Unlucky Valentine - นิยาย Unlucky Valentine : Dek-D.com - Writer
×

    Unlucky Valentine

    "Surprise!" หญิงสาวร่างบางได้ตะโกนขึ้นท่ามกลางร้านอาหารสุดน่ารักที่เธอจัดเตรียมไว้ฉลองวันวาเลนไทน์กับแฟนหนุ่มของเธอ แต่เมื่อไฟได้ถูกเปิดขึ้นเธอก็พบกับสิ่งที่ไม่คาดคิด...

    ผู้เข้าชมรวม

    442

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    15

    ผู้เข้าชมรวม


    442

    ความคิดเห็น


    12

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ก.พ. 61 / 20:12 น.
    e-receipt e-receipt
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

              I feel like I’m in a dream and you’re this kind wizard who gave me that dream. I don’t want it to end. Ever. May our love be eternal and filled with real magic! 






    Love is our true destiny. We do not find the meaning of life by ourselves alone - we find it with another.







    We’re only humans, we’re not immune from mistakes. But whatever happens, I will never regret loving you, because you gave me the best years of my life. Loving you is not a mistake and will never be.







    You inspire me and make me feel special. When I’m with you, I’m perfect and complete. I love this feeling you give me. And I really hope that you feel just the same! 







    Before I met you, I had thought that true love existed in books and movies only. You’re the most handsome, strongest and kindest man I’ve ever seen. I really want our love to be everlasting and bring us both much happiness!








    They say people fall in love when Cupid strikes. Well, it seems to me that I was injured by thousands of love arrows, because my love for you knows no borders.






    HAPPY VALENTINE MY LOVE!













              ------------------------









    4 ปีที่แล้ว









    14 กุมภาพันธ์ 










              สวัสดีเดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก... เมื่อถึงเดือนนี้แน่นอนว่าทุกคนจะต้องคิดถึงคนรักของตัวเอง บ้างก็คิดหาคำสารภาพรัก บ้างก็สรรหาของขวัญที่ดีที่สุดให้กัน ทุกคนที่มีคู่ล้วนมีความสุข และใช้เดือนนี้เพื่อที่จะแสดงความรักแก่กันอย่างเปิดเผย ‘ทุกคนที่มีคู่ล้วนมีความสุขในเดือนนี้ และวันนี้ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ของทุกปี’ ยกเว้นคนอย่างฉัน... 










    10.00 pm






    Status : Single






    Enter.





    ฉันปิดคอมลงหลังจากที่เปลี่ยนสถานะในเฟซบุ๊กเสร็จเรียบร้อย พร้อมกับจัดการลบรูปคู่ของฉันกับ เขา จนหมดทุกช่องทางโซเชี่ยว 
    ใช่แล้วล่ะ ฉันเพิ่งจะถูกบอกเลิกในวันวาเลนไทน์









    ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้...






    “Surprise!!!”  เสียงของหญิงสาวร่างบางตะโกนขึ้นจากอีกมุมหนึ่งของร้านที่ประดับไปด้วยลูกโป่งลอยอยู่เต็มไปหมดพร้อมกับไฟที่สว่างขึ้น ในขณะที่แฟนหนุ่มของเธอกำลังเดินเข้ามาพร้อมกับใครอีกคนหนึ่งซึ่งทำให้เธอชะงักทันใด เธอตกใจจนทำกล่องของขวัญที่ข้างในนั้นซ่อนตุ๊กตากัปตันอเมริกาตัวโปรดรุ่นลิมิเต็ดที่เขาอยากได้หล่นจากมือ สติเธอไม่อยู่กับเนิ้อกับตัวแล้ว เพราะในใจยังคงไม่เข้าใจว่าคนๆนั้นที่มากับเขาคือใคร แล้วที่มากไปกว่านั้นคือพวกเขากำลังจับมือกันอยู่ ส่วนมืออีกข้างของหนุ่มร่างหนาก็โอบไหล่ของหญิงสาวคนนั้นเอาไว้อย่างสนิทสนม เธอพยายามจะห้ามใจไม่ให้คิดไปไกลว่าสองคนนั้นเป็นอะไรกัน พยายามไม่คิดถึงสาเหตุว่าทำไมเขาถึงเบี้ยวนัดเธอวันนี้ในแง่ลบ








    “อ้าวปลายฟ้า... จะมาทำไมไม่บอกกันเลยล่ะ...” หนุ่มร่างหนาพูดขึ้นมาด้วยท่าทางร้อนรนเล็กน้อย และพยายามทำตัวให้ดูเป็นธรรมชาติที่สุด






    “ถ้าเราบอกธันวาก่อน ธันวาจะให้เรามาหามั้ยล่ะ ตอนแรกก็คิดว่าธันวาจะติดทำรายงาน หรือไปเที่ยวกับเพื่อนๆแล้วเหนื่อยเลยยังไม่อยากจะมาเจอเรา เราก็แค่อยากจะมาทำเซอไพรซ์ให้ธันวาหายเหนื่อยหรืออย่างน้อยก็ได้เจอกันในวันวาเลนไทน์ ได้อยู่ด้วยกัน ฉลองด้วยกันเหมือนคู่อื่นๆทำกัน ไม่คิดว่าจะโชคดีได้ตาสว่างซะก่อน...  โอ้โห ฉันได้เจออะไรแบบนี้ในวันวาเลนไทน์ด้วยหรอเนี่ย น่าจดจำสุดๆไปเลยล่ะ...” หญิงสาวร่างบางพูดได้ไม่นานก็มีน้ำใสๆหยดลงมาจากดวงตาอันแดงก่ำของเธอ เขาคงไม่รู้หรอกว่าเธอมารอเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาคงไม่รู้หรอกว่าเธอมารอเขานานขนาดไหน เขาคงก็ไม่รู้หรอกว่าเธอทุ่มเทกับเซอไพรซ์นี้ไปมากเท่าไหร่ เขาไม่รู้หรอกว่าเธอเหนื่อยเพื่อเขาขนาดไหน เขาคงไม่รู้หรอกว่าเธอเสียใจขนาดไหน และเขาก็คงไม่รู้หรอกว่าเธอรักเขามากแค่ไหน...






    “ใจเย็นๆก่อนนะปลายฟ้า มันไม่ใช่อย่างฟ้าคิดนะ...” เขาพยายามพูดเสียงอ่อน กลั้นความตกใจไว้ภายใน และรีบเดินไปคว้าแขนของเธอเอาไว้






             “อย่าเข้ามานะ! ตอนนี้เราอยากอยู่คนเดียว” 

     




            “ไม่เอานะฟ้า คุยกันดีๆก่อนสิ” 






             “ก็ได้ งั้น...ธันวามีอะไรจะอธิบายฟ้ามั้ย”






             “เอ่อ... คือตอนนี้... เรายัง...”

     




            “เห็นมั้ย สุดท้ายธันวาก็บอกเหตุผลไม่ได้ แล้วจะให้เราคุยดีๆได้ยังไง”







             “เรามีเหตุผลของเราจริงๆนะ เราแค่ยังบอกตอนนี้ไม่ได้จริงๆ ฟ้า...”







             “ยังบอกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอกธันวา ฟ้ารอได้ แต่ตอนนี้เราห่างกันสักพักเถอะนะ ไว้ธันวาพร้อมที่จะบอกฟ้าเมื่อไหร่ เราค่อยกลับมา คุยดีๆ กันอีกที”








              “ฟ้า ไม่เอาสิฟ้า.. ฟ้า... ปลายฟ้า!”








             “ฟ้าจะรอคำอธิบายนะ ลาก่อน”


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น