Gai-R พันธสัญญาต้องคำสาป [ภาค1 ความมืดคืบคลาน อนธกาลมาเยือน]

เดเรเท... เดินแดนของเหล่านักเวทผู้ใช้มนตรา

อิจินอส...ดินแดนของเหล่าอัศวินและพ่อมดผู้วิเศษณ์

เนราคอส...ดินแดนของเหล่าปีศาจและภูตรภราย

ในสมัยอดีตกาล ทั้งสามเคยเป็นหนึ่งเดียวกัน จนกระทั่ง...

ใครจะเชื่อว่าพวกเราถึงกับต้องแบ่งแยกผืนแผ่นดินที่เคยเป็นหนึ่งเดียว ออกจากกัน เพียงเพราะ หิน ก้อนเล็กๆ เพียงก้อนเดียว

+++++++++++++++++++++++++++++

พันธสัญญาไกอาร์ หรือที่เรียกกันอีกชื่อว่า 'พันธสัญญาต้องห้าม'

แต่หลายคนก็รู้จักมันในชื่อว่า... 'คำสาปไกอาร์'

เพราะอะไร...มันจึงถูกเรียกเป็นคำสาป...

ผู้ที่จะติดต่อทำพันธกับเทพไกอาร์...จะต้องเป็นผู้ที่เตรียมใจไว้แน่นอนแล้วว่า

จะขายวิญญาณให้กับองค์เทพผู้พิทักษ์วงแหวน...

เวเซ่ เอเรน เด็กหนุ่มผู้มีชีวิตภายใต้คำสาปไกอาร์...

ครั้งหนึ่งเขาเคยผ่านยมโลกมาแล้ว... และด้วยพันธจากวงแหวน...เขากลับมา...

กลับมาโดยมีครึ่งชีวิต...และต้องคำสาป!



...ตัวผม ในตอนนี้
ได้ฝืนกฎของโลก และทำพันธสัญญาต้องห้ามนั่นไปแล้ว...
ถึงจะรู้ว่ายังไงก็ต้องตาย แต่ตัวผม
จำเป็น ที่จะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป
แม้ผม จะต้องตกอยู่ภายใต้มันก็ตาม


...เพราะนั่น...เป็นสิ่งที่ผมได้ตัดสินใจแล้ว...

หลังจากนั้น...ผมเข้าร่วมทัพเฮลฟีนการ์ด เพื่อจะหยุดยั้งสงคราม ที่กำลังจะเกิดขึ้นซ้ำรอยดังเช่นอดีต แต่เหตุผลไม่ใช่เพราะช่วยโลกหรอก ของพรรค์นั้น มันจะเป็นอะไรใครจะสนล่ะ...

ผมแก้แค้นได้ ก็พอแล้ว!


สำหรับภาคนี้...
ทั้งสามดินแดน กำลังเผชิญหน้ากับภัยพิบัติที่ค่อยๆคืบคลานเข้ามาพร้อมกับความมืดแห่งอนธกาล
การจะหยุดความมืด ที่มองไม่เห็นนั้น...จะต้องใช้สิ่งใดกันนะ?

พวกนัวร์เริ่มเคลื่อนไหว... พวกมันส่งสัญญาณประกาศความพร้อมในการทำสงครามแล้วด้วย ทางนั้นมีพลทัพเป็นถึงเหล่าชาวชนปีศาจแห่งเนราคอส...คราวนี้เราจะทำอย่างไรดีครับท่าน

ได้ยินแล้วสินะ ท่านหัวหน้าหน่วยคนใหม่ สงครามครั้งนี้ไม่เหมือนกับครั้งไหนๆ แม้เธอจะเตรียมตัวเตรียมใจมาพร้อม แต่เธอยังเด็กนัก แน่ใจหรือว่าจะร่วมทำศึกกับเรา

ผมเข้าใจดีครับ แม้ครั้งนั้นผมจะไม่ได้อยู่ ณ ที่นั้นด้วย แต่ผมก็พอจะรู้ได้ว่า สงครามครั้งนี้ มีสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าครั้งที่แล้วเป็นเดิมพันธ์ และเราจะไม่สามารถย้อนกลับมาจุดเดิมได้อีก หากเราเสียมันไป<:p>

ในเมื่อรู้เช่นนี้แล้ว เด็กอย่างเธอ ยังจะยืนหยัดทำสงครามกับเรา โดยพร้อมจะแลกด้วยชีวิตของตัวเองอย่างนั้นหรือ?

ผมไม่มีชีวิตเหลือที่จะแลกกับสงครามครั้งนี้หรอกครับ แต่ถ้าเป็นพลัง...ผมยอมจะสละมัน เพื่อเฮลฟีนการ์ด และเฮลฟีนคิงดอม ถึงแม้มันจะแตกแยกกันแล้วก็ตาม

โศกอนาตกรรมครั้งใหญ่ กำลังจะซ้ำร้อยเหมือนที่เคยเกิดขึ้นในอดีต...

หากแต่...จุดจบมันจะต้องไม่เหมือนกับในอดีตแน่นอน!

ถ้าหนึ่งในนั้น มีผมร่วมอยู่ด้วย... ผมจะไม่มีวันปล่อยให้มันเป็นเช่นนั้น!

แสงสว่างและความมืด เป็นเหมือนพี่น้องกัน
ฉะนั้น... การที่มนุษย์คิดว่าความมืดคือสัญลักษณ์แห่งความชั่วร้าย
จีงเป็นความคิด ที่ผิดที่สุด...

ความมืด...ก็เพียงแค่มืดมิดเท่านั้น หากใครลองนำแสงสว่างแม้เพียงนิดเดียว
ไปส่องแสงในความมืด
มันก็สามารถส่องสว่างได้เช่นกัน


ถ้าหาก โลกนี้ ไม่มีแสงสว่าง คงจะไม่สามารถอยู่ได้
มนุษย์คิดเพียงเท่านั้น...
แต่เคยมีใครหันหลังกลับมาคิดบ้างหรือเปล่าว่า..

...ถ้าโลกนี้...ปราศจากความมืด...แล้วมันจะเป็นเช่นไรกัน?...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@

เรื่องนี้จะออกแนวโศกอนาตกรรม ความเศร้า ความแค้น

และมิตภาพ ไงๆก็ ฝากติดตามด้วยนะคะ

ปล.

สำหรับคุณผู้อ่านทุกท่าน

ตอนนี้มิกำลังไล่อัฟบทบรรยายอยู่ค่ะ

(สังเกตุบทที่วงเล็กว่า updateเป็นบทที่อัฟแล้วทั้งสิ้น

(ขนาดอัฟแล้วนะเนี่ญ) ไม่รู้ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง

ยังไงก็ ฝากติดตามด้วยนะคะ

ขอกำลังใจจากทุกคนด้วยค่า...(มีใครเขาอยากให้กำลังใจแกรึไงฟะT^T)

ยังไง มิของฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ



สำหรับคนสับ จะเม้นท์จะสับ จะด่า จะว่า จะกล่าว จะตักจะเตือน(จะอะไรอีกดีน้อ)

ตามสบายะคะ

เอาให้เต็มที่ ไม่ต้องเกรงใจ

ชอบบบบบบบบ

^ ^


*****************************************************

แนะนำคร่า ฮันเตอร์ ไนท์

ลองไปอ่านกันเน่อ





--------------


ประกาศ!!

นี่เป็นประกาศการดอง- -*

อยู่ๆ ก็คิดพร็อตนิยายแนวจิตวิทยาขึ้นมาได้

เพราะงั้นก็ขอดองอันนี้ก่อนละกัน....

------------------


ประกาศ(อีกและ??)

ยกเลิกการดองแล้วค่าาา

กลับมาแต่งต่อ วะฮ่าๆๆ

เปลี่ยนจากดองเป็นรีไรท์แทน

(แกกำลังทำให้ผู้อ่าน สับสนและงุนงงที่สุดในโลก)

-b g- ++