สี่จอมยุทธ์ดวงตาสยบมาร

“อาหลี่ อาหร่านไม่สบายมากเจ้ารู้ใช่หรือไม่” เฉินอู๋ซีในวัยเจ็ดขวบพยักหน้าหงึกๆ แววตาไร้เดียงสาที่มองหลิวเสี่ยวหร่านช่างดูอ่อนโยนเสียเหลือเกิน

“ข้าจำต้องฝังบางอย่างที่มีค่าที่สุดลงในตัวอาหร่าน เพื่อให้อาหร่านมีชีวิตรอด และวิชาควบคุมภูติผีข้าจะถ่ายทอดให้เจ้า อาหร่าน เพราะจิตของเจ้าเป็นคนเดียวที่เปิดรับวิชามนต์ดำนี้ ส่วนเจ้าอาหลี่ ข้าจะถ่ายทอดวิชาเชื่อมจิตและสะกดวิญญาณให้ จงจำไว้ว่า เจ้าสามคนต้องรักกันไม่ว่าจะอยู่ในสถานที่ใด สถานะไหน และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ห้ามอิจฉาริษยากันและกัน ห้ามเจ้าทั้งสามคนปล่อยมือกันเป็นอันขาด ดิน น้ำ ลม ไฟ จะไม่สามารถขาดสิ่งใดไปได้” ทั้งสามคนพยักหน้าก่อนจะมองหลินสู่จีด้วยความเคารพอย่างหาที่สุดไม่ได้

หลิวเสี่ยวหร่านกระตุกยิ้มเมื่อนึกอดีตอันสวยงาม แม้จะเป็นเวลาไม่นานที่ได้อยู่ด้วยกันแต่เขาก็เคารพหลินสู่จีมาก 

“ข้าต้องการแค่เจ้าเท่านั้น หลินฝาน ข้าไม่ต้องการอาหลี่” เฉินอู๋ซีได้ยินดังนั้นก็หลุดขำออกมา เขานอนลงข้างๆลำธารนึกถึงอดีตที่ผ่านมาสิบห้าปี หากจะว่าไปเขาก็มีเพียงแค่หลินฝานและหลิวเสี่ยวหร่านเช่นกัน 

เป็นนิยายจีนโบราณที่แต่งขึ้นเอง ภาษา ต่างๆเหมาะสมหรือไม่อย่างไร ติชมได้เลยนะคะ 

แนะนำตัวละคร

หลิวเสี่ยวหร่าน 

ชื่อรอง หลิวอี้

ชายหนุ่มที่โตมาพร้อมอาการเจ็บป่วยตั้งแต่เด็ก เขาถูกพี่ชายคนรองสังหารก่อนที่ปรมาจารย์หลินสู่จีจะไปพบแล้วเก็บมาเลี้ยง เขาถูกฝังดวงตาสยบมารลงในตัวและแก่กล้าด้านมนต์ดำ ทำให้เขาถูกล่าจากเหล่านักพรต

หลินลู่ฝาน 

ชื่อรอง หลินฝาน นามทั่วไป แม่นางหลินอี

ลูกสาวปรมาจารย์หลินสู่จี แก่กล้าด้านมนต์ตรา สหายรักของหลิวเสี่ยวหร่าน ด้วยความแก่กล้าด้านมนต์ตราของเธอ จึงทำให้เธอไม่ตายในวันที่ฆ่าล้างบาง และเป็นตระกูลหลินคนเดียวที่รอดชีวิต

เฉินอู๋ซี

ชื่อรอง เฉินหลี่

สหายหลิวเสี่ยวหร่านและหลินลู่ฝาน โดนปรมาจารย์หลินสู่จีเก็บมาเลี้ยงเช่นกัน ด้วยความที่อายุมากกว่าเพื่อน จึงต้องดูแลสหายทั้งสามมาตลอด เก่งกล้าด้านการเชื่อมจิตและสะกดวิญญาณ

อู๋อันชิง

ชื่อรอง อู๋ไป๋ สหายคนที่สี่ตามนิมิตของปรมาจารย์หลินสู่จี เป็นคนธรรมดาที่เชี่ยวชาญด้านอาวุธ

หลิวลี่หร่าน 

ชื่อรอง หลิวซิน

ลูกชายคนรองตระกูลหลิว อิจฉาริษยาน้องมาตั้งแต่เด็ก ด้วยว่าน้องป่วยทำให้พ่อและแม่ไม่สนใจใยดีตน และคิดว่าถูกแย่งความรักไป จึงแค้นน้องมาตลอด และหาทางทำทุกอย่างให้หลิวเสี่ยวหร่านหายไปจากโลกใบนี้

อู๋จินซี 

ชื่อรอง อู๋หยาง

พี่ชายของอู๋อันชิงที่หนีแม่และน้องเพื่อออกฝึกวิชามนต์ตรา ด้วยว่าครอบครัวไม่มีลมปราณ จึงถูกดูถูกเหยียบย่ำจากเหล่านักพรตมาตลอด จึงหนีออกไปอยู่เมืองอู่ป่าแห่งตระกูลหมิง และกลายเป็นศิษย์เอกของตระกูลหมิง