[ ATTACK ON TITAN X OC ] : REINCARNATED AS A CAT ! - [ AOT X OC ] - นิยาย [ ATTACK ON TITAN X OC ] : REINCARNATED AS A CAT ! - [ AOT X OC ] : Dek-D.com - Writer
×

    [ ATTACK ON TITAN X OC ] : REINCARNATED AS A CAT ! - [ AOT X OC ]

    โดย My-Buddy

    เกิดใหม่อะไม่ว่าแต่ทำไมต้องให้ฉันเกิดมาเป็นแมวในโลกไททันด้วยฟะ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ! ฉันจะมีชีวิตรอดก่อนจะได้เห็นอาหารตาหรือเปล่าเนี่ย ? !

    ผู้เข้าชมรวม

    531

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    14

    ผู้เข้าชมรวม


    531

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    94
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  29 ธ.ค. 66 / 22:05 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    -  มีคำพูดเพื่ออรรถรสและเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน -



    | - |



    ณ ประเทศไทยเมืองฮิมาลัยร้อนดั่งไฟในนรก

    "อร้าย ! เเม่เจ้า ! เอเรนหล่อเวอร์อยากได้เป็นผัวจัง – กี้ดดด ! "

    เสียงของตัวแม่จะเเค่เพื่ออย่างฉันดังขึ้นท่ามกลางฝูงวีรชนแห่งราชาเฮ็นไต แอบได้ยินเสียงบอกให้หุบปากแต่ก็โนสนโนแคร์ ใครจะสนคนเบียวเป็นคนไม่มีตากัน

    "ไอเอ๋อเงียบปากดิ๊ , กำลังมัน ๆ เลย"

    คิมภัทรคู่หูคู่กัดของฉันเอ่ยผ่านไมค์ดิสคอร์ดในขณะที่มันกำลังดูอนิเมะเฮ็นไตกันอยู่

    ดูก็รู้ว่ากำลังทำอะไร

    "ไม่หุบค่าา , กูจะหวีดผัวกูเนอะ – อย่ามาสาระแน"

    ฉันเปิดปากด่ามัน แอบได้ยินเสียงคนอื่น ๆ ที่หัวเราะคิกคักกันชอบใจ ส่วนมันน่ะเหรอ ? เหอะ ๆ แน่นอนว่ามันสถบออกมาเป็นคำหยาบและด่าฉันกลับน่ะสิ

    "จิ๊ , มโนเนอะ – ผัวมึงไม่มีจริงซะหน่อย"

    "อ่าวอินี่วอนซะละ ! งั้นเมียมึงก็ไม่มีจริงเหมือนกันแหละ"

    ฉันกับมันด่ากันไปมาจนเจ้าของดิสทนไม่ไหวแว้ดด่ากลับมา ฉันกลอกตาอย่างเซ็ง ๆ กำลังสนุกเลยขัดจริง ๆ คันปากอยากด่านะแต่ไม่ได้ เดี๋ยวโดนแบนจากดิส 

    ส่วนคิมภัทรหลังจากที่โดนด่าก็เงียบไป ไม่บอกก็รู้ว่ามันกำลังทำท่ากวนส้นเท้าอยู่แน่ ๆ ฉันรับประกัน อยู่กับมันมานานจนรู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้วจะให้ไม่รู้ได้ไงกันล่ะ

    "เออทุกคน , วันนี้มีเรื่องจะมาแจ้ง"หัวดิสพูด

    "อะหยังเจ้ ? ร้านขายซีดีโป๊เจ้เจ๊งอ๋อ ? "ฉันพูดกวนไป เสียงจิ๊จ๊ะแว่ว ๆ ทำให้ฉันหัวเราะสะใจเล็กน้อย

    "ปากหมาไอนี่ ! ..คือเจ้จะมาบอกว่าคืนนี้มีจัดปาร์ตี้ , ใครมาก็มา ใครไม่มาก็อดได้สาวได้ผู้ไปนะจ๊ะ"

    "นะจ๊ะพ่อ — เอ้ย ! จริงดิเจ้ ? ผมไป ๆ "

    ไอคิมภัทรพูดขึ้น , ประโยคเเรกก็เผลอหลุดปากแต่ก็ยั้งไว้ได้ ไม่โดนเจ้ด่ากลับมา ฉันนั่งขำไหล่สั้นกับความปากไวหยุดไวของมัน

    ชอบจริง ๆ ความปากไปไว้กว่าความคิดของมัน

    "แล้วที่เหลือ ? "เจ้ถาม

    "ไป ๆ "เสียงของเหล่าชายฉกรรจ์ทั้งหลายรีบตอบกลับมา ส่วนฉันที่เป็นผู้หญิงคนเดียวก็ตะโกนใส่ไมค์

    เพราะไอพวกนี้แค่คนเดียวก็เหมือนกับเปิดลำโพงเต็มเสียงกรอกหูแล้ว ยิ่งมาพูดพร้อมกันหลายคนแบบนี้แก้วหูไม่แตกและเสียงเล็กแหลมของฉันไม่หายไปเลยหรอวะเอาจริง ?

    "เคจ้า , งั้นเจอกัน 1 ทุ่มที่ร้านเจ้นะทุกคน"เจ้พูดเเค่นั้นทุกคนก็พร้อมเพรียงกันขานรับ

    ฉันนั่งอมยิ้มด้วยความรู้สึกดีแปลก ๆ ที่ทุกคนอยู่กันอย่างเป็นครอบครัว ( บ้าเฮ็นไต )

    "งั้นฉันไปก่อนละ,  จะไปอาบน้ำแต่งตัวสวย ๆ เพื่อล่อผู้สักหน่อยคืนนี้"

    "เหมือนมึงคันมากนะ"

    "มึงก็คันไม่ต่างจากกูหรอกค่ะไอชาย – ดูจากเสียงหื่น ๆ ของมึงอะ"

    "สัส"

    หึ ! บังอาจมาเล่นกับไฟเจอสวนไปดิ ถึงกับพูดไม่ออก ว้าย ๆ –

    ฉันยิ้มสะใจก่อนจะออกจากดิส เดินไปอาบน้ำอาบท่าอย่างสบายใจเฉิบไม่รีบร้อน ร้องเพลงฮึมฮัมในคอไปพลางเต้นไปพลาง

    ทเวิคสวย ๆ ไปหนึ่งทดสอบเอวตัวเอง ไม่นานก็เปลี่ยนมาเป็นท่าดีดกีตาร์ แหกปากร้องเพลงเสียงเพี้ยนก็ไม่สนเพราะเอาสะใจ 

    หางตาก็เห็นสบู่ที่ตัวเองเผลอทำตก ด้วยความพิเรนจึงกระโดดไปเหยียบ หวังว่าให้พาตัวเองไถลไปอย่างกับเล่นไอซ์สเก็ต แต่ก็ไม่เป็นดั่งที่หวัง

    พลั่ก — ตุบ !

    "โอ้ยแม่กระต่ายขี่ไข่มะตูม ! ! ''

    หัวของฉันกระแทกกับพื้นอย่างแรงจนสมองเบลอเมื่อเธอบอกว่าเลิกกันไปหมด – รู้สึกถึงของเหลวอุ่น ๆ ที่ไหลออกมาจากหัวตัวเองก็นำมือไปจับ ๆ เลียด ๆ และนำมาชิมก็พบว่าเป็นเลือด

    "อี๋ , สนิมสัส – ไม่อร่อย...แบน"ฉันเปิดปากของตัวเพื่อนำน้ำจากฝักบัวที่ถูกเปิดค้างไว้มากรอกปากตัวเอง

    ในหัวก็คิดอย่างสงสัย ทำไมเลือดถึงออก ?  พื้นก็เป็นพื้นเรียบ , มันคือไอไร๊ ? !

    – คุณหมอที่เห็นสงสัยกับสิ่งนี้อย่างแรง

    ฉันนอนเหม่อมองไปที่เพดานห้องน้ำ , แรงก็ไม่มีที่จะลุกไปปิดน้ำที่สาดลงมาที่หน้าของตัวเอง ไม่แน่เธออาจจะสำลักน้ำตายก็ได้ ถ้าเป็นงั้นคือโคตรอนาถ – อยากผูกคอตายใต้ต้นถั่วงอกจริง ( ร้อง )

    "อยากเจอเอเรนกับอาหารตาว่ะ..."อยู่ ๆ ฉันก็เพ้อออกมา ในหัวมีแต่ภาพอาหารตาทั้งหลายลอยเต็มไปหมด

    ได้เห็นของแบบนี้ก่อนตายนี่มันดีต่อใจจริง ๆ ...แต่จะดีกว่านี้ถ้าได้ไปเจอของจริงอะนะ , ไม่แน่พอตายไปฉันอาจจะได้ไปเกิดใหม่ต่างโลกตามฟิคก็ได้

    จะได้ไปจับผู้ในโลกนั้นทำผัวซะหน่อย – อย่าว่าหลอนเลยนะ แต่ฉันคิดแบบนั้นจริง ๆ

    "อ่อก – แค่ก ๆ ๆ "

    เผลอเปิดปากแค่นิดเดียวน้ำที่ไหลลงคออย่างไม่ทันตั้งตัวก็ทำให้ฉันสำลักอย่างจะเป็นจะตาย หัวที่บาดเจ็บอยู่เมื่อถูกขยับโดยพลการก็เจ็บจี๊ดขึ้นมา 

    ฉันที่เป็นผู้หญิงบอบบางตัวน้อย ๆ แต่ตัวเท่าควายก็ใช่ว่าจะทนได้ – ไม่นานสติของฉันก็ถูกตัดไป และแน่นอนก็มีคำสั่งเสียไว้ให้โลกดูต่างหน้า นั่นก็คือ...

    "ขอให้ไอคิมฮรรมห — ด "


    ...


    และนั่นก็คือสภาพการตายที่น่าอนาถของฉันเองก่อนจะมาล่องลอยไปเรื่อยในโลกวิญญาณแบบนี้

    – เศร้าว่ะ ( กระซิก )

    คนอื่นแม่งตายกันดี ๆ เช่น สะดุดอากาศตายกัน ( ดีตรงไหนวะ ? ) , ฉันละน้อยใจจริง ๆ ที่พระเจ้าให้ฉันตายได้เหี้ยแบบนี้ !

    "ฉันขอฉาบให้ไม่มีฮรรมมีกีไว้สืบพันธ์เลยอิพระเจ้าเวร ! "

    ถ้าถามว่าทำไมถึงกล้าด่า , ก็ฉันคนพุทธไม่ได้นับถือคริสต์

    – จะไปถนอมคำพูดกับมันทำไมเล่า ?

    "เหอะ ๆ "

    และดูเหมือนพระเจ้าจะได้ยินคำที่ฉันด่าตัวเองไป เพราะอยู่ ๆ ก็ดันมีตัวอะไรก็ไม่รู้ดำ ๆ พุ่งเข้ามาหาฉันด้วยความเร็ว

    ฟึบ —

    "เฮ้ย ! ไอดำฮรรมเล็กอย่าเข้ามานะ — อัก ! "

    ท้องของฉันถูกต่อยเข้าอย่างเเรงจนหมดสติไปอีกรอบหลังจากสลบมาไม่นาน ร่างดำ ๆ นั้นค่อย ๆ แผ่กระจายครอบคลุมร่างของฉันจนหมด

    และไม่นานนักร่างวิญญาณของหญิงสาวที่เคยนอนแอ้งแม้งบนพื้นก็ได้หายไปทันทีอย่างไร้ร่องรอย

    เหลือก็ไว้แต่ความทรงจำที่ติดตัวของเธอมาด้วยก็แค่นั้นเมื่อได้ไปเกิดยังโลกแห่งใหม่เท่านั้น...


    ...


    พรึบ — เฮือก ! !

    "แง้วว — ! ? "ร่างปุกปุยที่ปกคลุมไปด้วยขนสีดำนุ่มนุ่มน่าฟัดสะดุ้งขึ้นมาเมื่อรู้สึกตัว

    ' น..ที่นี่มันที่ไหนกันวะเนี่ย ? ! '

    ' เหม็นอย่างกับกีกระหรี่ปั๊บบ้านกูเลยอห. ' ฉันรู้สึกผวาและสับสน ก่อนจะตั้งสติและหันไปมองรอบ ๆ

    ' ว่าแต่ทำไมของรอบตัวถึงได้ใหญ่ขึ้นกันนะ ? นี่หรือว่ากูมาเกิดใหม่ในโลกของยักษ์อะ ! กี้ส – '

    ร่างขนาดเล็กเท่ากำมือเด็กสั่น หูหางลู่ลงกับตัว ชวนให้คนที่เห็นเอ็นดูอยากจับมาฟัดไม่ได้ – ถึงในตอนนี้จะไม่มีคนก็เถอะ

    ฉันหันมองไปทั่วจนสายตามาปะทะกับเงาของตัวเองที่เศษกระจกใกล้ ๆ , สมองที่มีอยู่น้อยนิดของฉันก็เริ่มเริ่มประมวลผล

    ดวงตากลมโตสีดำสนิท ใบหูเล็ก ๆ ที่ตั้งขึ้นตรง หางส่ายไปมาตามอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง ยืนสี่ขา ตามตัวมีขนสีดำนุ่มนิ่มที่เปรอะเปื้อนดินเล็กน้อย –

    ไอหยา...แจ็คพ็อตแตก , ฉันแม่งดันเกิดใหม่มาเป็นแมวซะงั้น !

    พระเจ้าช่วยกล้วยทอดจอร์จไม่อยากกิน ! ?

    ' เป็นแมวตัวเล็ก ๆ บอบบางแบบนี้กูจะมีชีวิตรอดก่อนจะได้เจออาหารตาก่อนมั้ยวะเนี่ย ? '

    ' กูขอเชือกมาให้ผูกคอใต้ต้นมะพร้าวที ! กรี๊ด — ! ! '


    | - |


    - ยังไม่เเก้คำผิด -

    - วันที่ลง 16/02/66 -

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น