ฉันไม่อยากแทนเธอคนนั้น

ณ พระราชวังแสงทรา แห่งอราโทร์เฟียร์

มีงานเลี้ยงยิ่งใหญ่ในพระราชวัง แสงแวววิบวับงดงามดั่งเพชรไร้สีไร้แสง สว่างไสว อาหารตามโต๊ะที่หลากหลายรสชาติ เสียงดนตรีบรรเลงไพเราะ

ผู้คนมากมายต่างใส่ชุดหรูหรางดงาม ตามบรรดาศักดิ์ยศขุนนาง ซึ่งมีคนมากมายที่ไม่ได้เข้าร่วมงานนั้น ก็ยากที่จะเข้าร่วม เพียงเพราะไร้บรรดาศักดิ์ ฉลองได้ตามเทศกาลเท่านั้น

"แล้วฉันทำไมถึงมาอยู่จุดนี้ได้ล่ะเนี้ย!!!" เวนิสตะโกนคิดในใจ

(ฉัน เวนิส เมดิสัน ตระกูลบ้านนอกคอกนา)

"เวย์ เป็นอะไรรึเปล่า รู้สึกกดดันมากเลยหรอ?" เดลกระซิบข้างๆฉันด้วยความกังวล

(เคลย์เดล เอมอรี โทลอยด์ รัชทายาท เจ้าชายลำดับที่ 2 ของกษัตริย์เทเลอร์ เอมอรี โทลอย์)

"ไม่เลยเพคะ พอดีว่าหม่อมฉันคงจะเพลียจากครั้งก่อนเท่านั้นเอง" เวนิสตอบกลับใบหน้ายิ้ม

"ถ้างั้นเรามาเต้นรำกันสักบทเพลงกันเลยไหม?" เดลชักชวนพร้อมยื่นแขนออกมา เพื่อที่จะเต้นรำกับเวนิส

มีสายตาจับจ้องมาหมายทั่วทิศ มีเพียงคนเดียวจ้องมองด้วยสายตารุกโชน ทำให้ฉันเสียวสันหลังวาบ

จนจบการบรรเลงเพลงไปหนึ่งดนตรี ฉันปลีกตัวออกไปสูดอากาศข้างนอกด้วยความโล่งใจ ซึ่งเดลยังอยู่ในงานท่ามกลางขุนนางชนชั้นสูง และฉันจึงทบทวนตลอดระยะ 12 ปี มานี่ ต้องทำอย่างไรจึงจะมีชีวิตที่สงบสุขตามวาดฝันไว้ (ก้มหัวกุมขมับด้วยสีหน้าเครียด กรีดร้องในใจ)

"นึกคิดถึงรอยยิ้มหวานๆของผู้อันเป็นที่รักแล้ว ไม่อยากจะคิดเลย" เวนิสนึกคิดถึงรอยยิ้มของเดลและท้อใจอยู่ในใจ

"ถ้าพระเจ้ามีจริงโปรดส่งลูกกลับบ้านที" เวนิสพนมมืออ้อนวอนดวงดาวที่เจิดจรัส (สีหน้าคาดหวัง) และแล้วก็มีเสียงอะไรบางอย่างที่ข้างล่าง สวนดอกไม้ (เวนิสหันไปมองทางที่มีเสียงให้ได้ยิน) แล้วก็เห็นบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ควรจะได้ยินและได้เห็น ชีวิตของเธอนั้นจะมีจุดจบเช่นไรกันนะ