หย่าพ่ายรัก

สุดมือสอยจึงต้องปล่อย

ความหวัง ความฝัน ความพยายามสุดกำลัง

สุดท้ายผลตอบแทนไม่ใช่หัวใจ ทว่าคือความว่างเปล่า

ไม่ว่าทำดีแค่ไหน แต่เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่พายุต้องการ

ใบสมรสไม่ต่างจากโซ่ตรวนที่เขาอยากหลุดพ้น

สี่ปีที่เขาทนอยู่ด้วยกันในฐานะสามีภรรยา

สี่ปีที่เธอหวังว่าจะแทรกซึมเข้าไปในความรู้สึกชายหนุ่มได้สักนิด

ทว่ากลับไม่..

ชิดใกล้เพียงร่างกาย หัวใจนับวันยิ่งไกลห่าง

ยิ่งฝืนทน ยิ่งฉุดรั้ง สายตาที่มองกันยิ่งมากด้วยความเกลียดชัง

“ที่ผ่านมาคุณพายุเคยรักพายบ้างไหมคะ”

“ไม่เคย”

คำตอบที่ได้รับไม่ต่างจากที่คิด น้ำตาไหลหยดรดรินลงตรงตำแหน่งหัวใจ ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริก กระนั้นดาหลายังพยายามฝืนยิ้มจนได้ เธอตัดสินใจเอ่ยในสิ่งที่เคยกลัวที่สุดออกไป “ถ้างั้นเราไปหย่ากันไหมคะ”

“..ว่าไงนะ” เมื่อครู่พายุคิดว่าตัวเองได้ยินผิดไป

“พายจะหย่าให้คุณค่ะ เราไปหย่ากันนะคะ”

พายุนิ่งไปครู่ใหญ่ก่อนเอ่ยถาม “คิดดีแล้วใช่ไหม”

“สิ่งที่คุณพายุต้องการที่สุดคืออิสระ ถือว่าพายให้คุณเป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายแล้วกันนะคะ” เพราะจากนี้ไป เธอและเขา เราคงไม่มีโอกาสได้พบกันอีก

____

จิ้มโหลดจิ้มเปย์ E Book นามปากกา มนต์จันทร์ ได้ที่.. https://www.mebmarket.com/?store=publisher&action=home_page&publisher_id=2227122&publisher_name=%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%8C%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B9%8C

____

ติดตามข่าวสารนิยาย

Fanpage : Monchan มนต์จันทร์