สำนึกถึงวันเกิด

เนื้อเรื่อง

สำนึกถึงวันเกิด

 งานวันเกิดยิ่งใหญ่ใครคนนั้น

   ฉลองกันในหมู่ผู้ลุ่มหลง

หลง ลาภ ยศ สรรเสริญเพลินทะนง

  วันเกิดส่งชีพสิ้นเร่งวันตาย

 อีกมุมหนึ่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้

 หญิงแก่ๆนั่งหงอยและคอยหาย

   โอ้.....วันนั้นเป็นวันอันตราย

 แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์

  วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่

    เจ็บท้องแท้เท่าไหร่มิได้บ่น

กว่าอุ้มท้องกว่าจะคลอดรอดเป็นคน

เติบโตจนบัดนี้นี่เพราะใคร

แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น  

 กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส

   ได้ชีวิตแล้วก็หลงระเริงใจ

      ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา

    ไฉนจึงเรียกกันว่าวันเกิด

     วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า

  คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา

    ให้มารดาเป็นสุขจึงถูกจริง

    เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดนะ

    ควรที่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่

     ระลึกถึงพระคุณอบอุ่นแท้

   อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว.