ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic One piece] ระวังหนุ่มน้อยคนนี้ให้ดี (Yaoi/OC)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 29 ส.ค. 67


    ทริลเลอร์บาร์ค คือเรือขนาดใหญ่ยักษ์ที่ล่องตามแถบทะเลฟลอเรี่ยนไทรแองเกิ้ล เราเรียกว่าสามเหลี่ยมปีศาจ เพราะผู้ใดที่หลงเข้ามาในน่านน้ำนี้จะไม่มีวันได้กลับออกไป หลงเวียนวนอยู่ในหมอกหนา ทริลเลอร์บาร์คมีตัวเรือที่มองดูเหมือนปราสาทเก่าแก่ที่ตั้งอยู่กลางเกาะ ผู้ที่ลงเข้ามาจะต้องเผชิญกับป่าดิบชื้นสุดแสนอันตรายที่มีต้นไม้ประหลาด สุสานซอมบี้ สุนัขเฝ้ายามสามหัว หากมีชีวิตรอดเข้าไปถึงในตัวปราสาทได้ก็ยังต้องเจอกับซอมบี้สาวเกลียดจานที่จะขว้างจานใส่ผู้บุกรุก บรรดาปีศาจนานาชนิดที่น่ากลัวโดยฝีมือผู้สร้างของด็อกเตอร์ฮ๊อกแบ็ค นอกจากนี้ปราการด่านสุดท้ายคือเหล่าผู้บัญชาการกองทัพซอมบี้ ราชสีห์ อาบุซารอม โกสต์ปริ๊นเซส เพโรน่า

    และ ซูก้าปริ๊น เพโรกริน หนึ่งในหน่วยทหารของเพโรน่า ตำแหน่งองครักษ์พิทักษ์เจ้าหญิง เพโรกรินเป็นน้องชายฝาแฝดของเพโรน่า มีนิสัยที่ค่อนข้างจะเป็นเอกลักษณ์ เขาไม่แยแสชีวิตของมนุษย์และชอบเล่นแบบเด็กๆ ไม่รู้จักคิด ถ้านับการฆ่าโดยทางอ้อม มีผู้เป็นเหยื่อของเพโรกรินไปแล้ว 78 ราย ซึ่ง 90% ถูกเปลี่ยนให้เป็นน้ำตาลไอซิ่ง โดยฝีมือของเพโรกริน จากผลปีศาจ ซูกะ ซูกะ ที่จะทำให้ผู้ถูกสัมผัสด้วยสองมือกลายเป็นตุ๊กตาน้ำตาลไอซิ่งและเพโรกรินได้หม่ำพวกเขาทั้งหมดไปแล้ว แม้ 100% จะมีแต่พวกโจรสลัดชั่วช้าที่หมายอาจเข้ามาปล้นทริลเลอร์บาร์คก็ตาม แน่นอนว่าเพโรกรินยังไม่เคยกินผู้บริสุทธิ์

    ไอดอลของเขาก็คือบิ๊กมัม หนึ่งในสี่จักรพรรดิผู้ครอบครองดินแดนขนมหวาน เขาอยากจะฝากตัวเป็นลูกสมุนของบิ๊กมัม ติดตรงที่เขาชอบไปแทะบรรดาลูกๆ ของเธอ จนถูกตั้งค่าหัวใต้ดิน เขาจะถูกไล่ล่าทุกครั้งที่เข้าใกล้ลูกของบิ๊กมัม คงไม่มีใครอยากนึกหรอกว่ามันหรรษาแค่ไหน แต่เพโรกรินรักสนุก เมื่อแหย่บิ๊กมัมจนพอใจแล้วเขาจะกลับมาที่ทริลเลอร์บาร์ค สถานที่ที่เข้าออกยากที่สุดแต่เพโรกรินดันทำเหมือนมันเป็นสนามเด็กเล่นที่จะไปมาตอนไหนก็ได้

     

    "ว่าไง คิงดอมวันนี้เราไปเที่ยวกันดีมั้ย"

    เด็กชายเรือนผมสีชมพูและผมสีดำอีกครึ่งหนึ่ง เดินเลียบมาหยุดอยู่ที่ริมเกาะของทริลเลอร์บาร์ค น้ำทะเลซัดใส่รองเท้าเด็กชาย เขาหัวเราะคิกคัก ขณะกำลังพูดกับสิ่งมีชีวิตที่ลอยคออยู่ในน้ำ โลมาสีชมพูสดใสดีดตัวขึ้นเหนือน้ำกระโดดลงทะเลจนน้ำกระจาย ซัดน้ำใส่หน้าของเด็กชายจนเปียกมะลอกมะแลก เด็กชายปาดน้ำออกจากใบหน้าด้วยสีหน้าทะมึน

    "ไปลากเรือมา"

    เสียงเข้มสั่งเจ้าโลมา มันตัวสั่นรีบว่ายไปเข้าห่วงเชือกของตัวเรือทำหน้าที่เป็นสารถี เด็กชายก้าวขาลงเรือ หันไปมองซอมบี้สีเหลืองที่ทำหน้าซีดปากสั่น ยืนโงนเงน

    "ท่านเพโรกรินจะให้กระผมบอกท่านโมเรียยังไงดีละครับ"

    "คิก นายก็คิดเอาเองสิ้~"

    "ท่านเพโรกริน!?"

    เด็กชายล่องเรือออกไปแล้ว ปล่อยให้ซอมบี้โชคร้ายรับเคราะห์กรรม ทุกครั้งที่เพโรกรินหายออกไปจากปราสาทจะต้องมีคนหัวเสียทุกครั้ง เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะเขาไม่เคยกลับมาเองเลยน่ะสิ นอกจากให้อาบุซารอมไปตาม และนั่นหมายความว่ากำลังป้องกันจะลดลง

    คิกๆ น่าสนุกดีจัง เอาล่ะพวกโจรสลัดโง่ทั้งหลาย รีบบุกเข้ามาตอนที่ผมไม่อยู่สิ้ อยากเห็นหัวหน้าโมเรียรับมือจนเครียดจังเลย พี่เพโรน่าจะต้องกรี๊ดดังมากแน่ๆ เมื่อรู้ว่าผมออกไปข้างนอก

    แต่ว่ารอบนี้อาบุซารอมไม่สามารถไปตามเพโรกรินกลับมาได้ เพราะหลังจากเขาไป ก็มีกลุ่มโจรสลัดรุ่นใหม่บุกเข้ามา โดยใช้ชื่อว่าหมวกฟาง

    01/11/65

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×