คุณหมอหน้าใส ขอลุ้นหัวใจยัยสาวนักเซิร์ฟ

ซัมเมอร์ ที่ร้อนระอุ ต้องเพิ่มดีกรีความร้อนขึ้นอีกหลายองศา!!

เมื่อร่างเย้ายวนตาของเธอพาบิกินี่ตัวจิ๋วลงไปคลอเคลียกับเกลียวคลื่นลูกสวยพร้อมกับกระดานโต้คลื่นสุดเจ๋ง

ส่วนเขา หนุ่มใหญร่างกายกำยำดีกรีคุณหมอ ก็ไม่ยอมน้อยหน้า เขาพาซิกแพกกับผิวสีแทนมาโต้คลื่น รัก!! แข่งกับเธอ!! 

________________________________

“อยากให้คนอย่างอรินดาหลงรัก ก็ต้องกล้าควักหัวใจออกมาแลก!!”

- Alinda อรินดา -

"จรรยาบรรณแพทย์ พี่มีให้คนไข้ทุกคน ยกเว้น! เด็กดื้ออย่างเรา"

- PhiWynn ภีร์วิณณ์ -

 

.................................................

อุ๊บ!!

ริมฝีปากหนาฉกเข้ามาฉวยริมฝีปากของฉันทันทีที่พูดจบ ความร้อนที่สัมผัสด้านนอกก็แทบจะลุกเป็นไฟแล้ว ยิ่งโดนบังคับให้เปิดริมฝีปากเพื่อรับความร้อนที่กำลังแผดเผายิ่งไปกันใหญ่ ฉันต้องต้านทานรสจูบที่ดุเดือดของคนตรงหน้าไม่ไหวแน่นอน หากเขายังคุมความเหนือกว่าอยู่อย่างนี้

ฉันทุบหน้าอกของเขาจนมือหนาต้องยึดไว้แน่น ยิ่งแรงเบียดจากกายหนาเข้ามาดันร่างให้ฉันติดกับผนังมากขึ้นเท่าไหร่ ตัวตนที่ซ่อนอยู่ภายใต้แบรนด์ดังของชุดที่เข้ามาบดเบียดหน้าท้องของฉันก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

เพราะความไม่เคย ทำให้ฉันตัวสั่นเหมือนเจ้าเข้า ยิ่งขาอ่อนแรง ร่างก็แทบทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น อีกอย่างฉันไม่เคยมีจูบที่ร้อนแรงขนาดนี้มาก่อน เพราะงั้นฉันจึงหายใจไม่ออก! ยิ่งพี่วิณณ์ไม่ปล่อยโอกาสให้ฉันได้ออกมาสูดอากาศข้างนอก ฉันก็แทบจะเป็นลม

เนินนานที่เขาฉกชิงความหวานจากฉันซ้ำไปซ้ำมา อารมณ์ดุเดือดในตอนแรกแปรเปลี่ยนมาเป็นอ่อนโยน แต่ความหวาบหวามที่เจ้าตัวมอบให้ยังคงเพิ่มดีกรีไม่มีตก

“อยากให้ฉันตายหรือไง! ถึงได้ไม่ยอมปล่อย!!” หลังจากที่มือทั้งสองข้างเป็นอิสระ ฉันก็ทั้งหยิก ทั้งขวน ทั้งทุบ ทั้งตี คนตรงหน้าไม่หยุด จนพี่วิณณ์ยอมปล่อยให้ฉันคว้าอากาศมาหายใจ

“แล้วเราจะกลั้นหายใจทำไม”

“…!!!” บอกแล้วไงว่าไม่เคย!!

พี่วิณณ์ยื่นมือมาสัมผัสที่ริมฝีปากบวมเจ่อของฉันอย่างแผ่วเบา สายตาเขาอ่อนโยนลงเหมือนกำลังจะบอกขอโทษกรายๆ หึ! คิดว่าฉันจะใจอ่อนให้หรือไง ไม่มีทาง!!

“จะเดินไปที่รถของพี่ หรือ อยากให้พี่ทำต่อให้เสร็จ?”

“…!!” ฉันพูดไม่ออก จึงได้แต่ยืนนิ่ง และเพราะพี่วิณณ์คิดเองไปเรื่อยว่าฉันอยากให้เขาทำต่อ ร่างหนาจึงเข้ามาจูบฉันอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้งจนพอใจ

เขาไม่ได้จูบฉันหน้าห้องเหมือนตอนแรกนะ คนบ้าลากฉันเข้าไปในห้องที่เราเพิ่งเข้าไปทำแผลเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ก่อนจะปิดประตูตามด้วยล็อกที่แน่นหนา

ในตอนแรกฉันตบพี่วิณณ์จนหน้าแดงเถือกเลย แต่ดูเหมือนคนตัวโตจะโกรธแค่แป๊บเดียว หลังจากนั้นก็เอาคืนฉันจนระบมไปทั้งตัวแทน ก่อนที่ร่างหนาจะหยุดรังแกฉัน เขาได้ทิ้งท้ายประโยคเด็ดตอกหน้าฉันไว้ว่า

“ยังคิดว่าเรายังไม่สนิทกันอีกมั้ย”

“…!!”

“คราวหน้า ถ้ายังบอกว่าไม่สนิทอีกล่ะก็ ได้สนิททั้งตัวแน่”

บนรถ

ฉันนั่งหน้าบึ้งมาตั้งแต่เปิดประตูเข้าไปนั่ง ไม่พูด ไม่คุย ไม่มองหน้าพี่วิณณ์อีกเลย เพราะตอนนี้ฉันโกรธ!! คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ถึงได้ละเมิดร่างกายของคนอื่น!!

“ยังไม่หายโกรธพี่อีกหรอครับ พี่ไม่ได้ทำอะไรรุนแรงกับริน เหมือนที่รินกลัวซะหน่อยนะ”ในขณะติดไฟแดง พี่วิณณ์ก็หันมาพูดกับฉัน ไม่พูดเพียงอย่างเดียวนะ มือหนายังฉวยโอกาสกุมมือฉันไปจุ๊บเบาๆ อีกด้วย

“…” ฉันดึงมือตัวเองกลับ แล้วนั่งกอดอกแทน แต่คนข้างๆ ก็ไม่ละความพยายาม เขายื่นมือมาบีบแก้มแล้วหยอกฉันเล่นเหมือนเด็กๆ

ฉันจะไม่ทน!!

“J”

“คิดว่าจะหายโกรธง่ายๆ หรือไง มันไม่ง่ายเหมือนตอนที่คุณปล้นจูบฉันทั้งตัวหรอกนะ!” ฮึ้ย!! L ยิ่งคิดภาพตอนที่ริมฝีปากร้อนชื้นของพี่วิณณ์จูบฉันทั้งตัว ขนก็ลุกไปหมด คนใจร้าย!!! เขาเป็นคนแรกเลยนะที่ฉวยโอกาสฉันเยอะขนาดนี้

“ทีรินฝากรอยนิ้วมือเต็มพวงแก้มของพี่อย่างนี้ พี่ยังไม่เห็นจะโกรธรินเลยนะครับ”

“มันไม่เหมือนกัน!!”

“เดี๋ยวรอยแดงก็จางหายไปเอง อย่าคิดมากสิครับ”

“เหอะ! ไฟเขียวแล้ว!!” แล้วฉันก็ไม่หันไปมองคนข้างอีกเลย 

......................................................................

NEW UPDATE

สวัสดีค่ะทุกคน ????

นิยายเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องแรก อาจมีติดๆ ขัดๆ เพราะไรท์เตอร์ยังจัดระบบความคิดในหัวไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แฮ่! 

สำหรับใครที่ให้โอกาสติด Fav. ไว้ ต้องขอกราบขอบพระคุณจริงๆ ยังไงไรท์เตอร์ก็จะทำให้ดีที่สุด

หากมีข้อผิดพลาด หรือ ข้อมูลที่อยากให้แก้ไข คอมเม้นไว้ได้เลยค่ะ เพราะทุกคำที่รีดเดอร์เม้นให้ ไรท์เตอร์อ่านทุกตัวอักษรเลย อันไหนแก้ได้ก็แก้ค่ะ

ท้ายนี้ ถ้าไม่มีรีดเดอร์คอยอ่านผลงาน ก็คงไม่มีแรงบันดาลใจในการเขียน

ฝากเพจเฟสบุ๊คด้วยนะคะ

รักนะ!

ด้วยรักและคิดถึง

MyRed_RedRose

Aanysa x Snakehips - Burn Break Crash

CR.SQW