江湖那么大
โดยผู้แต่ง อวี่เซี่ยวหลานซาน (语笑阑珊)
ผู้แปล อู่ตงลู่ (武东路)
ยุทธภพสงบสุขมาหลายปี กลับอุบัตินิกายมารขึ้นที่นครเสวี่ยเฉิงทางตงเป่ย
เหล่าผู้กล้าฝ่ายธรรมะมุ่งหน้าสู่งานชุมนุมใหญ่ชาวยุทธ์โดยพร้อมเพรียง ร่วมกันหารือปราบอธรรมธำรงความสงบสุข
ประมุขยุทธ์ “เหตุใดประมุขลี่แห่งวังว่านเริ่นยังไม่มาเสียที พวกเจ้าใครก็ได้ไปแจ้งสักคำ”
ทุกสำนักพร้อมใจกันถอยหลังไปสามก้าวโดยไม่ได้นัดหมาย
ทันใดนั้น กลางโถงก็เหลือเพียงชายหนุ่มในอาภรณ์ขาว ผู้สง่างามราวพฤกษาหยกกลางสายลม ยืนอยู่หน้าสุดเพียงลำพัง
ประมุขยุทธ์ราวยกภูเขาจากอก
“เช่นนั้นก็ต้องรบกวนคุณชายจู้แล้ว เชิญ”
รอยยิ้มบนใบหน้าของจู้เยี่ยนอิ่นชะงักค้างไป
ช้าก่อน เมื่อครู่พวกท่านกำลังคุยอะไรกันนะ
ลี่สุย ประมุขวังว่านเริ่น มิใช่ประมุขมาร แต่เป็นยิ่งกว่าประมุขมาร
เขาเหลือบตา ประเมินดูผู้ที่อยู่เบื้องหน้าอย่างเหนื่อยหน่าย “เจ้าก็อยากปราบนิกายมารด้วยหรือ”
จู้เยี่ยนอิ่นรีบปฏิเสธ “ไม่ ข้าไม่อยาก ข้าเพียงอยากจะร่อนถลาออกมาปรากฎกายเมื่อสองฝ่ายเข้าโรมรัน ให้ทั้งยุทธภพเคลิบเคลิ้มด้วยท่วงทีสง่างามพาตื่นตะลึง”
===========================================
หมายเหตุ ตัวอย่างทดลองอ่านยังไม่ใช่ไฟล์ไฟนอลสุดท้ายค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น