แฟนเก่า #อูซอบ - นิยาย แฟนเก่า #อูซอบ : Dek-D.com - Writer
×

    แฟนเก่า #อูซอบ

    โดย Mingkhuan_27

    เป็นแฟนเก่า มันอาจจะมีทางกลับมารักกันก็ได้ปะ

    ผู้เข้าชมรวม

    37

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    37

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 ส.ค. 62 / 17:56 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "เลิกกันเหอะ" ผมได้ยินคำนี้ประมาณหกร้อยยี่สิบเอ็ดล้านสิงหมื่ินเก้าพันสามร้อยเก้าสิบสองครั้งแล้ว ผมไม่เข้าใจว่าทำไมซอฟถึงอยากเลิกกับผม ผมเคยถามไปแล้วคำตอบที่ได้คือเงียบ


    "ทำไมอีกวะซอฟ" ผมถามกลับไปแบบนี้อย่างที่เคยพูดประจำ เพราะไม่รู้จะพูดคำไหนอีกแล้ว


    "กูว่ามึงดีเกินไปอะ" คำนี้อีกแล้ว ดีกว่านี้ก็แม่ชีแล้ว


    "ซอฟมึงบอกเลิกกูหลายครั้งแล้วนะเว้ย มึงเป็นไรวะครั้งนี้ครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่มึงบอกเลิกแล้ววะ" ใช่ครับผมได้ยินตามข้างบนนั้นแหละครับ 


    และหลังจากนั้นมาพวกเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอกตั้งแต่ม.5ตอนนี้ปี1แล้ว ซอฟก็คงโล่งๆที่ไม่มีผมละมั้งครับ 



    "เจ๋ง!!" จอม เพื่อนสนิทที่สนิทกันตั้งแต่แม่มันขายไก่อย่างจนตอนนี้แม่มันขายบัวลอยแล้วครับ


    "ทำไมมาเช้าจังวะ" มันมาเช้าจริงครับพึ่งเจ็ดครึ่งอยู่เลย


    "สาวแจ่มมากวะ" เพื่อนผมนี่ไม่ธรรมดา จนเพื่อนสมัยเรียนตั้งฉายาให้มัน พี่จอมร้อยเมีย มีเมียเกือบทั้งโรงเรียน อาจารย์มันก็ไม่เว้น!


    "ส่องสาวว่างั้น เลิกสะบ้างเหอะนิสัยเจ้าชู้ของมึงเนี่ย" ผมอยากให้มันเลิกครับ เพื่อจะไปติดเชื้อเอดส์มาจากใคร ห่วงมันเดี๋ยวไม่มีเพื่อนไปส่องสาว


    "มันเลิกอยากเว้ย เออเมื่อเช้าเนี่ยกูเดินผ่านนิเทศมา โครตแจ่ม อยากจัดซักสองสามคนตอนเปิดเทอม" 


    "เอาแต่เช้าเลยนะมึงอะ" ผมพูดพร้อมกับเดินไปซื้อข้าวร้านที่ไอ้จอมแนะนำ



    "ป้าครับเอากระเพราจานครับ" ผมสั่งแบบนี้ประจำตั้งแต่ม.3ครับ ทุกโรงเรียนต้องมีผัดกระเพรา


    "จร้ารอสักครู่นะจ๊ะ" เมื่อได้ยินเสียงจากป้าแล้วผมจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข่าวสารซักหน่อยระหว่างรอ


    "ป้าครับผมเอาข้าวผัดครับ" เสียงนี้คุ้นๆว่ะ


    "..." เงิบแดกครับ ซอฟแฟนเก่าผมเอง โลกมันจะกลมอะไรขนาดนี้วะ


    "..." หน้านิ่งอีก จำหน้าผัวมึงไม่ได้หรอ


    "เจ๋งปะ" กูบอย ปกรณ์มั่ง ถามแปลกๆ


    "อืม เราเจ๋ง" ห่างเหินวะ กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ปะวะ


    "นี่เจ๋งเรียนคณะอะไรหรอ" ฮัลโหลกูแดกข้าววิดวะ กูเรียนหมอมั่ง


    "อ๋อ เราเรียนวิดวะไฟฟ้าอะ แล้วนี่ซอฟเรียนคณะอะไรหรอ" กูถามมึงบ้าง อย่าบอกนะเรียนวดวะอะ


    "เราเรียนนิติอะ" มึงจะเป็นไรผู้พิพากษาหรอ จะไปตัดสินใครได้ เอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะมึงอะ


    "แล้วทำไมมากินข้าววิดวะอะ" มากินวิดวะทำไมวะ (ไรท์: อิเจ๋ง!! เหมือนมึงเกลียดลูกกูอะ)  โทษครับ


    "ได้แล้วจร้า!" ป้าจะพูดดังทำไมวะ


    "กี่บาทครับ"


    "สามห้าครับลูก" ผมมีแม่คนเดียว


    "ขอบคุณครับ เห้ยซอฟไปก่อนนะ" แล้วกูจะบอกมันทำไมวะ แล้วกูยังไม่ได้คำตอบจากมันเลยวะ ช่างแม่งเจอกันอีกค่อยถาม













    สวัสดีครับเรื่องที่สองเรื่องนี้จะเป็นเรื่องราวของเจ๋งนะคะ ของซอฟอาจจะปนมาด้วย คือเราก็ไม่ค่อยจะเก่งบรรยายมานะคะ *ยังไม่ได้แก้คำผิด*

    ไปละค่าาาาาาาาา บัยยยย















    ❤️



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น