CHOCOLATE - นิยาย CHOCOLATE : Dek-D.com - Writer
×

    CHOCOLATE

    เปรมยื่นช็อกโกแลตแท่งหนึ่งมาให้ผม"ลองสิ มันช่วยให้คลายเครียด" ผมหยิบจากมือเขา นิ้วเราสัมผัสกัน เปรมยิ้มเล็กน้อย ชั่ววินาทีนั้น ผมเพิ่งรู้ว่าไม่ใช่ช็อกโกแลตเพียงอย่างเดียวที่ช่วยให้คลายเครียด

    ผู้เข้าชมรวม

    406

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    406

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    18
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  6 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 มี.ค. 63 / 16:37 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    ไม่ได้พบไม่ได้เจอ และก็ยังคิดถึงเธอ
    เธอในความทรงจำ ลืมไม่ลืมไม่ลืมสักที
    เธอคือดาวที่ส่องลงมา มองมาที่ฉัน
    ไม่อาจละสายตาของเธอได้เลย
    Chocolate:PLASUI PLASUI


    " จะเลิกจริงๆเหรอ จะไม่คิดถึงใจกันหน่อยใช่ไหม"

                         ความรู้สึกหน่วงๆมันเข้าปะดังปะเดจนจุกแน่นอยู่ในอก ความน้อยใจมันลอยฟุ้งไปในห้วงอากาศ จะไม่คิดถึงกัน
    บ้างเลยเหรอ?  น้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาของผมอย่างช้าๆ ผมมองเปรมด้วยสายตาสิ้นหวัง ตัดพ้อ และอีกหลายอย่างที่ใจผมรู้สึกแล้วแสดงออกมาทางสายตา   มันเจ็บ สมองมันเบลอไปหมด ใจมันแตกร้าวราวกับอัญมณีที่ร้าวราน น้ำตามันไหลจนตาพร่าไปหมด ผมมองเปรมไม่ชัดเลย ผมไม่รู้เลยว่าเปรมมองผมด้วยสายตาอย่างไร เปรมยังจะมองผมด้วยสายตาแบบเดิมไหม ในดวงตาของเขาในตอนนี้ยังมีผม แล้วดวงใจล่ะ ดวงใจของเปรมยังมีผมเหมือนเดิมไหม 
    "อืม เลิกกันเถอะ"
                           คำสั้นๆที่เปรมเอ่ยออกมา น้ำเสียงทุ้มของเขายังทำให้ใจที่แห้งเป็นทะเลทรายของผมเหมือนมีน้ำมาเติมเต็มอีกครั้ง แต่ประโยคอีกประโยคกลับทำให้ผมเหมือนตายทั้งเป็น ประโยคนั้นทำให้รู้ว่า น้ำที่มาเติมเต็มทะเลทรายหัวใจของผมนั้นคือน้ำมัน เเละประโยคที่เขาเอ่ยก็ไม่ต่างจากไม้ขีดไฟที่หลุดมือตกลงไป ใช่ ตอนนี้หัวใจของผมโดนไฟของเปรมเผาไหม้จนเป็นจุณแล้ว
    "เปรม ไม่ไปได้ไหม เก่งขอเถอะนะ เปรมยังรักเก่งอยู่ใช่ไหม"
              ผมมองหน้าของเขา ไม่มีเลย ไม่มีคำว่ารักเหลืออยู่เลย เปรมเดินออกไป แผ่นหลังกว้างนั่นที่ผมเคยพิงตอนขึ้นมอเตอร์ไซต์คันเก่งของเขา แขนนั่นที่โอบกอดผมเวลาผมมาหาเขาหลังจากทะเลาะกับที่บ้าน ริมฝีปากนั่นที่เคยพร่ำบอกคำว่ารัก ตอนนี้มันกำลังจะไม่มีแล้ว มันจะไม่มีอีกต่อไปแล้ว เปรมกำลังจะเดินออกไป ผมรีบคว้ามือของเขาเอาไว้ ครั้งหนึ่งมือที่หยาบกร้านนี้เคยประสานกันกับมือของผม แต่หลังจากนี้คงไม่มีอีกแล้ว
            เปรมสะบัดมือผมทิ้งอย่างไม่ใยดี รีบวิ่งไปควบรถมอเตอร์ไซต์สีดำคันโปรดของเขา  เขารีบสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์สีดำ มือปิดแฮนด์รถ แล้วพาหนะสองล้อนั่นก็พาเขาออกไป ทิ้งผมไว้กับควันสีเทาของท่อไอเสียรถ ผมรู้ทันทีว่า ช็อคโกแลตของเรา                                                 มันหมดความหวานไปเสียแล้ว


    ก่อนหน้าที่จะเปลี่ยนไป ดอกไม้ที่ฉันให้ไป
    ตอนนี้มันเหมือนเดิม เธอคืนให้ฉันเหมือนเดิมแล้ว
    หาย เธอหายไปในอวกาศ
    หมดความหวาน ช็อคโกแลตละลายในปาก

    Chocolate:PLASUI PLASUI


    ____________________





    B
    E
    R
    L
    I
    N
    ?

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น