เอนไหวดุจไผ่ลู่ลม

แม่ทัพหญิงแห่งกองทัพแดนใต้ถูกลอบทำร้ายและวางยาพิษสลายวรยุทธ หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากคนผู้หนึ่งนางเองก็คงสิ้นชีพไปเสียแล้ว

ผู้ที่ได้ช่วยชีวิตนางเอาไว้กลับเป็นพ่อค้าฐานะต่ำต้อยซึ่งนางเคยดูถูกเหยียดหยามเขา แม้ไม่เข้าใจในเจตนาที่อีกฝ่ายช่วยเหลือ

ทว่าเมื่อเวลาเนิ่นนานผ่านไป เหตุใดจิตใจของนางจึงเริ่มหวั่นไหวกันเล่า...

‘ไผ่เอนไหวลู่ลม    แผ่วพลิ้ว’

‘ลอยละลิ่วสู่ใจ     ไหวหวั่น’

‘แม้วันหนึ่งเราต้อง จากกัน’

‘ดวงชีวันจดจำ     ไม่ลืมเลือน’

      

ซ่งเหวินจู๋ (ไผ่อันสูงส่ง) : แม่ทัพหญิงแห่งกองทัพแดนใต้

     

จินเฉ่าหยวน (ทุ่งหญ้าแห่งเงินทอง) : นายท่านจิน พ่อค้าแห่งเมืองหนานโจว ผู้มีใบหน้างดงามราวอิสตรี

 โปรย...

คนผู้หนึ่งเคยบอกกับนางไว้ว่า ต้นไผ่ที่แข็งแรงคงทน ต่อให้มีลมแรงมาปะทะมากเท่าใด มันก็เพียงเอนไหวลู่ไปตามลมเพื่อไม่ให้ตนต้องล้มลงไป เปรียบดังชีวิตคนเราแม้เจออุปสรรคมากเพียงใดก็ยังยืนหยัดอดทน ไม่ยินยอมถูกโค่นล้มลงไปโดยง่ายดาย

ชีวิตของนางก็เหมือนกับต้นไผ่นี้ พบเจอเรื่องราวถาโถมมากเพียงใดก็ยังยืนหยัดสง่างามได้ดังเดิม 

ต่อให้เขาคิดว่าตนเองเป็นเพียงต้นหญ้าอันต่ำต้อยนางก็หาได้ใส่ใจอันใดทั้งนั้น ยังอยากให้เขาอยู่เคียงข้าง...ไม่จากไปไหน

สวัสดีนักอ่านทุกท่านค่ะ กลับมาอีกครั้งในเรื่องที่สาม

เรื่องนี้จะสลับโหมดสลับโพกันเล็กน้อย (?)

นางเอกเป็นแม่ทัพหญิง ส่วนพระเอกของเราเป็นพ่อค้าธรรมดานี่แหละค่ะ

แต่อะไรที่ทำให้คนทั้งสองต้องมาเกี่ยวโยงเกี่ยวพันกัน ฝากติดตามด้วยค่า ><