รักดีๆ มันก็มีเเค่ในนิยาย

แต่นอกจากปากหมา ๆ ของมันที่ไม่ว่าจะได้ลับฝีปากกับใครก็ชนะมาทุกราย นังรินเป็นผู้หญิงร่างเล็กที่โคตรเเข็งแรง หลังดูการ์ตูนจบมันจะใช้เวลาว่างที่มีไปช่วยบ้านนู้นบ้านนี้ทำงาน จนมันกลายเป็นที่รักของคนไปทั้งหมู่บ้านถามว่ามันเป็นคนดีไหม ไม่มีใครตอบได้ อีนี่อะนะ วัดก็เข้าเหล้าก็แดก อย่าไปถามถึงศีลห้าอีห่าขาดกระจุย แวะทุกวงเหล้า เซ็นทุกร้าน ส่วนแม่มะลิมีหน้าที่ตามจ่าย ร้านค้าห้าร้านอีนี่ก็เหาะไปแม่งทุกร้าน กินดีจังตังค์ไม่เคยพก นอกจากความแสบแสนซนของมันก็ถึงกับนั่งนึกกันอยู่นาน ว่ามันมีความดีอะไรอีกล่ะแต่ถึงมันจะเกรียนไปหน่อยเเต่ความสวยมันก็ไม่เป็นรองใครเลยนะ หนุ่มหมู่บ้านอื่นมาหามันทุกวันแต่คนในหมู่บ้านไม่มีใครสักคนกล้าเอามันหลอกรู้กิตติศัพท์มันดี 

"ลุงเป็นส.ส. แต่ทำไมพ่อหนูยังเป็นเเค่ผู้ใหญ่ " 

"...." เอ้าอีนี่ พูดทีล่อซะกูตกต่ำไปเลย 

"เอ่อ แต่หมู่บ้านแถวนี้มันก็ใหญ่นี่พ่อเราก็เก่ง " 

"หรอคะ " ไม่ยักจะรู้ 

"อะแฮ่ม ! นังรินเอ็งจะไปไหนก็ไปเลย " ด้อยค่ากูนี่เก่งนัก 

"จิ๊ กินเข้าไปเหล้าอะตายไว ๆ จะยุให้แม่มีผัวใหม่ " 

" !!! " 

"แห๊มมม นังนี่เดี๋ยวเถอะเอ็ง "  

"ดูท่าจะแสบ " 

"ไม่ต้องดูต้องเดา  " ตึงใส่ทุกคนขนาดพ่อมันยังไม่เว้น "วันก่อนมันก็เมาจนกลับบ้านไม่ไหว " ก็กูอีกที่ต้องไปแบกมันกลับ 

"ก็พอ ๆ กะไอ้ดิษเลยรายนั้นนะทั้งเกเรทั้งเกรียน ไอ้เรารึก็ส่งเสริมไปอยู่สังคมดี ๆ มันก็ไม่เอา " เมื่อก่อนมันชื่อสันติเเต่เสือกมีเรื่องต่อยตีไม่เว้นวัน จากสันติ เป็นสันตีนแทน ผิดกับไอ้เด็กข้างบ้านที่ชื่อสงคราม ไอ้นั่นเรียบร้อยยิ่งกว่าผ้าพับไว้ 

"เด็กมันกำลังโตน่ะพี่ " แม่ชบาที่คอยให้ท้ายลูกสาวเสมอ แอบให้ค่าขนมในวันที่นังรินถูกตัดเงินเดือน คอยดูต้นทางให้นังรินปีนบ้านไปเที่ยวงานวัดก็แม่สุดประเสริฐอย่างนางนี่ไง เพราะมีลูกคนเดียวเลยตามใจเกินไปหน่อย 

"กว่ามันจะพากันโตน่าจะเป็นประสาทตายกันไปก่อน" 

"นั่นสิ เห็นแบบนี้ถ้าบ้านสร้างเสร็จเร็วๆ ก็ดีจะได้ย้ายไอ้ดิษมันมาอยู่นี่ถาวรไปเลย ไม่แน่มันอาจจะคิดอะไรได้ " ลองไม่มีเพื่อนไม่มีเงินดูซิ ยังจะมีใครคบอีกไหม  

​