ณดินแดนที่กว้างขวาง และแห้งแล้ง...ที่ๆเต็มไปด้วยดาบมากมายนับอนันต์ปักเรียงรายไป... บนฟ้านั้นมีฟันเฟืองมากมายล่องลอยอยู่... ราวกับโลกที่กำลังล่มสลาย...
ที่นี่นั้น... เป็นที่ๆเขา เอมิยะ ชิโร่ อาศัยอยู่ เป็นโลกที่เขาสร้างขึ้นเอง เป็นโฮกุของเขา...
เขานั่งชันเข่าตนเองอยู่บนพื้นอย่างน่าสังเวช ใบหน้าที่ก้มต่ำจนไม่สามารถมองเห็นหน้าได้ถนัด ทว่าก็ทราบว่าเขากำลังร่ำไห้...ร่ำไห้ให้กับความอ่อนแอของตนเอง น้ำใสๆไหลรินออกจากตา...อาบไล้พวงแก้มจนชุ่มชื้น...
ปกป้องใครไม่ได้เลย...
คนที่ฉันรักทุกคน...ปกป้องเอาไว้ไม่ได้เลย....
ตุบ! ตุบ!
เขากำหมัดแน่น ก่อนจะต่อยลงไปกับพื้นอย่างบ้าคลั่ง หวังว่าความเจ็บปวดจากฝ่ามือนี้ จะช่วยคลายความรู้สึกอัดแน่นตรงนี้ได้...
"เรายังอ่อนแอ..." เสียไปเท่าไหร่แล้วล่ะ...สำหรับความยุติธรรมที่เขาปรารถนานั่นหน่ะ...
ทั้งๆที่ก็พยายามขนาดนั้นแท้ๆ...
แต่สุดท้ายเราก็ช่วยใครเอาไว้ไม่ได้...
ในขณะที่เขากำลังคร่ำครวญอย่างโศกเศร้าอยู่นั้น เมียงที่คุ้นเคยก็ดังออกมาจากโลกใบนี้...
"ชิโร่...การ์เดี้ยนแห่งข้าเอ๋ย..."
"อาลายา...หรอ?"
"ใช่แล้วล่ะ..."
ได้เวลาไปสู่ที่ต่อไปแล้วล่ะ....
เขาพยักหน้าตอบรับอีกฝ่าย ทันใดนั้นเอง...ร่างกายของเขาก็กลายเป็นแสง ก่อนที่ตนนั้นจะหายไปจากโลกนี้....
_________
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันเน่อ~
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น