เรื่องเล่าของนายปริ้นซ์ 1
เรื่องราวความรักของผมและเธอจะเป็นอย่างไหร่ ซึ้งง และ ฮาแค่ไหน ติดตามได้น คนอวดเมีย เอ้ย!!!! เรื่องเล่าของนายปริ้น
ผู้เข้าชมรวม
39
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
39
หมวด : รักคอเมดี้
อัปเดตล่าสุด : 21 มี.ค. 60 / 19:32 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
วันนี้ผมจะมาพูดถึงภรรยาของผม เคยได้ยินแต่คนอวดผีช่ไหมครับบบ
แต่ครั้งนี้!!! ผมจะมาอวดเมีย เร่ืองราวความรักของผมและเธอจะเป็นอย่างไหร่ ซึ้งง และ ฮาแค่ไหน
ติดตามได้น คนอวดเมีย เอ้ย!!!! เรื่องเล่าของนายปริ้นซ์นะครัชชชชผม
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สวัสีรับท่านผู้อ่านที่น่ารัทู้ท่าน
วันนี้ผมะมาเล่าถึภรรยาที่สวย น่ารั และน่าฟัที่สุในสามโล(อุ๊ย!!! 18+นิสส์นุ)
่อนอื่น้อออบพระุที่สละเวลาอันมี่า มาอ่านเรื่อราวอผมนะรับ
"ไอ้ปริ้น์ เ้าบอให้ะเอพาลูไปอาบน้ำ มัวทำอะไรอยู่!!!"
ทุท่านสสัยใ่ไหมรับว่าเสียะโนนี้เป็นอใร แน่นอนรับ นี่ือเสียภรรยาสุสวยอผมเอ เธอื่อ ไบร์ (แสสว่าในายอโผ้มมมมมม ฮิ้วววววว 5555)
>>10 ปี่อน<<
เราเอันรั้แรในวันแรอารเปิภาเรียนม.6 อนนั้นเราน่าะอายุ 18
รั้แรที่เธอเรียื่อผมือ "ไอ้เห็บหมา" แ่ผมไม่ไ้ื่อนั้นนะ หน้าาออะหล่อ (โบอมว่าิ้าย นัมูฮยอยัิวา 555) เฮ้ย!!!เ้าเรื่อ ริๆผมื่อว่า ปริ้น์ หนุ่มฮอประำโรเรียนอาิระไฮสูล
ที่ทุท่านอยารู้แล้วใ่ไหมรับว่าทำไมเธอถึเรียผมว่า "ไอ้เห็บหมา"
เรื่อมีอยู่ว่า......
ในะที่ผมเินเ้าประูโรเรียนอย่าหล่อ ูลๆ สไล์เ้าาย สาวที่มายืนอนรับทั้สอ้าลอทาเิน่า รี๊ร๊าให้ับหน้าาอับหล่อเหลานิที่วัวายวายล้ม ็นมันหล่อมาทั้ีวิทำไไ้ (ยัๆ ยัะโม้อยู่อี)
แ่ในนาที่ผมเินอย่ามาแมนแฮนัมอยู่นั้น
ผลั!!!
็มีใรที่ไหนไม่รู้ วิ่มานผม วิ่เร็วยิ่ว่าแสราวับเอะแฟร (นั่นไือวเ้าหนัไปอี๊) แ่้วยสายาอันแหลมมราวอินทรีาทุ่ห้าสะวันนาอผมึรู้ว่าเธอเป็นผู้หิ น่าะสวยนะ มอา้าหลั ามสเ็ปนิยายไทยรับ เธอทำอหล่นไว้ือ ยาลบ รับผม!!!!
แ่้วยวามหล่อเหลาและสุภาพบุรษอผม ะมัวั้าอยู่ใย รีบเ็บยาลบไปืนเธอสิรับ เพราะถ้าวันนี้เธอไม่มียาลบใ้้อลำบาแน่ๆ
ผมึ้มัวเ็บยาลบแล้วรับวิ่ไปหาเธอเพื่อืนยาลบ้อนนั้น
ผมวิ่ไป.....
เือบแล้ว......
เือบะถึัวเธอแล้ววววววว
ุ๊บ!!! แว้!! โอ๊ย!!!
ผมหล้มรับ เพราะไอ้้อนหินเ้ารรมมันวาทาผม (ใรใ้ให้แมานอนอยู่รนี้!!!) แ่เอ้ะ!!! เมื่อี้ผมเหมือนไ้ยินผ้าอใรา ไม่นะ าเผมเป้าาหรอ ผมใมาึรับยืนึ้นและรวูสภาพ าเ เฮ้ออออ ยัอยู่รบทุประาร ไม่มีอะไรเสียหาย ยเว้นเสียแ้ว่าะมี่รอยถลอนิหน่อย
"ไอ้เห็บหมา!!!!"
เพี๊ยะ!!!!
ผมโนบรับท่านผู้อ่านนน เร็วและแรแบบหน้าหัน วามรู้สึเหมือนึ 10 ั้นแบบเอาหน้าล เลือทั้ัวึ้นมารวมที่หน้า โรธรับ ผมโรธมา ล้าียัไมาบหน้าัน ผมเยมอนที่บผม้วยสายาที่เียแ้นระับ 10 แ่้อใมาว่าเป็นร้อยเท่าเมือ่พบว่าระโปรนัเรียนอนที่ยืนอยู่หน้าผมาไปออยู่ับพื้น
"เฮ้ย!!!!เธอถอระโปรทำไม" พูยัไม่ทันาำ เธอสวนผม้วยหมัอีรอบเป็บพูว่า "นายนั่นแหละ มาึระโปรันทำไม!!!" ้วยวามเป็นสุภาพบุรุษอผม (อีแล้ว) ผมึรีบถอเรื้อสูทัวนอให้เธอปิบัแทนระโปรที่า เพราะลัวประานที่อยูู่สถานาร์อยู่อย่าเียบริบเห็น
"ันไม่ไ้ั้ในะ มันเป็นอุบัิเหุ ันแ่ะวิ่เอายาลบที่เธอทำาืน็เท่านั้นเอ" ผมพู่อพร้อมเอามือับที่แ้มเพราะวามเ็บาารโนบบวับโน่อย
"ไม่้อมาแ้ัว ไอ้โริ อยาะูใ้ระโปร ็ยยอมรับมาะีๆ"เธอพูเสียัอย่า นัเรียนมามายที่ยืนูเหุาร์อยู่นั้น หน้าาใและ้อมอมาที่ผมเป็นาเียวววว (เธอะไม่บอห้ผมราบระโปรเธอใ่ไหม???)
"ันไม่ไ้ั้ใ แ่อโทษนะ"ผมพูออไป ไม้ไ้หมายวามว่าผมโริที่ั้ใะไปึระโปรเธอา ็นั่นแหละมันเป็นแ่อุบัิเหุ
"โธ่เว้ยยย!!! รั้หน้าเราไ้เห็นีันแน่ ั้หลัรอสรามาันไ้เลย ไอ้-เห็บ-หมา " เธอพูแล้วรีรีบวิ่ฝ่าท่ามลาฝูน
"ันื่อปริ้น NOT เห็บหมานะ "ผมะโน "แล้วะเปิใไว้รอนะ๊ะที่ร้า" ผมพูพร้อมมอเธอับลัวิ่ไปนลับสายา
เรื่อมัน็เป็นอย่านี้แหละรับ นับั้แ่วันนั้นผม็ลายเป็นศัรูัวาอเธอไปโยปริยาย และีวิอเราสอน็ไม่สบสุอี่อไป.....
แ่ริๆแล้วนี่ไม่ใ่รั้แรที่เราสอนเอันนะ ^^
>> To be Continued
แล้วเอันนะรับผม (^___^)
ปล.ถ้าอย่ารู้ว่าเรื่อราว่อไปะเป็นยัไ ็อมเมนท์เป็นำลัใให้โผ้มมม้วยนาร้าบบบบบบ
ผลงานอื่นๆ ของ Mollizaa934 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Mollizaa934
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น