รักวุ่นๆของเจ้าชายเย็นชา

Introo

กริ๊งก๊อองงงงงง!!!

เสียงกริ๊งบอกหมดเวลาเรียนเรียกร่างหนาที่นอนฟุบกับโต๊ะให้ตื่นขึ้น

'หมดเวลาแล้วหรอ' ร่างสูงมองไปรอบๆห้องเรียนที่ทุกคนกำลังกุลีกุจอเก็บกระเป๋าเพื่อกลับบ้านหรือบางคนก็ไปเที่ยวต่อ

"คิบอมมมม ชั้นมารับกลับบ้านแล้ววววววว" เสียงใสๆเอ่ยอย่างเจื้อยแจ้วแบบที่เคยทำทุกวัน

'เฮ้ออออออ อัยนี่ก็อีกคนเมื่อไรจะเลิกตามราวีเขาสักทีนะ ตามมาตั้งแต่ปีหนึ่งนี่ก็ปีสองแล้วยังไม่เลิกอีก' ร่างสูงสถบในใจ

"ไม่ต้องมารับกลับ ชั้นกลับของชั้นเองได้ "คิบอมพูดประโยคแบบนี่ทุกวันและทุกครั้งที่คนตรงหน้ามา

"ไม่เป็นไรไม่ต้องเกรงใจ ชั้นเต็มใจ" ร่างเล็กก็ตอบแบบเดิมทุกวันพร้อมยิ้มแย้ม

"ไม่ใช่ชั้นเกรงใจ แต่ชั้นรำคาญ เข้าใจมั้ย ดงแฮ" คิบอมหันมาพูดและกลับไปเก็บกระเป๋าต่อ

ดงแฮ หน้าจ๋อยลงแต่ก็ไม่พูดอะไรต่อ รอจนคิบอมเก็บของเสร็จ

'เฮ้อ เมื่อไรจะเลิกตามสักทีนะ ขนาดพูดแรงขนาดนั้นแล้วยังจะตามมาอีกเป็นแบบนี้มาปีหนึ่งแล้วนะ'  คิบอมคิดๆๆ 

'ก็อัยหมอนี่ มันตามมาส่งผมทั้งๆที่บ้านผมกับบ้านหมอนั้นไกลกันตั้งเยอะ ไล่ก็ไม่ไปเดินเอาหน้าใสๆมาตามอยู่ได้

พอถึงบ้านเขาก็เดินหันหลังกลับ ไปทางเดิม เฮ้อออออออ'  คนหล่อกลุ้มใจ

คิบอมพอกลับถึงบ้าน เขาก็ต้องเปลี่ยนชุดออกไปทำงาน ที่เขาทำหลังเลิกเรียน

เป็นงานที่ให้ทางโรงเรียนรู้ไม่ได้ มันเป็นงานกิจการของครอบครัวเขา

ครอบครัวของเขาเป็น มาเฟีย ที่มีธุรกิจหลายอย่างงงงง มากจนนับไม่หมด

ทั้งคลับทั้งโรงเเรม อีกเยอะแยะ แต่ไม่ทำอะไรที่ผิดกฏหมาย

ที่เดี๋ยวนี่ นิยมทำกันเพราะได้เงินมาก ครอบครัวเขาก็เคยทำอยู่พักหนึ่ง

แต่ก็ไม่ดี เลยเลิกทำ พ่อแม่ของเขาไปฮันนีมูน รอบสอง สาม สี่

และรอบ มากมายจนนับไม่ถ้วน ไม่รู้ไปกันอะไรนักหนา

เอ้าเถอะ ยังไงเขาก้อดูแลที่นี่มาตั้งแต่ ปีหนึ่งแหละ

ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรมากมายยย

หน้า Moonlight Club

วันนี้เขาต้องมา ตรวจกิจการที่นี่ แต่เขากลับไปสะดุดตากลับร่างเล็กคุ้นๆร่างหนึ่งที่นอน

อยู่ในซอยแคบๆข้างร้านเขาพร้อมกับชายร่างใหญ่ที่ดูกลัดมันพร้อมที่จะทำอะไรก็ตามที่จะระบายความใคร่

ในซอยเล็กๆแคบๆที่ไม่สะดุดตาคน

เขาเดินเข้าไป สังเกดในระยะใกล้

เฮ้อ นั้นมันไอตัวป่วนดงแฮนี่หน่ามาทำอะไรที่นี่นะ เมาซะด้วยสิ  คิบอมคิดพร้อมสาวเท้าเข้าไปใกล้ร่างบางนั้น

"เฮ้ย!! ทำอะไร คิบอมเก็กเสียงใหญ่ทำให้ดูน่ากลัวเข้าไว้

"ยุ่งไรด้วยว่ะเรื่องของกู" ชายร่างสูงนั้นหันมาตอบกระชากเสียง

"แต่นั้นมันนนนน...... "คิบอมคิด มันไรดีว่ะตอบแก้สถานการณ์ไปก่อนเว้ยย

"นั้นมัน แฟนชั้น ปล่อยเขาออกมา" คิบอมคิดได้ดังนั้นก็พูดออกไป

"ไม่เว้ย แฟนแก ก็ต้องอยู่กับแกสิ มั้ยมาอยู่กับชั้นล่ะ"

"พูดดีๆไม่ฟังใช่มั้ยยยย" คิบอมพูดพร้อมกัดฟันนน

"เฮ้ย จัดการ "คิบอมหันหลังไปเรียกลูกน้องเขาที่กระจายตัวอยู่แถวนั้น

ลูกน้องของเขากรูกันเขามารุมชายคนนั้นและส่วนหนึ่งก็เอาร่างบางมาส่งให้ในอ้อมแขนเขา

'เฮ้ออ สมเป็นจอมยุ่งจริงๆเลย ไปไหนก็มีแต่เรื่องวุ่นๆให้เขา ถอนหายใจบ่อยๆอายุจะสั้นมั้ยเนี่ย'

คิบอมมองร่างบางในแขนแล้วก็ถอนหายใจออกมาอีกระลอก