>>ลองอ่านดูนะ อ่านแล้วจะรู้สึกดี......
>>
>>เรื่องมีอยู่ว่า .... มีชาย 2 คน ป่วยหนักทั้งคู่
>>และเผอิญอยู่โรงพยาบาลเดียวกัน ในห้องเดียวกัน ชายคนแรก จะต้องลุกขึ้น
>>นั่งบนเตียงวันละ 1 ชั่วโมงทุกบ่าย เพื่อให้ของเหลวไม่ท่วมปอด
>>ในขณะที่ชายคนที่สองจะต้องนอน อยู่บนเตียงตลอดเวลา
>>ชายคนแรกได้นอนติดหน้าต่างซึ่งมีอยู่บานเดียวในห้องนั้น
>>ทั้งสองคนใช้เวลาส่วนใหญ่พูดคุยกัน ในเกือบทุกเรื่อง
>>ทั้งเรื่องครอบครัว ภรรยา
>>บ้าน ที่ทำงาน ตอนไปเกณฑ์หาร เวลาไปเที่ยวพักร้อน....
>>
>>ช่วงเวลา 1 ชั่วโมงทุกๆบ่าย เมื่อชายคนแรกได้ลุกขึ้นนั่งนั้น
>>
>>เขาจะเล่าให้ชายคนที่สองฟังถึงสิ่งต่างๆ
>>ที่เขาได้เห็นจากหน้าต่างบานนั้น
>>นานวันเข้า โดยไม่รู้ตัว ชายคนที่สองก็รอคอยช่วงเวลา 1
>>ชั่วโมงนั้นทุกวัน
>>เพราะเป็นช่วงเวลา ที่เขา จะได้รับรู้ถึงความสนุกสนาน
>>ความรื่นเริงและสีสันของโลกภายนอก
>>
>>นอกห้องของคนป่วย ที่เขาต้องทน นอนอยู่เฉยๆ
>>มองจากหน้าต่าง จะมีสวนสาธารณะ ซึ่งตรงกลางมีบึงใหญ่
>>มีเป็ดและหงส์ว่ายน้ำไปมา
>>เด็กๆก็มาเล่นเรือ ลำเล็กๆที่บึงนี่ รอบๆ
>>สวนเต็มไปด้วยแปลงดอกไม้หลากสีสัน
>>คู่รักมาเดินเล่นพูดคุยกันอย่างมีความสุข
>>มองออกไปไกลๆก็จะเห็นเส้นขอบฟ้า
>>ที่ตัดกับตึกระฟ้าของเมือง
>>ทุกๆครั้งที่ชายคนแรกบรรยายสิ่งที่เขาได้เห็นจากหน้าต่างนั้น
>>
>>ชายคนที่สองก็จะหลับตา และจินตนาการ ถึงภาพต่างๆไปด้วยเสมอ
>>แม้กระทั่งในบ่ายวันหนึ่งที่ชายคนแรกเล่าให้ฟังว่า
>>มีขบวนพาเหรดผ่านไปชายคนที่สองก็เห็นภาพผู้คนในขบวนพาเหรดในชุดหลากสีสัน
>>เดินตามจังหวะเพลงอย่างสนุกสนาน
>>แม้ว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงเพลงเลยแม้แต่น้อย
>>เวลาผ่านไป เช้าวันหนึ่งเมื่อพยาบาลจะเข้ามาเช็ดตัวตามปกติก็พบว่า
>>ชายคนแรกได้จากไปแล้ว อย่างสงบ ไม่นานนัก
>>ชายคนที่สองก็ได้ขอร้องกับพยาบาลให้เขาย้ายไปนอนติดกับหน้าต่างแทน
>>ซึ่งเธอก็ไม่ขัดข้อง เมื่อย้ายเตียงเรียบร้อยแล้ว ชายคนแรกก็ค่อยๆ
>>ขยับตัว
>>ถึงแม้จะเจ็บเขาก็พยายามยันข้อศอกขึ้น
>>เขาต้องการจะเห็นสิ่งที่เขาได้รับฟังมาตลอดจากชายคนแรก สิ่งต่างๆ
>>ที่อยู่นอกหน้าต่างนั้น ในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ เขามองออกไปนอกหน้าต่าง
>>สิ่งที่เขาเห็นคือกำแพงที่ว่างเปล่า
>>เขาไม่รีรอที่จะถามกับพยาบาลด้วยความสงสัยว่าทำไมชายคนแรกถึงได้เล่าให้เขาฟัง
>>ถึงสิ่งสวยงามต่างๆที่เกิดขึ้นนอกหน้าต่างนั้นตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน
>>พยาบาลบอกให้เขาทราบว่าชายคนแรกนั้นตาบอดและเขามองไม่เห็นอะไรเลย
>>แม้กระทั่งกำแพงนั้น "บางทีเขาแค่อาจจะอยากคอยให้กำลังใจคุณนะคะ"
>>.................................
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น