Angel jinhwan ห้ามบอก ห้ามรัก ผมทำไม่ได้ - นิยาย Angel jinhwan ห้ามบอก ห้ามรัก ผมทำไม่ได้ : Dek-D.com - Writer
×

    Angel jinhwan ห้ามบอก ห้ามรัก ผมทำไม่ได้

    โดย Meunhratai

    ห้ามบอก "ถ้านายบอกคนอื่นว่านายเป็นเทวดา ไม่ว่าคนที่นายบอกจะเชื่อไหม นายก็จะไม่ได้กลับสวรรค์ ตลอดไป" ห้ามรัก "ถ้านายหลงรักมนุษย์ และนายพูดมันออกมา นายจะกลายเป็นมนุษย์ ตลอดไป"

    ผู้เข้าชมรวม

    134

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    134

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    3
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 ธ.ค. 59 / 23:32 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ





    Angel jinhwan ห้ามบอก ห้ามรัก ผมทำไม่ได้

    บทนำ

    cupid ใช่แล้ว คิวปิดคือ เทวดาเด็ก ตัวเล็กๆ ถือลูกศรไปมา คอยแผงศรใส่มนุษย์ให้รักกัน และเกิดเด็กนรกขึ้นมาใหม่! ทำไมผมถึงพูดแบบนี้นะหรอ เพราะว่าผมไม่ชอบมันยังไงล่ะ คิวปิดก็คือพระเจ้าแห่งความปรารถนายังวันยังค่ำ ส่วนคิวปิดที่เป็นเด็กตัวเล็กๆ มันใช่สะที่ไหน ... เพราะคิวปิดที่ผมกำลังพูดถึง คือ คิวปิดที่ผมไม่ถูกกับมันที่สุด คิวปิดที่แต่งชุดดำเหมือน ยมทูต คิวปิด ที่จะยิ้มเวลาเห็นคู่รัก ที่ตนแผงศรใส่ เกิดความใคร่ต่อกัน น่าขยะแขยงสิ้นดี!! ความรักมันไม่ได้บริสุทธิ์ อย่างที่พวกมนุษย์มันคิดคำสวยหรูขึ้นมา ความรักมันก็แค่ทางนำไปถึงการสำร็จความใคร่โดยที่ไม่ผิดศีล ก็เท่านั้น! แต่พวกคิวปิดกับสถาปนาตนเองว่า เป็นผู้หมอบความรัก ทั้งที่สมควรเป็นคำว่า ผู้หมอบความใคร่ สะมากกว่า!

    "กำลังคิดอะไรอยู่เจ้าเทวดา ขว้างโลก" พูดถึงคิวปิด คิวปิดก็มา ผมกรอกตาอย่างเบื่อหน่าย พลุดลุกหนีเจ้าของเสียง

    หมับ

    "ปล่อยเรา!!" ผมหันไปตวาดใส่คิวปิดทันทีที่คิวปิดดึงแขนผมไว้ทำให้ผมไม่สามารถไปไหนได้

    "เรากำลังคุยกับเจ้า" สีหน้านิ่งไม่เปลี่ยนของเขาทำอาผมอยากจะเอียน

    "แต่เราไม่อยากคุยกับคิวปิด ที่คอยสนองกามให้มนุษย์อย่างเจ้า" ผมกล่าวเสียงนิ่ง สายตาก็จ้องไม่วางตากับตาเรียวยาวคู่นั้น

    "ปากเก่งนักนะจินฮวาน"

    "หึ แล้วมันหนักส่วนไหนของเจ้าหรอจุนฮเว"

    รอยยิ้มร้ายปรากฎบนใบหน้าหล่อเหลาของคิวปิดทันทีที่ปากบางต่อปากคำไม่หยุด ฝ่ามือหนาที่เกาะกุมแขนบางของเทวาดาบัดนี้กับแรงขึ้นจนเทวดาจินฮวานต้อง พยายามดึงข้อมือตนเองออก ทั้งจะหายตัวยังทำไม่ได้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ...!!

    ผลัก

    ไม่ทันได้คิด คิวปิดจุนฮเวก็เหวี่ยงร่างของจินฮวานตกลงจากก้อนเมฆทันที เทวดาที่เคยมีปีก บัดนี้ปีกทั้งสองข้างกับหลุดหายไป ใบหน้าหวานซีดเผือก มองจุนฮเวที่ง้างคันธนู และแผงศรลงมาที่ตัวเขา ก่อนที่จะมีพายุหมุน มาวนล้อมตัวของจินฮวานทำให้เกิดความหนาวเย็นและร้อนไปทั้งร่างกายทั้งที่ไม่เคยมีความรู้สึกดั่งมนุษย์มา500ปีแล้ว ความทรมานทำให้เขาต้องกรีดร้องออกมาอย่างน่าเวทนา ความเจ็บปวดที่ยิ่งกว่าตอนตายกลับมาอีกครั้งเหมือนกระโหลกถูกอัดแน่น และใกล้จะแตกออกเป็นเสี่ยงๆเสียให้ได้  น้ำตาเอ่อล้นออกมา ความหวาดกลัวเกาะกินหัวใจและแล้วสติของเขาก็ดับวูบลง

    .............................

    Kim jinhwan

    อายุ : บนสวรรค์500ปี บนโลกมนุษย์ 1วัน 2ชั่วโมง /นักศึกษาปี1

    ความสามารถพิเศษ : ปากเก่ง หัวไว เข้าใจเร็ว /ชอบแอบมองพฤติกรรมของมนุษย์ตอนอยู่บนสวรรค์

    "คนเหยินอย่ามาใก้ลกู!!"


    Kim jiwon

    อายุ: 20ปี /นักศึกษาปี2
    ความสามารถพิเศษ : เล่นบาส ว่ายน้ำ เล่นกีต้า ตีกลอง แร็ฟ และ หล่อ
    "น้องครับพี่ชอบน้อง"

    Koo junhoe
    อายุ : ไม่ทราบได้
    ความสามารถพิเศษ : ทำได้อย่างไม่มีข้อจำกัด /แอมอินฟินิตี้
    "สำนึกผิด แล้วค่อยกลับมา"
    --------------------------------------------
    ฟิคเรื่องแรกเลยค่ะ ปกติจะแต่งนิยายธรรมดา T3T คอมมเม้นติชมให้กำลังด้วยนะคะ
    ไม่ดียังไงบอกได้ค่ะ เพราะว่าคิดสด ไม่มีแพลนอะไรเลย
    เราได้แรงบันดาลใจมากจากเรรื่องมัทนะพาธา ตำนานกุหลาบค่ะ
    ฝากติดตามผลงานแรกของเราด้วยนะคะ

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น