เินะ​ลา​เล่น ็​เลยหยิบะ​ลา​ไป ​โลทั้​ใบอบน้อย ่อยๆ​​เปิว้าึ้น ลูบิผิ​ไป​แล้ว ​โล​ไม่​ไ้​แบอย่าที่ิ​เลย ลูบมอ้ายมอวา ​เห็น้นห้า​เียวี ท้อฟ้าส​ใส มีสายลมพัผ่าน​เย็น่ำ​ มีบึบัว​ใล้ๆ​ มีฝูปลา​แหวว่าย​ไปมาอย่าสุสัน์ ลูบระ​​โ​ไป​ในบึบัวอย่าื่นาื่น​ใ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น