คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CH 02#จงตกหลุมรักฉันซะ
ท่านพ่อได้ให้ข้าแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ซึ่งข้าไม่มีวันแต่งงานกับคนนั้นเป็นแน่ ถ้าจะถามว่าทำไมก็คงเพราะ ข้ายังไม่รู้จักคำว่า ‘รัก’เลยด้วยซ้ำ ดังนั้นจะให้ข้าไปแต่งงานกับคนที่ข้าไม่ได้รักได้อย่างไร ถึงรอบข้างข้าจะมีคนที่มีรักกันอยู่ก็ตามแต่ข้าก็ไม่เข้าใจว่าทำไม คำว่ารักถึงเข้าใจยากขนาดนี้ แหวนก็มีความรักแล้ว นางรักเพื่อนวัยเด็กของข้า ชื่อเวย์ ถ้าพูดถึงความรักของนางก็คงเป็นรักสามเศร้า ทำไมน่ะหรอ ก็น้องชายของข้าก็รักนาง แต่นางยังไม่รู้ ความรักเล่านี้มันน่าหลงใหลนะ แต่ข้าก็ไม่ได้เข้าใจมันมากขึ้นเลย ความไฝฝันของข้าคงเป็น มีคนที่รักข้า และข้าก็รักเขา นั้นแหละ…
“โลกมนุษย์...มนุษย์...ความรัก...”หลังจากที่แบงค์ได้เข้าไปคุยกับมนุษย์เพียงสองคนนั้น ข้าก็นั้งเล่นอยู่ในบ้านของมนุษย์คนนั้น
“อะไรของเธอน่ะ โรท นึกอะไรอยู่หรอ”แหวนเพื่อนสนิทของฉันได้พูดขึ้น
“ฉันหรอ ป่าวๆ ก็แค่คิดว่าโลก มนุษย์มันเงียบสงบเกินไปเท่านั้นเอง”
“ป่าวหรอ โลกปีศาจต่างหากที่เสียงดังเกินไป = =”
“นั้นสินะ ฮ่าฮ่า”
“หัวเราะ อะไร น่าขยักแขยง”
“ย่ะ = =”
“แล้วคิดอะไรอยู่หละ บอกมา เดียวนี้เลย”
“ก็ได้ๆ ก็แค่ถ้าฉันตกหลุมรักมนุษย์จะเป็นยังไงนะ”
“หะ!!! เธอจะบ้ารึป่าว = =”
“จ๊ะ ฉันบ้าก็ได้จ๊ะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า...”
“ถ้าฉันบ้าเธอก็บ้าเหมือนกัน ฮ่าฮ่า”
“= =”
“คุยกันเสร็จยังน๊า”
“นานแล้วนะ คงไปทำไรกันในห้องป่าว -,.-“
“จะบ้าหรอ ยัยบ๊อง ชายรักชาย จะเป็นไปได้เหรอ แล้วนั้นน้องชายของฉัน”
“นั้นสินะ”
“= =”
เสียงเปิดประตู ดังขึ้น เขาสองคนออกมา
“คุยเรื่องไรกัน อ่อ”ฉันถามทานากะ
“ป่าวๆ ไม่สำคัญเท่าไร ก็แค่...”
“ก็แค่ อะไร”
“ขอคุยด้วยหน่อย”
“ที่จริง ฉันก็มีอะไรจะคุยกับนายอยู่พอดีเลย”เขาจับมือฉันพอกับเดินลากไปในห้องที่เขาคุยกันเมื่อกี้ มือของเขาเย็นมากเลยคงเป็นเพราะอากาศที่หนาวเลยทำให้ร่างกายมนุษย์อุณหภูมิลดลงต่ำ หรือเพราะร่างกายของฉันที่เนื่องมนุษย์กันนะ เขาปิดประตูพร้อมกับปล่อยมือของฉันออก และค่อยๆเริ่มจะพูด
“เดี่ยวฉันขอพูดก่อน”
“ก็ได้”
“คือ... คือ... นายจงมารักฉันซะ!!!”
/To Be Continue
ความคิดเห็น