ย้อนเวลามาพบกัน

 "แม้ในชาตินี้เรามิอาจเคียงคู่กันได้

ชาติหน้าฉันใด ขอให้เราได้พานพบกัน"

เฮือก! ฉันลุกขึ้นมากลางดึกพร้อมกับเหงื่อที่พุดออกมาตามกรอบหน้า นี้ฉันฝันแบบนี้อีกแล้วหรอเนี่ย! ฉันเริ่มฝันแบบนี้ตั้งแต่อายุ18ปี นี้ก็ผ่านมา2ปีแล้วที่ฉันเป็นแบบนี้เมื่อฉันหลับลงในทุกๆคืนฉันจะฝันเจอสถานที่ต่างๆที่ฉันไม่เคยเห็นและที่สำคัญที่สุดฉันได้พบกับใครคนหนึ่งในฝันนั้นด้วย แต่ฉันฝันถึงเขามาตั้ง2ปีเลยนะทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นหน้าเขาเลยล่ะ ฉันได้ตะโกนออกมาด้วยความลืมตัว

ตึกๆ ตึกๆ ปัง!

พ่อ:เกิดอะไรขึ้นใครมันอยู่ไหน ฉันหันไปที่ประตูก็เจอกับพ่อของฉันที่ถือกระทะอยู่ตัวพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบห้องของฉัน แฮร่~ฉันได้แต่ยิ้มแห้งๆส่งไปให้พ่อของฉัน ระหว่างนั้นแม่ของฉันก็วิ่งถือไม้กวาดขึ้นมาด้วยท่าทางตกใจ

แม่:พ่อลูกคู่นี้นี่มันยังไงห่ะ! เสียงดังแต่เช้าเลย ฉันกับพ่อได้แต่ยิ้มแห้งๆส่งไปให้กับผู้มีอำนาจสูงสุดของบ้าน

แม่:เเล้วเราไม่ลุกแต่งตัวรึไงวันนี้เปิดเทอมไม่หรอ? เปิดเทอม!ใช่สิ ปัง!ฉันได้รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วยความเร็วแสง

แม่:เฮ้อ~ฉันล่ะเหนื่อยใจกับพ่อลูกคู่นี้จริงๆ

พ่อ:เราลงไปทำกับข้าวให้ลูกกันดีกว่าเนาะ

แม่:ถ้าไม่มีคนแย่งกระทะแม่มาป่านนี้แม่ทำเสร็จไปตั้งนานแล้ว