กรุ่นกลิ่นบำเรอรักพิสมัย - นิยาย กรุ่นกลิ่นบำเรอรักพิสมัย : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    กรุ่นกลิ่นบำเรอรักพิสมัย

    อยู่เป็นโสดก็ดีอยู่แล้วเหตุไฉนถึงได้ต้องตาต้องใจท่านเจ้าคุณพิสมัยเข้าได้วะนี่ แล้วไอ้กรุ่นผู้นี้จักทำเยี่ยงไรให้ท่านเจ้าคุณพิสมัยจับทำเมียเรอะ เริ่มคิดไม่ตกแล้ว..ไอ้กรุ่นเอ๊ย..

    ผู้เข้าชมรวม

    553

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    69

    ผู้เข้าชมรวม


    553

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    7
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  30 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  12 ต.ค. 67 / 23:27 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    บทเกริ่น..

    เป็นถึงลูกท่านหลานเธอ ท่านเจ้าคุณพิสมัยเขาไยจะหันมามองเด็กทุนบ้านจนอยากไอ้กรุ่นคนนี้วะ 

    ไอ้กรุ่นเอ๊ย มีตาหามีแววไม่ บ้านคุณพิโคตรจะรวยล้นฟ้า ใคร ๆ ก็อยากได้เขามาเป็นพ่อของลูก แค่เรื่องฐานะคนอื่น ๆ ก็กินขาดแล้วนับประสาอะไรกับเด็กจน ๆ อย่างไอ้กรุ่น คุณพิเขาคงไม่หันมามองหรอก เป็นได้แค่หมาแหงนหน้ามองพระจันทร์ละนะ

    แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อกรุ่นต้องเข้าเรียนวิชาเรียนรวมกับรุ่นพี่คณะอื่นที่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นคณะเดียวกันกับคุณพิสมัย ชายผู้แอบปลื้ม วาสนาเข้าข้างเป็นบุญของไอ้กรุ่นจริง ๆ ที่ได้นั่งใกล้รุ่นพี่อย่างท่านเจ้าคุณพิสมัยเข้า เพราะในห้องเหลือเพียงที่ว่างเดียว 

    และวิชาที่เรียนด้วยกันนั้นจำเป็นต้องเรียนกันเป็นคู่คือมารยาทในการเป็นผู้ดีของสังคม ร่ำเรียนเกี่ยวกับการวางตัวไม่แบ่งแย่งชนชั้น

    ให้ตาย! ด้วยความที่ กรุ่นกลิ่น เป็นแค่เด็กชนชั้นธรรมดา ไม่เคยร่ำเรียนวิชาผู้ดีตระกูลสูง ทำให้ทั้งคู่ต้องมาจับคู่เพื่อเรียนด้วยกัน ห้องเรียนวิชานี้จึงมีเรื่องบันเทิงเกิดขึ้นในแต่ละวันตั้งแต่กรุ่นกลิ่นก้าวเข้ามา...

    กรุ่นกลิ่นจะทำอย่างไรเมื่อคุณพิเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่เจ้าตัวกลับเอื้อมไม่ถึง

    จนวันหนึ่ง...


     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น