สะดุดรักยัยซุ่มซ่ามกับเจ้านายสุดเนี๊ยบ

ปึ้ง ปึ้ง ๆ ตึ้ง ตึ้ง ๆ เสียงเครื่องจักรกำลังปั๊มชิ้นงานอะไหล่ชิ้นส่วนรถยนต์ ที่ต้องเร่งผลิตส่งออกต่างประเทศ

“งาน Lot นี้จะผลิตส่งทันไหมครับคุณตาล” สิ้นเสียงกล่าวทักถามหัวหน้าฝ่ายผลิต

“ของ Lot นี้ คาดว่าจะเสร็จภายในเที่ยงคืนนี้ ครับคุณเฉิ่งฮั่น แต่ก่อนส่งออก ต้องรอฝ่ายตรวจสอบคุณภาพ ตรวจสอบชิ้นงานซ้ำอีกครั้งก่อนส่งออก เพื่อให้แน่ใจว่า ของรอบนี้มีคุณภาพและไม่โดนตีกลับครับ"

“Ok เดี่ยวผมไปดูฝั่งห้อง QC ก่อน //////”

ระหว่างทางเดินไปยังห้อง QC เขาได้บังเอิญไปพบกับสาวน้อยคนนึงที่รีบวิ่งลงจากรถแท็กซี่ เพื่อเข้าไปยังอาคารสำนักงานฝ่ายบุคคล การแต่งตัวของเธอสะดุดตาเข้าอย่างจัง เพราะเสื้อสีขาวยาวกับกระโปรงยาวเลยเข่า รองเท้าคัชชูสีดำ บวกกับทรงผมที่เนี๊ยบจัด รูปร่างกะทัดรัด จิ้มลิ้ม แต่หน้าอกหน้าใจไม่อาจต้านเสื้อสีขาวของเจ้าหล่อนได้ ด้วยท่าทางที่เร่งรีบสาวเท้ารีบวิ่งเข้าไปพบฝ่ายบุคคล ทำให้ในใจเจ้านายหนุ่มอย่างคุณเฉิ่งฮั่นใจเต้นแรง ผิดจังหวะ อย่างจัง!!!

“ ตึ๊ก ๆ ตึ๊ก ๆ เป็นอะไรไปเสียนี่ ทำไม จู่ ๆ ถึงได้รู้สึกวูบวาบ คุ้นหน้าคุ้นตากับสาวน้อยคนนั้นจัง”… 

#ณ ฝ่ายบุคคล

ก๊อก ๆ ขออนุญาตเข้าไปนะคะ…….>>><<<<

"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ กาญแก้ว สุริยวงศ์ ค่ะ(หรือเรียกสั้น ๆ ว่าหนูกาญก็ได้นะคะ) ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการอีกครั้งนะคะ และต้องขอโทษพี่เอม่อนมาก ๆ เลยนะคะที่มาถึงช้า กว่าเวลาที่นัดไว้ตั้ง 3 ชั่วโมง ทำให้พี่เอ่ม่อนต้องรอนาน พอดีหนูหลงทางค่ะ " เสียงใสแจ๊ว กล่าวทักทายหัวหน้าฝ่ายบุคคลทันทีที่ก้าวเข้ามายังห้อง

“ไม่เป็นไรเลยจ้ะหนูกาญ มาถึงก็ดีแล้ว เก่งมาก ๆ เลยนะคะ เพิ่งมาครั้งแรกก็มาถูก ถึงจะหลงไปก้ไม่เป็นไรจ้ะ พี่มีอะไรจะบอก  …… ยินดีต้อนรับ และยินดีด้วยนะคะ ท่านผู้ใหญ่ รับหนูกาญเข้าทำงานแล้วค่ะ ไม่ต้องถามเหตุผลอะไรมากนะคะ เพราะนายใหญ่ท่านกลับไปแล้ว และให้ฝากบอกหนูด้วยว่า มาเริ่มงานได้เลย พรุ่งนี้ ในส่วนของเงินเดือน เอาตามที่หนูขอมาได้เลยจ้ะ ..”

“ ห้ะ  !!!! จริงหรือค่ะพี่เอม่อน ทำไมง่ายขนาดนี้ล่ะค่ะ ไม่สัมภาษณ์หรือตรวจสอบเอกสารอะไรหนูก่อนเลยหรือค่ะ” แม้จะถามโพรงไปอย่างนั้น แต่ในใจนี่โล้ดเต้นอย่างกับลิงได้แก้วไปแล้ว… ดีใจ อย่างบอกไม่ถูกทั้ง งง ทั้งสับสน อะไรกัน ฉันวิ่งสมัครงานมาตั้งนาน ไม่มีวี่แวว ว่าจะได้ แต่พอได้ ทำไมมันถึงง่ายดายขนาดนี้ 

“จ้ะหนูกาญ อย่างที่บอกนะจ้ะ ไม่ต้องรู้เหตุผลหรืออะไรมาก เอาเป็นว่า หนูพร้อมเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลยไหมจ้ะ .”

“เอิ่ม  ! ……. พี่เอม่อนค่ะ พอดีว่า ตอนนี้หนูพักอยู่กับพี่ชายที่สมุทรปราการอ่ะค่ะ เกรงว่า ถ้าเริ่มงานพรุ่งนี้ เกรงว่าจะไม่ได้ค่ะ เพราะที่หนูมาที่นี้ตอนนี้ พี่ชายก็ยังไม่ทราบเรื่องเลยค่ะ หนูแอบสมัครมาค่ะ” เห้อ ชีวิต จบแน่ ตอบแบบนี้ไปจบแน่ เห้อออออ เพิ่งดีใจได้ไม่ถึงวินาที แต่เอาเถอะ บอกความจริงพี่เอม่อนเขาไปนะดีแล้ว พี่เขาจะได้ไม่ต้องรอ เอาว่ะ ! ค่อยไปหางานเอาที่ใหม่ก็ได้ ขืนมาอยู่นี้ก็ต้องมาอยู่คนเดียว ที่พักก็ยังไม่ได้หา เงินเก็บที่มีก็เหลือน้อยไปทุกที ไปหวังพึงพี่ต่ออีกนิดก็ได้ ไปทำงานใกล้ ๆ พี่น่าจะดีที่สุด (งื้ออออออ เศร้าจัง)

“ ออ หนูกาญกังวลเรื่องที่พักกับเรื่องยังไม่ได้บอกพี่ชายหรือคะ งั้นไม่เป็นไรจ้ะ หนูกาญสะดวกจะทำงานที่นี้อยู่หรือป่าวจ้ะ ถ้ายังอยากร่วมงานกับพี่ที่นี้ ทางนายใหญ่ท่านจัดที่พักไว้ใหญ่เรียบร้อยแล้วนะจ้ะ ส่วนเรื่องพี่ชาย เดี่ยวทางพี่จะโทรไปคุยให้ รับรองค่ะ ไม่มีปัญหา แค่หนูกาญตอบตกลง เดี่ยวเรื่องทุกอย่าง พี่เอม่อนจัดการให้เองค่ะ”

“ห้ะ !!! อุทานครั้งที่สอง !!! อะไรกันเนี้ย อะไรมันจะง่ายอย่างกับปอกกล้วยขนาดนี้ !!! ” คิดในใจ แต่ตอบออกไปทันที “ตกลงค่ะพี่เอม่อน ขอบคุณมาก ๆ นะคะ ”

สิ้นเสียงดีใจนั้น … ก็มีรอยยิ้มภายใต้ใบหน้าที่เย็นชา เคร่งขรึม  ขึ้นมาทันที  ….ภายนอกห้องสีขาว รายล้อมไปด้วยชิ้นงานชิ้นส่วนอะไหลรถยนต์แบรนด์ดัง และถ้วยรางวัลเยอะเยะมากมาย ถูกจัดเรียงเด่นตระหง่าน ตลอดทางเดิน มีชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่กำลังก้าวเท้าขึ้นมาจากบันได  กำลังมุ่งหน้าเข้าสู่ห้อง MD(กรรมการผู้จัดการใหญ่) ได้ยินเสียงใสของสาวน้อย รู้สึกได้ทันทีเลยว่า สาวน้อยที่อยู่ในห้องฝ่ายบุคคลนั้น คือพนักงานใหม่ ที่อีกไม่นาน จะได้ร่วมงานกับเขา คิดแล้ว หัวใจเจ้าก็เต้นดังอีกครั้ง ……ตึ๊ก ๆ ตึ๊ก ๆ (นี่นะหรือครับคุณปู่ พนักงานที่คุณปู่หามาให้มาเป็นคู่หูของผม) …..