ไปฮวาดอกไม้สีชาด

     นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการ ขึ้นๆลงๆของผู้แต่งเองล้วนๆ ตัวละครและสถานที่ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้นมา แต่งเล่นๆไว้แก้เหงา อาจจะลงจนจบหรือไม่จบเรื่อง  

   ถ้าใครไม่ชอบก็ผ่านไปนะคะ กรุณาอย่าเม้นบั่นทอนจิตใจผู้แต่ง

เนื้อเรื่องโดยคร่าวๆ 

(เพื่อเป็นแนวทางว่าจะเปิดเข้ามาอ่านหรือไม่อ่านดี จะได้ไม่เสียเวลา)

     ไป๋ฮวาเป็นเด็กสาวชาวบ้านที่ครอบครัวมีอันจะกิน หมู่บ้านตั้งอยู่เชิงเขาไท้ซานที่เป็นที่ตั้งของสำนักจินเซียง ซึ่งเป็นฝ่ายธรรมะ นางมีพี่สาวกำลังศึกษาในสำนักจินเซียง เมื่อไป๋ฮวาอายุได้สิบห้า ทางบ้านจึงให้นางตัดสินใจเลือกว่าจะเข้าไปร่วมศึกษาในสำนักฝ่ายธรรมะสำนักใดก็ได้ในห้าสำนัก

   แต่ไป๋ฮวากลับเลือกเข้าสำนักมังกรทมิฬซึ่งเป็นพรรคฝ่ายมาร เพราะหลงรักโม่เหยียนเจ้าสำนัก ทั้งๆที่ทางบ้านไม่เห็นด้วยแต่นางยังดื้อดึงจะเข้าสำนักมารให้ได้ สุดท้ายก็ได้เข้าสำนักมารสมใจ 

   โม่เหยียนเจ้าสำนักฝ่ายมารเป็นชายรูปงาม เฉลียวฉลาด รู้จักใช้งานให้ถูกคน อีกทั้งมีนิสัยเย่อหยิ่ง และโหดเหี้ยมอำมหิต  หากใครไปตอแยเขา จะต้องถูกกวาดล้างจนสิ้นซาก เขาหลงรักคุณหนูเฟิงจิน แห่งสำนักแพทย์ฝ่ายธรรมะอย่างหัวปักหัวป่ำไม่เหลือที่ว่างให้ใครอีก

   ไป๋ฮวาเข้าสำนักมารได้ก็ตั้งใจฝึกฝนวิชาอย่างหนักเพื่อให้มีฐานะเท่าเทียมและคู่ควรกับโม่เหยียน จนกระทั่งขึ้นมายืนอยู่แถวหน้าได้สำเร็จ แต่โม่เหยียนก็ไม่เคยชายตาแลเห็นนางซักครั้ง ไปฮวายอมแม้กระทั่งยั่วยวนโม่เหยียนเพื่อให้เขามองเห็นนางบ้าง แต่ทุกอย่างกลับเป็นเพียงเรื่องสนุกขำขันในหมู่ศิษย์พรรคมาร

   เมื่อสำนักแพทย์ถูกโจมตีโดยฝ่ายมารอีกสำนัก โม่เหยียนจึงไปช่วยคุณหนูเฟิงจิน แต่คุณหนูเฟิงจินกลับไม่ซาบซึ้งใจ ลงมือทำร้ายโม่เหยียนจนได้รับบาปเจ็บกลับมา 

    ด้วยความรักจนหน้ามืดตาบอด ไป๋ฮวาจึงไปตามล้างแค้น คุณหนูเฟิงจินได้รับบาดเจ็บสาหัสและถูกไปฮวาทำลายดวงตา จนบอดสนิททั้งสองข้าง

    โม่เหยียนรู้เข้าก็โกรธมาก ลงมือทำร้ายไป๋ฮวาอย่างเลือดเย็น ควักลูกตาของนางไปมอบคืนให้คุณหนูเฟิงจิน และปล่อยให้ไปฮวาที่บาดเจ็บสาหัสนอนรอความตายเพียงลำพัง

    เมื่อความรัก ความเสียใจ และความแค้น เดินทางมาถืงขีดสุด ไป๋ฮวาก็สิ้นลมอย่างเดียวดาย และเกิดจิตมารขึ้นมาในร่างเดิม 

    ไป๋ฮวาฟื้นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากดวงตา จึงควักลูกตาของสุนัขจิ้งจอกใส่เข้าไปแทน จึงมองเห็นได้ชัดในเวลากลางคืน และออกไปกวาดล้างสำนักแพทย์จนสิ้นซาก อีกทั้งยังบังคับให้ศิษย์สำนักแพทย์ขืนใจคุณหนูเฟิงจิน จนต้องฆ่าตัวตายล้างอาย 

   เมื่อชำระแค้นได้เเล้วก็ตั้งสำนักขึ้นมาแข่งกับโม่เหยียน โดยรับแต่ศิษย์ชายหน้าตาหล่อเหลาเข้าสำนัก ไม่รับศิษย์หญิง ไป๋ฮวาเป็นนางมารโฉดชั่ว เลี้ยงบุรุษรูปงามไว้เป็นชายบำเรอ อารมณ์ขึ้นๆลงๆเอาแน่เอานอนไม่ได้ อีกทั้งยังไม่มีใครเคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของนางซักคน เพราะนางแปลงโฉมตลอดเวลา

   ทุกที่ที่ไป๋ฮวาย่างกรายผ่าน จะมีซากศพนอนตายเกลื่อนพื้น เป็นที่หวาดกลัวของทุกสำนัก มีเพียงโม่เหยียนที่ไม่สนใจการมีตัวตนของไปฮวา แม้นางจะก่อกวนและเข่นฆ่าศิษย์ในสำนักของเขาไปมากก็ตาม

    จนกระทั่งวันหนึ่งไปฮวาลงมือฆ่าคนสนิทที่เป็นเสมือนพี่ชายของโม่เหยียน เขาจึงลงมือออกตามล่านางด้วยตัวเอง หวังเด็ดหัวนาง เอาเลือดมาล้างเท้า แต่มันกลับไม่ง่ายดาย เพราะไปฮวาก็เฉลียวฉลาดไหวพริบเป็นเลิศ ปะทะฝีมือกันก็หลายครั้งแต่โม่เหยียนก็ไม่สามารถเด็ดหัวนางได้

   ด้วยความโหดเหี้ยมอำมหิตของไป๋ฮวาที่คอยก่อกวนเข่นฆ่าคนจากสำนักฝ่ายธรรมะอยู่เสมอ พวกเขาจึงร่วมมือกันมาโจมตีพรรคของนาง ไป๋ฮวาตอบโต้กลับจนพรรคฝ่ายธรรมะแตกกระเจิงกลับไป     แต่แทนที่จะได้พักโม่เหยียนกลับเข้าโจมตีซ้ำจนไป๋ฮวาที่เหน็ดเหนื่อยอยู่ก่อนแล้วเพลี่ยงพล้ำ ถูกโม่เหยียนจับตัวได้และถูกเขาปิดผนึกพลังมารในตัวนางเอาไว้

   เมื่อจับไป๋ฮวาได้โม่เหยียนคิดจะฆ่านางทันทีให้หายแค้น แต่ลูกน้องกลับมารายงานเขาว่า ไป๋ฮวาเป็นตัวการบังคับให้ศิษย์ในสำนักแพทย์ขืนใจคุณหนูเฟิงจินจนต้องฆ่าตัวตาย 

   แค้นเก่าฆ่าสหายสนิท รวมกับแค้นใหม่ทำให้คนที่ตนรักต้องตาย โม่เหยียนจึงสั่งให้ศิษย์ในพรรคมารขืนใจนาง 

  ไป๋ฮวาไม่มีพลังมารแต่ยังมีวรยุทธ์เป็นเลิศ จึงไม่มีใครทำอะไรนางได้ จึงกล่าวเยาะเย้ยถากถางให้โม่เหยียนไปเชิญตัวชายบำเรอของนางมาช่วยสอนเชิงชายให้กับศิษย์ในสำนักเขา

   โม่เหยียนโกรธจัด ลงมือกระชากหน้ากากแปลงโฉมของนางทิ้งไป เขาจำได้ทันทีว่าเป็นไป๋ฮวา และเผด็จศึกไป๋ฮวาด้วยตัวเอง

   เมื่อเผด็จศึกไป๋ฮวาได้แล้ว โม่เหยียนกลับต้องแปลกใจที่ไป๋ฮวายังคงบริสุทธิ์อยู่ ไม่ได้มั่วบุรุษอย่างที่เล่าลือกัน ทั้งๆที่ตั้งใจว่าจะลบหลู่เกียรติของนางแล้วฆ่าทิ้งเสีย เขากลับลังเลใจไม่ฆ่านาง กลับเก็บนางไว้ข้างกายแทน

   ไป๋ฮวายังไม่สิ้นฤทธิ์ แม้จะไม่เหลือพลังมารแต่ก็ยังมีวรยุทธ์ จึงหาทางกำจัดโม่เหยียนทุกครั้งที่มีโอกาศ โม่เหยียนต้องคอยระวังไป๋ฮวาตลอดเวลา 

    บุคลิกเย็นชา ท่าทางอันตราย อีกทั้งสายตากระเหี้ยนกระหือจะฆ่าเขาให้ได้ของไป๋ฮวา กลับสะกิดใจโม่เหยียนเป็นอันมาก จนเขาเกิดพึงใจในตัวนางเป็นครั้งแรก 

   แต่ไป๋ฮวากลับเกลียดเขาเข้ากระดูก เขาจะเริ่มเกี้ยวพานางอย่างไรโดยที่ไม่ต้องบาดเจ็บทั้งสองฝ่าย

  และเขาจะปกป้องนางจากทุกสำนักได้อย่างไร ในเมื่อนางสร้างศัตรูไว้ทั่ว โดยไม่เลือกฝ่ายธรรมะหรือฝ่ายมาร**********

      ####################################

ถ้าถูกจริตใครก็ฝากติดตามให้กำลังใจได้นะคะ ไม่ชอบผ่านค่ะ!!!

    เรื่องนี้พระเอกของเราจะร้ายจนน่าตบ ยกให้เป็นหลัวชั่วอันดับหนึ่งในใต้หล้า ทำเขาเสียขนาดนั้น ยังจะหน้าด้านกลับไปจีบเขาอีก

    นางเอกชอบคนเลว จะใสซื่อในตอนแรกๆและค่อยๆพัฒนาความร้ายกาจขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งถูกหักหลัง จึงเลวบริสุทธิ์ได้ที่พอดี 

  เอาเป็นว่า เมียชั่วกับหลัวเลวแล้วกันเนาะ เหมาะกันดี