Siren ปลดพันธนาการคำสาปรักแด่ไซเรน

ยามที่ฤดูคิมหันต์นั้นผ่านราวกับถูกวาโยพัดผ่าน การก้าวสู่วสันต์ได้เริ่มต้นขึ้น กลีบบุบผาร่วงหล่นอย่างงดงาม
ฤดูแรกแย้มได้เริ่มขึ้น เฉกเช่นเดียวกันกับ ความรัก ที่เริ่มผลิบาน


ความรักหลากหลายรูปแบบตามที่ผู้คนนั้นประสงค์ ผู้คนมีชีวิตได้เพราะ ความรัก


ไม่คิดเช่นนั้นบ้างหรือไร?


อา... นั้นสินะ... 


อาจมิได้เป็นจริงเสมอ


เพราะ ข้า เอง


ก็มิมีความรักให้ผู้ใดเฉกเช่นเดียวกัน


เดอ๊อฟ คือนามของข้า เรือนผมสีน้ำตาลปนแดงราวกับเปลือกพฤกษา ดวงตาสีแอปเปิลดูไร้ชีวา ใบหน้าของข้าช่างนิ่งเฉยราวกับรูปปั้น


ข้าไม่เคยต้องการความรักจากใคร


ข้ามักคิดเช่นนั้น ทว่าเมื่อตัวข้าถูกคาดหวังให้มีผู้สืบทอดสายเลือดของตระกูล


ข้าจึงจำใจตามหา ความรัก ของข้าเอง


ไม่นานนักข้าก็พบ นกตัวน้อย ราวกับสายไหมก้อนเล็กๆ มันดูอ่อนแอพร้อมที่จะแตกสลายหายไป


...ทว่าข้ากับ...


...รู้สึกหลงใหลในความบอบบางนั้น...


เพราะเหตุใดกัน?