[Fic titan]เมื่อฉันหลุดเข้าไปใน Attack on titan {ฮันจิxOc}

(รูปชั่วคราว)

ชื่อ: มิลลี่โรส  แอคเคอร์แมน (มิลลี่)

อายุ: 13

น้ำหนัก/ส่วนสูง: 40กก./154ซม.

เกิด:  2 พฤษจิกายน

บุคลิก: ตรงๆ,ซึน , รักความสะอาด(ถึงจะไม่เท่ารีไวล์ก็เหอะ) , เก่ง(มากๆ), แบ๋วๆ, โกหกไม่เก่ง(แต่ถ้าตั้งใจก็ทำได้ก็ทำได้) , มีนิสัยแปลกๆอยู่อีกอย่างคือ ชอบไปนั่งบนหลังคา ,ชอบไปอยู่ในที่เงียบๆ(สงบ)

____________________________________

____________

Writer Talk

"มิลลี่! ไปล้างจาน"

"อื่ม...แปบค่า~เดี๋ยวหนูไป"

เสียงของคนในบ้านตะโกนตอบกลับกันไปมาดังขึ้น

คุณยายที่ได้ยินหลานสาวพูดอย่างนั้นจึงปล่อยไป เพราะรู้ว่า หลานสาวของตนกำลังยุ่งอยู่กับตารางธาตุ ที่ผู้คนส่วนมากบอกว่ามันจำยากมาก

ฟึบบ~! ตึกตึกตึก..

เด็กสาวนั่งอยู่อีกซักพัก จากนั้นก็ปิดหนังสือลง และเดินเข้าไปในครัว

ซ่า..ซ่า..แกร๊ก..ซ่า.แกร๊ก..แกร๊ก..ซ่า..ซ่า...

เสียงน้ำที่ไหลผ่านจาน และจานที่กระทบกันไปมาดังขึ้นอยู่ซักพัก(พักใหญ่ๆ) แล้วก็เงียบลงไปเพราะจานที่ต้องล้างนั้น มันไม่ได้มีเยอะแยะอะไรมากมายปานนั้น

"ยาย~หนูล้างจานเสร็จแล้ว~ขอไปเล่นละนะ"

เด็กสาววิ่งมาหาคุณยาย พร้อมกับพูดไปด้วย บางคำที่พูดก็ดูเหมือนจะพยายามกวนteenยาย จากนั้น..เมื่อพูดจบก็รีบวิ่งออกไป โดยไม่รอฟังสิ่งที่ยายกำลังจะพูดเลยแม้แต่น้อย

"เดี๋ยวเดือนหน้า มิลลี่ก็13ละเนอะย่า"

"อือ..สงสารมันนะ แม่มันก็สนแต่งาน ไม่สนมันเลย ไม่พอ..ยังโดนน้องตัวเองแกล้งอีก"

"เพื่อนที่โรงเรียนก็ทำเหมือนมันไรตัวตนนะย่า ดีแล้วแหละที่ตอนจบป.6ย่าก็ให้มันย้ายโรงเรียนทันที ถ้าย่าไม่ทำอย่างนั้น..มิวมันก็จะโดนบูลลี่ตลอดอะ"

พี่สาวที่มีนามว่า 'มาย' เดินเข้ามาหลังจากที่เด็กสาววิ่งออกไปได้ไม่นาน แล้วก็เริ่มเปิดประเด็นคุยกับคุณยายทันที

Millyrose Talk

หลังจากที่ฉันไปบอกคุณยายเสร็จ ฉันก็รีบวิ่งไปคว้าเจ้าสิ่งที่เรียกว่า โทรศัพท์ แล้วก็รีบไต่บันไดเพื่อขึ้นไปยังต้นไม้(?)ที่อยู่ข้างๆบ้าน

เมื่อขึ้นไปถึงข้างบนต้นไม้ ฉันก็มองยังบริเวณหลังคา(?)ทันที

หืม?...ถามว่ามองไปทำไม หรือ ทำไมต้องมองงั้นหรอ? ก็เพราะว่า...

เช็คก่อนไงว่ามีแดดอยู่รึป่าวอะ

"...ไม่มีแดด..เดี๋ยวค่อยขึ้นไปก็ละกัน"

ฉันพูดกับตัวเอง แล้วจากนั้นฉันก็รีบมองหากิ่งไม้ที่ฉันสามารถนั่งพิงได้ อยู่ที่สูงๆ รับน้ำหนักของฉันได้(นี่ๆ..ฉันไม่ได้น้ำหนักเยอะขนาดนั่นนะ ก็แค่42กิโลกรัมเอง) แล้วก็ไม่มีแดดส่องลงมา

แต่แล้ว..สายตาของฉันก็ไปสดุดเข้ากับกิ่งไม้ใหญ่กิ่งหนึ่ง อยู่สูงจากพื้นไปประมาณ6-7เมตร ฉันจึงรีบปีนขึ้นไปทันที

เมื่อขึ้นมาถึงที่หมายฉันก็หย่อนตัวลงไปนั่งหันหลังพิงอยู่ที่กิ่งไม้นั้น จากนั้นก็หันไปมองรอบๆ

ตรงมุมที่ฉันเห็นหล่ะก็..มีต้นไม้..บ้าน..และตึกแถวสลับกันไปมา บางทีก็มีช่างที่เว้นห่างกัน ซึ่ง...ฉันก็คิดว่าคงจะเป็นถนนหล่ะนะ

...บอกได้เลยอะ ว่า...

"วิวสวยมาก!" //ตาเป็นประกาย

หลังจากที่พูดจบ ฉันก็รีบคว้าเจ้าสิ่งที่เรียกว่าโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงข้างซ้าย ขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระรึก(?)ทันที

แล้วก็รีบลงมาจากกิ่งไม้ เพื่อไปยังบนหลังคาบ้านที่อยู่สูงจากพื้นไปประมาณ4-5เมตร(อยู่บนกิ่งไม่แค่แปบเดียวเองนะ) เพราะว่า...ตอนนี้มันได้เวลาไปนั่งตากลม(?)อยู่ตรงที่ประจำแล้วหล่ะ!

...

ใช้เวลาไม่นานนัก ฉันก็มาถึงบนหลังคาตรงที่ประจำเรียบร้อย 

ถ้าถามว่า 'แล้วยายไม่ตามหา หรือนึกว่าแอบหนีไปเที่ยวที่ไหนสักที่งั้นหรอ'

อืม...ก็ยายกับคนในบ้านของฉัน เขารู้กันหมดแล้วหล่ะ ว่า...ฉันชอบมานั่งเล่นบนหลังคา

รู้สึกแปลกกันใช่มั๊ยอะ แต่สำหรับฉัน...มันไม่แปลกเลยหล่ะ

ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าฉันเป็นอะไรกับหลังคาบ้านนักหนา ถ้าฉันตายไป..ก็คงจะกลายเป็นผีเฝ้าหลังคาอะนะ ก็แหม...ลมมันเย็นดีนี่นา //พองแก้ม

"เฮ้อ~ถึงซะที"

ฉันพูดออกมาพร้อมเดินรับลมไปมาอยู่ตรงขอบๆหลังคา

"ฮะ-เฮ้ย!!!!!"

อะไรอีกวะเนี่ย เดินเป็นชาติยังไม่เคยสะดุดขาตัวเองเลยซักครั้ง 

แต่ทำไมวันนี้มัน....

ฟิ้ว~ตุบ!!!? 

ฉัน รู้สึกได้ถึงแรงลมที่พัดมากระทบหน้า

"อักก!!...!"

[ตกลงมาแบบสวยๆ โดยใช้ท่าตีลังกา3ตลบแล้วเอาหัวดิ่งลงกับพื้น :ไรท์]    [ถึงสวยยังไงแต่ฉันก็ต้องเจ็บอยู่ดีไม่ใช่หรอวะ :มิว]    [เอาน่าา~อย่าไปคิดมาก :ไรท์]

พี่สาวและยายที่อยู่ในครัวรีบวิ่งออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเสียงมันดังมาก

แต่เมื่อพวกเขาวิ่งออกมาก็เจอฉันที่อยู่ในสภาพ 'นอนจมกองเลือด' (หัวแตกและเลือดนองเต็มพื้น)

พวกเขายื่นนิ่งค้างพร้อมกับเบิกตากว้างอยู่อย่างนั้น   ดูเหมือนจะช็อกนะ

แต่ว่า..ถึงจะรีบส่งฉันไปที่โรงพยาบาลได้ช้าหรือเร็วแค่ไหนก็ไม่มีทางทันหรอก 

ก็เลือดออกเยอะซะขนาดนั้นอะ

"ไม่ต้อง พาหนูไปโรงบาลนะ...มะ..มันไม่ทันแล้ว..ค่ะ"

ฉันพูดแล้วก็ยิ้มให้ผู้ที่ดูแลฉันมาตั้งแต่ยังเด็ก แล้วก็..พยายามปรับน้ำเสียงของตัวเองให้มันดูไม่สั่นคลอน และพยายามพูดให้มันดูสุภาพที่สุด

ทั้งที่รู้สึกเจ็บแปล๊บตรงบริเวณหลังศีรษะอย่างมาก แต่ก็พยายามควบคุมสติ ให้ใด้มากที่สุด เพื่อที่จะได้พูดสิ่งสำคัญออกในใจไป

"ม..มิลลี่.."

พี่สาวของฉันพูดเสียงสั่นๆ พร้อมกับเอามือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดปาก ส่วนยายของฉันก็ไม่ตางกันมากเท่าไหร ก็แค่...ใช่! ก็แค่มีน้ำใสๆคลออยู่บริเวณขอบตา

เห็นอย่างนั้นก็รู้ได้ทันที่ว่ายายกำลังจะร้องให้ และฉันก็รู้สึกผิดที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ยายเสียน้ำตา

ถามว่า.. 'แล้วแม่อะ ไปอยู่ไหน ไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอ' งั้นสินะ

'ก็แม่อะ ฝากฉันให้ยายดูแลตั้งแต่ยังเล็ก ก็เพราะ สนใจแต่งานแล้วไม่สนใจฉันเลยนะสิ ไม่เคยโทรหาฉันเลยสักนิด'

ความรู้สึกของฉันตอนนี้คือ

'ฉันเสียใจ เสียใจที่ไม่ยอมเชื่อฟังยายเลยสักครั้ง เสียใจที่ดีแต่ทำให้ยายปวดหัว เสียใจที่ตัวเองชอบทำตัวเป็นเด็กดื้อรั้น ซนไม่เข้าเรื่อง ชอบหาปัญหามาให้คนในบ้านแก้ไขตลอด และไม่สนใจสิ่งที่ยายเตือน'

"จากนี้ไป ยายจะได้ไม่ต้องมาคอยว่าหรือคอยบ่นหนูแล้วนะคะ ยายจะได้อยู่แบบสบายๆไม่ต้องได้คิดมากเรื่องอื่นๆละนะคะ"

ฉันพูดพร้อมยิ้ม

ถึงจะเสียใจ แต่ก็ดีใจ ที่จะได้หลุดพ้นจากการโดนน้องชายที่นิสัยเห้ มาคอยกวน ไม่ก็บูลลี่ หรือคอยแกล้ง

ใช่! ฉันโดนเด็กเวรนี่บูลลี่ตลอด พอจะโต้กลับ ก็มักจะโดนผู้ใหญ่ว่า-ด่า ตลอด 

"ชาติหน้า..เกิดมาเป็นน้องพี่อีกนะ"

"ชาติหน้า..เกิดมาเป็นหลานยายอีกนะ"

ยายและพี่ของฉัน พูดแทบจะพร้อมกัน

ฉันที่ได้ยิ้นอย่างนั้นก็ไม่ได้รับคำอะไร ก็แค่ยิ้ม และพูดคำคำหนึ่งออกไป

"ซาโยนาระ ลาก่อนค่ะ"

พอพูดประโยคนี้เสร็จ ฉันก็รูสึกว่า เปลือกตาเริมจะหนักอึ้งขึ้นเรื่อยๆ ฉันก็เลยหลับตาไป คิดว่าตื่นมาอีกทีก็คงจะอยู่ที่ ยมโลก... หล่ะนะ

______________________________

__________

*คุยกับไรท์ >w<

เอาหล่ะค่ะมาเขียนข้อมูลเบื้องต้นแล้วค่าา ((แปะๆๆ//ปรบมือรัวๆ)) จากที่ดองไปเป็นชาติ((ถึงหรอ)) บทนำนี่...ไม่มีดรามาเนอะ..ช่างเหอะ เอาเป็นว่า รู้สึกยังไงก็เม้นได้นะคะ((ไรท์ไม่กัดค่ะ ฉีดยามาแบ้ว))

ตอนหน้าเราจะเจอรีไวล์ค่ะ((แต่รีไวล์จะมีบทนิสเดียวนะ นิสเดียวจริงๆ))

  ไรท์มีคำถาม  

-ถ้าไรท์จะเปลี่ยนให้ ฮันจิxมิลลี่โรส จะมีคนอ่านมั้ย ((ก็แบบ..ให้ฮันจิกลายเป็นผู้ชายเงี้ย ก็เขาไม่ระบุเพศให้นี่นา....ส่วนอายุก็ลดเหลือ19เท่ารีไวล์)) ตอบไรท์หน่อยน้าาาา

*อ่านสักนิสสสส

-คือไรท์จะลดอายุรีไวล์ลง เหลือแค่19...((ก็ตอนเจอครั้งแรกอายุ14แต่หลังจากที่ไททันบุกรอบ2หรือพวกเอเลนสอบเสร็จอะ อายุจะเป็น19ไง))

-เนื่อเรื่องจะตรงตามเดิมบ้าง ไม่ตรงบ้าง((แต่ส่วนมากจะไม่ตรง...))

-เนื้อเรื่องอาจจะมีสปอย(ตั้งแต่ภาค1-3)เพราะมิว(หรืออีกชื่อก็คือ มิวลี่โรส)จะต้องไปแก้เนื้อเรื่องบางช่วง