Lovely Girl พิชิตรักยัยซึนเดเระ

ลำดับตอนที่ #4 : CH 04#กลับไปยังโลกปีศาจ

 

 

 

 

        เมื่อถึงตอนเที่ยง ฉันก็ได้แต่นั่งท่องหนังสือ เนื่องจากยัยแหวนให้ฝึกเวทย์ เฮ้อ~ เหนื่อยมากเลย หนังสือเวทย์น่ะมันมีชีวิตด้วยนะ ไม่ใช่จะอ่านได้ง่ายๆ กว่าจะเปิดได้ก็ผ่านได้5นาที~ เบื่อจริง โลกนี้มันชั่งน่าเบื่อ อยากออกไปเดินเล่นจังแต่ฉันไม่มีชุดที่ ดูเหมือนมนุษย์ด้วยสิ ทำยังไงดี แล้วยัยแหวนก็ออกไปกับแบงค์ ฉันเลยอยู่คนเดียว

“อ๊ากกกกกก”จู่ๆก็มีตัวอะไรมาทับฉันก็ไม่รู้ แต่รู้สึกคุ้นๆนะ นิ่มๆแบบนี้หรือว่า
“มามิ มาทำอะไรเนี้ย = =”มามิสัตว์เลี้ยงฉันเองแหละเป็นมังกรน้ำ ท่านพ่อให้ฉันมาเพราะ บางที่เวลาฉันโกธรไฟจะไหม้น่ะก็เลย เลี้ยงมังกรน้ำไว้คอยดับ ซึ่งนิสัยไม่ค่อยจะเหมือนมังกรซะเท่าไร ?!

“เจ้าหญิง มาก็บอกกันบางสิ ขอรับ”

“ก็เจ้าไปไหนหละ ตอนนั้นก็ให้ฉันอยู่คนเดียว”

“เอ่อ... เอ่อ... แหละๆ”

“ยังมีหน้ามาแสยะยิ้มอีกนะ จริงสิมาก็ดีแล้ว ไปหาชุดมนุษย์มาให้ข้าหน่อย”

“เอ่อ...ก็ได้ขอรับ”

“ดีมาก”จริงสิๆ ฉันคิดอะไรดีๆออกแล้วไปเที่ยงโรงเรียนจุนดีกว่า  แต่ว่ามันอยู่ที่ไหนหละ -.- ลืมคิดไป ฮือ~ เบื่อโว้ยไม่มีไรทำแล้ว ไม่อยากอ่านหนังสือเวทย์ด้วย แต่ว่านะ ไอนั้นมันอยู่ที่โลกปีศาจนี้น่า ต้องไปเอาซะแล้ว ชิ ช่วยไม่ได้ กลับไปแปปเดียวแล้วกัน 

สักพัก ก็กลับมาโลกปีศาจเพื่อมาเอา ‘ไอนั้น’ กับเจ้ามามิ

“มามิต้องรีบแล้วพาข้าไปที่ห้องข้าเร็ว ตรงนี้มันห่างไกลเกินกว่าพลังของข้าเจ้าช่วยข้าหน่อยนะ”ที่ขอให้มามิช่วยก็คือเวทย์TPหรือTeleport(เทเลพอร์ต)ซึ่งต้องเป็นเวทย์ที่ร่ายนานโครตๆ และใช่พลังเยอะโครตๆ ยิ่งใกลยิ่งใช้พลังเยอะมาก 

“พลังกระผมก็ไม่ถึงขอรับ ต้องไปที่เมืองขอรับถึงจะใช้ได้”ก็ดีพลังของฉันแล้วกันที่ต้องใช้หน้าปราสาทเท่านั้น

“อื้ม ลุย”ฉันวิ่งไปที่เมืองของโลกปีศาจที่มีตลาดแห่งใหญ่ ส่วนรวมของมืดและสินค้าทั่วโลก ถึงฉันจะไม่ค่อยออกมานอกปราสาทนักแต่ก็พอรู้จัก เพราะตอนเด็กหละมั้ง คงเพราะเวย์ด้วยแหละ ฉันบอกไปแล้วรึยังนะ เวย์น่ะเป็นเพื่อนสมัครเด็กของฉันหละ เหมือนพี่ของฉันอีกนั้นแหละแต่พี่ของฉันทั้งหมดมีหลายคนเกินน่ะนะถ้าจะให้เล่าก็คงไม่หมดแน่แต่ละหว่างทางไปที่ห้องของฉัน ฉันจะเล่าที่ละนิดแล้วกัน พี่น้องฉันทั้งหมดน่ะมี13พระองค์ไม่รวมฉันนะ เยอะใช่ไหมหละ -0- แต่ก็ไม่ได้อยู่ทุกคนหรอกนะ บางคนฉันก็ไม่เคยเห็นหน้าเลย เคยเห็นแต่รูปน่ะ อ่อ ซึ่งฉันเป็นคนลองน้องเล็ก อะนะ น้องเล็กก็ แบงค์อะนะ  อ่อ จริงสิ เล่าเรื่องของท่านพี่เวียร์ดีกว่า ท่านเป็นคนที่ฉันนับถือมากที่สุดนะ ท่านพี่เวียร์เป็นนางฟ้านะไม่ใช่ปีศาจ อุ๊ย ลืมบอกไปว่า พี่น้องของฉันไม่ได้เป็นสายเลือกเดียวกันทั้งหมด แต่ฉันกับแบงค์น่ะใช่ เพราะท่านพ่อหรือเจ้าโลกปีศาจน่ะ รักเด็กจะตายไป เป็นจุดอ่อนที่ธรรมดาใช่ไหมหละ ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นักหรอกนะ เพราะงั้นพี่น้องของฉันเลยเยอะไง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นใครก็ได้นะ เห็นว่าท่านเลี้ยงสัตว์เลี้ยงที่สามารถดูอนาคตได้และถ้าท่านชอบก็จะเลี้ยงเด็กคนนั้นให้เป็นอย่างที่อนาคตได้กำหมดไว้อะไรประมาณนี้อะนะ มาต่อเรื่องท่านพี่เวียร์กันดีกว่านะ ท่านพี่เวียร์เป็นนางฟ้าที่สวยและก็ใจดีด้วย และก็อ่อนโยนกับทุกคน แต่ว่าต่างกับท่านพี่โซล่ามากเลยหละท่านพี่โซล่าน่ะ ทั้งใจร้ายและยังเป็นคนที่เกิบจะฆ่าท่านพ่อ ท่านพี่เวียร์และท่านพี่โซล่าไม่ค่อยถูกกันด้วยแต่คนที่หาเรื่องก่อนก็คงจะรู้แหละว่าใคร ท่านพี่โซล่า ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้ด้วยสิ ท่านพี่เวียร์เป็นธิดาองค์แรกที่เป็นหญิงน่ะ ฉันเป็นองค์ที่สามที่เป็นหญิงซึ่งทั้งหมดมีแค่สามพระองค์และท่านพี่โซล่าก็เป็นองค์ที่สอง ถ้าถามว่าตอนนี้ท่านทั้งสองอยู่ไหนหละก็ฉันก็คงให้คำตอบไม่ได้ ท่านทั้งสองหายไปเมื่อหลายเดือนก่อน ...

"เฮ้ย โรทมาทำอะไรที่ตลาดหละเนี้ย"

"อ่าวเวย์ นายไม่ได้อยู่ที่โลกมนุษย์หรอกหรอ แล้วมาทำอะไรที่นี้"

"ฉันถามเธอก่อนนะ"

"อือ... มาเดินเล่นหละมั้ง"

"หละมั้งเนี้ยนะ"

"เอ่อ...เอ่อ...ใช่"

"เฮ้อ~  ยอมเชื่อก็ได้"

"แหะๆ แล้วนายหละ"

"ก็มาซื้อของที่นี่นิดหน่อยน่ะ"

"งั้นหรอ อ่องั้นฉันไปก่อนนะ บาย"ฉันรีบตัดบทเพราะไม่ให้เสียเวลาไปมากกว่านี้

"เดี่ยว อะ นี่ ฉันให้"เขายื่นปิ่นปักผมให้ฉัน มันเป็นปิ่นปักผมที่สวยเลยหละ 

"อ่อ ขอบคุณ" ฉันคงรับไว้ไม่ได้หรอก ถ้ารับไว้แล้ว  เพื่อนของฉันก็จะเสียใจน่ะสิ เพราะงั้นฉันจะให้เพื่อนของฉัน ขอโทษด้วยนะ เวย์ = =

"บ๊ายบาย ไว้เจอกันนะ โรท"

"อื้ม บาย"จากนั้นเราก็แยกกัน ซึ่งมามิก็ร่ายเวทย์เสร็จแล้ว ฉันจึงมาที่ห้องได้ แต่ก็ต้องเจอกับ...

/To Be Continue