ตอนที่ 21 : +ลวงรัก 06+ ความนิ่งสงบ คือ ความ 'ปั่นป่วน' [4]
หลังจากแลกบัตรกับพนักงานรักษาความปลอดภัยด้านหน้า ฉันก็ขับรถเต่าสีเขียวตุ่นที่ตีเนียนยึดเอามันมาเป็นของตัวเองเรียบร้อยแล้ว มาจอดอยู่ในลานจอดรถของบริษัทของแบรนด์ชุดชั้นในสตรี ที่กำลังดังเป็นพลุแตกอยู่ในตอนนี้ อย่างแบรนด์ ‘คาร์นิวัล’ ที่มีดีไซน์หลากหลาย นอกจากนั้นยังมีหลากหลายขนาด ทำให้ทั้งสาวน้อยสาวใหญ่ สามารถเลือกซื้อได้ตามความต้องการของตัวเอง
อันที่จริง ที่ฉันสนใจบริษัทนี้ และตั้งมั่นจะมาสมัครงานที่นี่ให้ได้ เป็นเพราะฝ่ายบริหารของที่นี่เคยไปเป็นวิทยากรพิเศษที่มหาวิทยาลัยอยู่ 2-3 คลาส และฉันก็รู้สึกประทับใจในแนวคิดที่กว้างไกลของพวกเขา
ทั้งอาจารย์ที่สนิทกันยังแนะนำให้ฉันมาสมัครที่นี่อีกด้วย อาจารย์บอกไว้ว่าถ้าฉันสามารถเข้าทำงานที่นี่ได้ คงจะได้เรียนรู้อะไรอีกเยอะ เพราะเป็นบริษัทที่กำลังเติบโตแบบกราฟพุ่ง ยังสามารถขยายธุรกิจอยู่ในตลาดได้อีกเนิ่นนาน และหากถึงจุดอิ่มตัวจนอยากจะลาออกไปมีกิจการของตัวเอง รับรองว่าฉันไม่ออกไปมือเปล่า แต่ต้องได้ทั้งประสบการณ์ และคอนเนกชั่นกลับไปอีกมากมายนับไม่ถ้วนแน่นอน
แม้ฉันจะแอบรู้สึกไม่ดีกับแม่เลขาจอมเหยียดกับ CEO สักเท่าไหร่ก็เถอะ แต่คิดว่าแค่ได้เข้าไปทำงานที่นี้ ใช้ความรู้ที่เรียนมา ทั้งขวนขวายหาประสบการณ์ให้มากที่สุดก็พอแล้ว
ส่วนเรื่องส่วนตัวของคนในบริษัทล่ะก็... ช่างมันเถอะ ยังไงก็ไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องเข้าไปยุ่งอยู่แล้วนี่
“สวัสดีค่ะ มาติดต่อสัมภาษณ์งานค่ะ”
“สัมภาษณ์ตำแหน่งอะไรคะ”
“ผู้ช่วยเลขาค่ะ” ฉันตอบพนักงานที่แผนกประชาสัมพันธ์ ก่อนที่เธอจะก้มหน้าดูเอกสารที่ฉันยื่นให้
“เชิญไปรอที่ห้องรับรองชั้น 7 ได้เลยค่ะ ขอให้โชคดีในการสัมภาษณ์นะคะ” เมื่อดูเอกสารต่าง ๆ เสร็จ ผู้หญิงตรงหน้าก็แย้มยิ้มให้ฉัน ก่อนจะผายมือไปทางลิฟต์ด้านข้างพร้อมอวยพรให้กันเสร็จสรรพ
ฉันพยักหน้าพร้อมยิ้มรับแล้วเดินตรงไปที่ลิฟต์ ในระหว่างที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดก็มีหญิงสาวร่างเล็กวิ่งหอบของกระเซอะกระเซิงเข้ามากดลิฟต์เอาไว้ก่อน เห็นแบบนั้นฉันก็ช่วยเธอกดเปิดประตู และยิ้มตอบกลับเธอบาง ๆ พร้อมทั้งขยับให้เธอเข้ามายืนด้านใน
“มาสัมภาษณ์งานเหรอคะ”
“อ่อ... ค่ะ” ฉันพยักหน้าพร้อมตอบคำถามเธอ
“ตำแหน่งอะไรเหรอคะ”
“ผู้ช่วยเลขาค่ะ”
“อ่า... น่าเสียดาย นึกว่าจะมาสัมภาษณ์ตำแหน่ง QC ซะอีก” หญิงสาวร่างเล็ก ที่มัดผมลอนยาวสีทองไฮไลท์ปลายเอาไว้ด้านหลังลวก ๆ ทำหน้าเสียดายเล็กน้อย “อันนี้สัมภาษณ์กับคุณภาคินโดนตรงหรือสัมภาษณ์กับคุณเลขาคะ”
“ไม่ค่อยแน่ใจค่ะ แต่น่าจะสัมภาษณ์กับหัวหน้า HR คุณเลขา แล้วก็คุณ CEO นะคะ อันนี้เดา ๆ เอานะคะ อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงก็ได้”
“งานหินเลยแฮะ” เธอพูดก่อนจะส่งยิ้มให้กำลังใจกัน
“เขาโหดมากเลยเหรอคะ” ฉันสอบถามเพิ่มเติมทันทีที่ได้ยินเธอพูดแบบนั้น
ก็แหม่… เธอเกริ่นมาซะขนาดนี้แล้วนี่ หลอกถามเอาไว้เตรียมใจสักหน่อยจะเป็นอะไรไป นอกจากสัมภาษณ์งานตอนก่อนเข้าฝึกงานสมัยยังอยู่มหาวิทยาลัย ที่นี่ก็เป็นที่แรกเลยนะ ที่ฉันมาสัมภาษณ์เข้าทำงานจริงจัง มันก็ต้องมีตื่นเต้นเป็นธรรมดาสิ
ก็ตัวฉันกำลังก้าวสู่ความเปลี่ยนแปลง แถมยังเปลี่ยนสังคมใหม่อีกนี่นา สังคมการทำงานกับสังคมสมัยเรียนมันเหมือนกันที่ไหนล่ะ
“ถ้าเป็นคุณภาคินก็ถามตรงประเด็น ตรงจุด เชิงให้เราวิเคราะห์ค่ะ เขาจะดูว่าเราสามารถแก้ปัญหากับงานได้ดีแค่ไหน ส่วนหัวหน้า HR* กับคุณเลขาคนสวยละก็...” เธอเว้นจังหวะการพูดก่อนจะขยับเข้ามาใกล้แล้วยกมือป้องปากกระซิบข้างหู “จิกยิ่งกว่าไก่อีกค่ะ!”
“จริงเหรอคะ” ฉันเริ่มหน้าเสียขึ้นมาทันที จะว่าไปยัยเลขานั้นก็พอดูรู้อยู่หรอกว่าเป็นคนยังไง งานนี้ต้องเตรียมตัวรับมือให้ดีเลย
เฮ้อ~ แต่ว่า... นี่ฉันจะมีอคติกับเขาตั้งแต่แรกก็ไม่ได้สิ! ถ้าได้ทำงานที่นี่อย่างใจหวังบางทีคุณเลขาคนนั้นอาจจะเป็นคนสอนงาน และเพื่อนร่วมงานที่ดีก็ได้ หยุดคิดลบเดี๋ยวนี้! ยังไม่รู้จักเขาสักหน่อย
“แต่ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ ถ้าคุณพกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยม ก็ผ่านได้สบาย ๆ อยู่แล้ว” เธอพูดปลอบใจกันก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้กำลังใจ “ถึงแล้วค่ะ”
ฉันส่งยิ้มให้เธอแล้วเดินนำออกมาจากลิฟต์ แต่เมื่อเดินออกมากลับต้องชะงักเท้าตัวเองเมื่อเจอทางแยกสองทาง จนเกิดความลังเลใจ ว่า... ฉันควรจะเดินไปทางไหนดีวะ
เป็นกำลังใจให้เด็กจบใหม่เข้าสัมภาษณ์งานหน่อยจ้าาา ตื่นเต้น ๆ >///<
HR (Human Resources) คือ ตำแหน่งงานที่เกี่ยวกับการจัดการทรัพยากรฝ่ายบุคคล หรือเรียกว่าฝ่ายบุคคลก็ได้ค่ะ
CEO (Chief Executive Officer) หรือ ประธานกรรมการบริหาร เป็นตำแหน่งสูงสุดในการบริหารงาน
.
ป.ล. ใครเล่นทวิตไปคุยกันในแท็กได้นะคะ วันดีคืนดีมินนิคก็ไปสปอยในนั้นแหละ >,<
MINNIK
มีคำผิดบอกได้นะคะ เพราะแต่งสดลงสดงับ
อย่าลืมกด ♥ และคอมเมนต์เป็นกำลังใจดี ๆ ใจเรานะคะ
1 เมนต์ = สิบล้านกำลังใจ
ร๊ากกกรีดเดอร์สองล้านเท่า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ปล.ไรท์แต่งได้น่าสนใจและน่าติดตามมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ