" DNA "
ผมไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของการรักใครสักคนมากขนาดนี้
รัก.. แบบที่ไม่เคยรักมาก่อน
รัก.. ให้ได้แม้กระทั่งชีวิต
รัก.. ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไง
ทุกๆอย่างที่เป็นเขา 'ลูกของผม'
การที่พระเจ้าส่งใครบางคนมาในชีวิตเป็นเรื่องที่ดี
แต่ถ้าวันนึง.. จะพรากจากกันไป คงต้องทำใจยอมรับมัน
'ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย'
ใครบางคนได้กล่าวไว้ ก็จริงที่ไม่มีใครหนีความจริงพ้นหรอก
บางที.. ทุกอย่างมันโหดร้าย ยากเกินกว่าจะยอมรับ
อยากให้เป็นฝัน ที่เกิดขึ้นมาแล้วจบไป
แต่หากหนึ่งชีวิตเกิดมา.. ฝันนี้คงเป็นฝันที่ดีที่สุดเลยล่ะ : )
__________________ ♥ __________________
OPEN [ 26/12/2015 ]
CLOSE [ xx/xx/xx ]
*คำเตือน*
- ฟิคเรื่องนี้ออกไปทางพ่อลูก (วีไม่ได้เป็นลูกนะเฟ้ย)
ผู้เขียนพยายามสอดแทรกเนื้อหาที่อ่านแล้วจะนึกถึงพ่อ(?)
อาจจะสั้นหรือยาว น่ารักใสๆหรือดราม่า โปรดติดตามกันต่อไป..
- THANK -
Theme : SHALUNLA THEME
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น