สักวา...ปู่มหาลัย

เนื้อเรื่อง

สั ก ว า ปู่ มหาลัย

สักวามาเขียนกลอนตอนเหงาๆ..
ตอนเศร้าๆ ทำไมต้องเป็นแบบนี้..
เขียนทีไรออก Tone Sad Bad ทุกที..
หรือเพราะฉันมี kee เลี่อย เต็มกระบาล..

เรียนก็พาลนั่งหาวสัปหงก..
เดินงกๆ แบกตำราจนหนักใหล่..
ใส่แว่นตาหนาเตอะ..ไม่เท่าไร..
ดันไปเรียนผิดตึกอีก. -*- กำ จริงจริง..

เห็นผู้หญิงผู้ชายเขาเดินเคียง..
เรียงเป็นคู่ๆ ดูแล้วดาชักร้อนผ่าว..
ไอ้เรามันแก่แล้ว.. เลยชักหนาว..
กลัวเป็นข่าวกินหญ้าอ่อน..เดี๋ยวอ่อนใจ..

นักศึกษามหาลัย..สมัยนี้..
อุดมการณ์มันไม่มี..เหลือใช่ไหม..
เรียนแล้วเที่ยว เที่ยวแล้วเรียน..เก่งไม่เบา..
แล้วก็ตกเอา ตกเอา อยุ่ทุกเทอม..

ประเดิมฤกษ์ ปู่ Senior นั่งศึกษา..
เด็กถามว่าลุงๆ มาจากไหน..
ฟังแล้วเซ็งเปิดจับจิต... เดือดในใจ..
ฃ่วยเรียกพี่จะได้ไหม... เดี๋ยวมีเคือง..

เรื่องของเรื่องมันก็ไม่ยากนี่หว่า..
รู้อย่างนี้ออกมาเรียน.. ตั้งนานแล้ว...
มัวนั่งบื้อเดาตำราไม่มีแวว..
เพื่อนกี่คนๆ เขาจบแล้ว..เสียตั้งนาน..

พาลคิดไปแล้ว..ก็ปลงๆ สังขาร..
นี่แหละชีวิตมีหวานและมีขม..
เรียนเรียนไปไม่ได้งานกันออกจม..
มาเตะฝุ่นกินลมกันมากมาย..

บ่นกันไปตาม Style นายติ๊งต๊อง..
มานั่งจ้อง monitor ตามประสา..
จบเมื่อไรคงจะได้...มีเฮฮา..
ให้รู้ว่า ตูก็มีดี เหมือนกันนน

อยากให้ฝันมันเป็นจริงต้องไขว่คว้า..
ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ จริงไหม..
ตราบชีวิตไม่จบสิ้น..ดิ้นกันไป..คิดมากไม... ปล่อยวางไว้ดีกว่าเอย...

สนับสนุนข้อคิดนานาสาระโดย: