Love impossible ให้ตายยังไงก็ต้องรักกัน

Love impossible ให้ตายยังไงก็ต้องรักกัน

นี่ก็ผ่านมา3เดือนแล้วที่ฉันต้องฝันประหลาดๆเกี่ยวกับผู้ชายคนหนึ่งที่สาบานว่าจะตามหาคนรักของเขาให้เจอให้ได้ ฉันไม่เข้าใจทำไมฉันต้องฝันถึงเขาด้วย มันเกี่ยวอะไรกับฉันงั้นหรอ ฉันไม่เคยเจอเขาเลยด้วยซ้ำ แถมยังฝันเหมือนเดิมหลายต่อหลายครั้งจนฉันคิดว่าไม่น่าใช่เรื่องบังเอิญ แต่ฉันก็เลือกที่จะไม่สนใจเพราะทำอะไรไม่ได้ ถึงแม้จะอยากรู้ก็ตามว่าเขาคือใครกันแน่ผู้ชายที่มีดวงตาสีเทาแสนดึงดูดคนนั้น

                แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกกับฉัน เมื่อฉันขึ้นรถไฟฟ้าขบวนสุดท้ายกับผู้ชายแปลกๆคนหนึ่ง แล้วเผลหลับไป อะไรกันเนี่ย!!! ที่นี่มันที่ไหนกันเนี่ย แล้วนี่ฉันจะทำยังไงต่อไป ใครก็ได้ช่วยเมลอนด้วยยยยยย

เลมอน

เคออส

ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกท่านเลยนะคะที่ให้ความสนในและเข้ามาอ่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยค่ะที่หัดเขียน ผู้เขียนเองชอบอ่านนิยายมากค่ะ แต่เขียนไม่เก่งเพราะไม่เรื่องการใช้สำนวนภาษาที่ถูกต้อง บทสนทนาอาจจะอ่านแล้วขัดๆ ก็ต้องขอโทษในความผิดพลาดทั้งหมด ณ ที่นี้ด้วยนะคะ สามารถ ติหรือแนะนำกันได้เต็มที่เลยนะคะ พร้อมนำไปปรับปรุงให้ดียิ่งๆขึ้นค่ะ 

     สุดท้ายขอบคุณทุกท่านที่เข้าอ่านและคอมเม้นนะคะ ทุกคอมเม้นมีความหมายต่อผู้เขียนจริงๆ