เพ้อ #อูซอบ - นิยาย เพ้อ #อูซอบ : Dek-D.com - Writer
×

    เพ้อ #อูซอบ

    คุยแล้วก็หาย ไม่เข้าใจความสุขสึกคนรอหรอวะ

    ผู้เข้าชมรวม

    27

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    27

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  31 ก.ค. 62 / 18:12 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    17:12



    "ซอฟ" เสียงทุ้มของคนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างดังขึ้นเมื่ออีกคนกำลังก้มหน้าพิมแชทหาใครคนนึงอยู่


    "อ้าว มาแล้วหรอ" คนตัวเล็กปิดโทรศัพท์ พร้อมกับยิ้มเล็กน้อย


    "รอนานมั้ย" คนตัวสูงพูดพร้อมกับลูบผมของคนตัวเล็ก เพราะกลัวจะรอเค้านานจนเกินไป


    " เจป อะมาช้ามากกกกกกกกกก" พูดพร้อมกับทำหน้ามุ้ยเล็กน้อยเพราะเค้ามารอคนตัวสูงตั้งแต่่สี่โมงครึ่ง ตอนนี้มันเลทไปแล้วตั้งห้าโมงกว่า


    "ก็เจปช่วยอาจารย์ยกของอยู่อะ แล้วตึกเรียนของเจปก็อยู่ตั้งชั้นห้า เดินขึ้นเนี่ยเหนื่อยมาก" 


    "ง้อโดยไอติมหน้าโรงเรียน แล้วไปต่อบะหมี่หมูแดง เคปะ" 


    "ได้เลย อยากกินไรเชิญ เดี๋ยวเลี้ยง" บ้านเจปเป็นบ้านที่มีฐานะดีเพราะพ่อของเจปทำเกี่ยวกับการส่งออก ส่วนแม่เจปก็ทำงานเกี่ยวกับชุดชั้นในแบรนดัง และพ่อของเจปยังเป็นทายาท พัทษ์ดนัย รุ่นที่สามอีกด้วย


    "งั้นไปเลยยยยยยย" ซอฟทำท่าน่าเอ็นดูก่อนจะจูงมือเจปมาที่รถที่เจปขับมาเป็นประจำ



    ร้านบะหมี่หมูแดง



    "เอาอะไรดีจ๊ะพ่อหนุ่ม" เสียงของป๊าขายบะหมี่ดังขึ้นเมื่อทั้งสองคนเดินเข้ามาในร้านที่มีคนเยอะพอสมควร


    "เอาไรปะซอฟ" เจปถามระหว่างที่มองลงที่สมุดรายการอาหารที่ทางร้านจัดเตรียมไว้ให้


    "เอาอะไรก็ได้ ซอฟกินได้หมดแหละ" เจปรู้ดีว่าซอฟเป็นคนกินง่าย กินอะไรก็ได้


    "งั้นเอา+&(';()#-฿(_)?"


    "สั่งเยอะจัง กินหมดหรอ" เท้าคางมองเจปด้วยสีหน้าที่สงสัยหลังจากที่เจปสั่งอาหารไปเยอะพอสมควร


    "บ่นว่าหิวไม่ใช่หรอ นี่สั่งให้กินเยอะเลยนะเนี่ย"


    "คนไรกินเยอะขนาดนั้น ท่าเค้ากินเยอะขนาดนั้นนะเค้าเป็นหมูแล้ว" 


    "พึ่งรู้ตัวหรอ" ป๊าป!! โดนไปที่นึง อย่าบังอาจก้าวข้ามอำนาจเมียคุณเด็ดขาด


    "ใครว่าเค้าเป็นหมู เดี๋ยวแย่งกินให้หมดเลยนะ"


    "สั่งมาให้เธอกินนั่นแหละ กินเยอะๆให้เค้าได้กอดอุ่นๆ" ที่พูดแบบนี้เพราะซอฟไปนอนที่บ้านของเจปประจำ ทำไมถึงไปนอนได้หรอนะครับ เพราะพ่อแม่ผมไม่อยู่บ้านไงครับ ไปต่างประเทศทุกครั้ง เดี๋ยวอีหน่อยก็ย้ายไปอยู่แล้วครับ


    "มาแล้วจร้าาาาาาาาา" 


    "อย่าพึ่งกิน!" ซอฟเอามือมาขวางมือของเจปไว้เพื่อเตือนไม่ให้กิน


    "เอ้า! ทำไมอะ" เจปทำหน้าตาสงสัยก่อนจะ รู้คำตอบ


    "ถ่ายรูปก่อน" น่ะกูว่าแล้ว ไปกินกับซอฟทีไรก็จะประมาณนี้แหละ


    "กินได้ยังครับคุณชาย" เจปหิวเต็มทนแล้วสำหรับการรอครั้งนี้


    "กินได้เลยยยย" ในที่สุดดดดดดดดดดดดดด



    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    สวัสดีครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ(พอ)

    วันนี้เราเปิดเรื่องนะคะ เราเป็นนักเขียนฝึกหัด เอาใจคนชิปอูซอบ อันนี้เป็นอินโทรก่อนนะคะ ตอนเต็มจะมาครั้งหน้าไม่รู้วันไหนนะคะ เพราะไม่ค่อยว่างเลย เรียนอย่างเดียวค่ะ *ยังไม่ได้แก้คำผิดนะคะ*



    เรื่องนี้จะเป็นเกี่ยวกับ... ไรท์อย่าสปอย!!!!



    สำหรับวันนี้แค่นี้แหละค่ะ บัยยยยยย






    ❤️







    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น