ทางเดินของคนโง่

ไม้ ชายหนุ่มผู้พึ่งสูญเสียภรรยาไปได้มีโอกาสได้รับของดูต่างหน้าของภรรยาที่เสียไปแล้วทั้งหมด 2 อย่าง นั่นคือกล้องถ่ายรูปที่อัดแน่นไปด้วยความทรงจำสุดท้ายของเธอ และไดอารี่ที่มีการบรรยายภาพเหล่านั้นเอาไว้ พร้อมทั้งแนบจดหมายฉบับหนึ่งแนบมาด้วย

“ฉันอยากให้คุณอ่านไดอารี่เล่มนี้ให้จบลงจนหน้าสุดท้ายเสียก่อน แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยอารมณ์อันยากจะเข้าใจ อัดแน่นไว้ซึ่งความอับอายภายในใจของฉัน และเต็มไปด้วยความโง่เขลาอันยากจะทานทน แม้จะเป็นอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร ดังนั้นแล้ว ก่อนที่จะอ่านจดหมายฉบับถัดไปนั้น โปรดอ่านไดอารี่ของฉันให้จบก่อนทีเถอะนะคะ”

ทว่าเขากลับบอกว่าจะไม่อ่าน

ดังนั้นต้นหนาว เพื่อนสนิทของภรรยาที่เสียชีวิตไปและไม้จึงตัดสินใจสร้างทริปตามรอยความทรงจำนั้น แต่นั่นกลับไม่ใช่เพื่อทำให้ไม้ได้อ่านไดอารี่ของภรรยา ทว่าเป็นเพื่อการตามหาความจริงให้แก่การตายของภรรยาต่างหาก

นี่คือเรื่องราวการเดินทางของคนสองคนเพื่อตามรอยการเดินทางครั้งสุดท้ายของภรรยาผู้จากไป ที่นอกจากจะเปิดเผยความโง่เขลาของผู้จากไปแล้ว ยังเป็นการเปิดเผยความในใจที่ฝังกลบไว้ของคนทั้งสองอีกด้วย!!

---

อันนี้เป็นงานที่เขียนขึ้นมาส่งอาจารย์ครับ แต่ไปขออาจารย์แล้วว่าให้มาอัปโหลดบนเว็บได้ไหม ก็บอกว่าได้ ถึงจะนานไปตั้งครึ่งปีแล้ว แต่ผมคิดว่าน่าจะเขียนได้ดีอยู่ ผมเลยอยากจะลองให้คนอื่นได้อ่านด้วยครับ เพราะอยากรู้นั่นแหละว่าเขียนได้ดีหรือเปล่า

พูดง่ายๆ คือ อยากรู้ว่างานนี้ของตัวเองมันอยู่ในระดับไหนครับ ขอบคุณที่อ่านล่วงหน้าเลยครับ