[No Name]นิยามของนิยาย

    ตั้งเเต่เมื่อไหร่กันนะ...ที่มิน.............รู้สึกว่างเปล่า.....

  ไม่หัวเราะ..ไม่ร้องไห้..ไม่มีความสุข เเละไม่มีความเศร้า....

  มินรู้สึกได้ว่า  มัน’เคยมี’บางสิ่งเเทนที่ช่องโหว่ในใจ บางสิ่ง....ที่ชวนให้คิดถึง

  เพราะงั้นไม่ว่าจะต้องทำอะไร ทำยังไง เลวร้ายแค่ไหน’จะต้องรู้ให้ได้’

  “มินิวเอทลูกรัก พ่อมีเรื่องจะขอร้องครับ” 

  “เรื่องอะไรค่ะ?”

  “เออ...อะ....อืม....คือว่านะ...อืมม..”

  “ท่านพ่อจะเกรงใจมินทำไมค่ะ? มินทำ’เรื่องนั้น’บ่อยเสียยิ่งกว่าอ่านหนังสือจิตวิทยาสะอีก”......(ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ทำให้เสียงอันตายด้านเปล่งออกมาจากปากของเด็กสาว)”เป้าหมายคือใครค่ะ?”

  “พอจะรู้จักท่านผู้นี้หรือไม่ละครับลูกรัก?”

(มินิวเอทหยิบรูปถ่ายมาจากมือของชายวัยกลางคนมาดู)

  “ถึงหนูจะไม่ค่อยติดตามข่าวสารบ้านเมือง แต่คนสำคัญขนาดนี้เนี่ย ไม่รู้จักสิค่ะ ถึงเเปลก”

  “งั้นพ่อฝากด้วยเเล้วกันนะ”

  “.....เอ่อ..แต่ว่า...รางวัลละค่ะ..”

  “ไม่ต้องห่วงนะครับ พ่อเตรียมไว้เเล้วละ ท่าน.....เชื่อมั่น ว่าลูกต้องทำได้ครับ^^”

         “ตามที่ท่านพ่อปรารถนา”

.....................................................

.....................................................

         ..................................

   สวัสดีค่ะทุกคน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องเเรกที่เเต่งเเล้วโพสต์ให้ทุกคนได้อ่านค่ะ เพราะฉะนั้นก็เลยยังไม่รู้ว่าวิธีเขียนนิยายให้ออกมาดีกว่านี้ต้องทำยังไง ถ้าผิดผลาดอะไรก็ติก็ได้ชมก็ดีนะจ๊ะ ติดตามไรท์ด้วยนะ สัญญาว่าจะพยายามเขียนออกมาให้ดีที่สุดที่จะทำได้จร้า เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะจ๊ะ^^