The mirror เปิดสงครามจอมบัลลังก์

The mirror.                                                                                                             1

                                                                                บทนำ

หากคุณคิดถึงโรงเรียนล่ะก็ คุณคงคิดถึงเสียงกริ่งเวลาเข้าเรียน เสียงแกรกๆจากชอล์กเขียนกระดาน แต่หากคุณลองมองข้ามสิ่งเหล่านั้นไป แล้วจินตนาการถึงที่ๆหนึ่งซึ่งไร้สิ่งเหล่านั้น      หากโรงเรียนที่จะกล่าวถึงเป็นสถานที่ๆไม่ควรอยู่ในโลกนี้ล่ะ เป็นสถานที่ซึ่งอยู่ในป่าลึกยากนักที่จะค้นหา แล้วจะมีใครกล้าเข้าไปเรียนได้ล่ะ แต่ถ้าประตูโรงเรียนอยู่ในกระจกบานโปรดในห้อง     ของคุณเองคงจะยากที่คุณจะไปโรงเรียนสาย คุณจะทำอย่างไรถ้าคุณต้องการออกจากโรงเรียนลึกลับในกระจกและนั่นคือเรื่องราวที่คุณจะได้เผชิญร่วมกับเด็กผู้โชคดีเหล่านั้น แล้วอะไรล่ะ!!!

เป็นเหตุจูงใจให้เด็กพวกนั้นเข้าไปสู่โรงเรียนแสนพิศวงได้ ถ้านี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตคุณคุณ  จะดีใจจนไม่อยากกลับออกมาจากกระจก ซึ่งเป็นโลกที่คุณควรอยู่หรือคุณจะกระวนกระวายเมื่อพบกับปัญหาใหญ่ที่เกิดขึ้นในกระจกเหล่านั้น

                บัดนี้โรงเรียนพิศวงได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบานกระจกสุดโปรดที่ห้องของคุณแล้ว คุณจะลองใช้มือของคุณแตะลงไปที่บานกระจกของคุณหรือไม่ นั่นคุณเป็นผู้กำหนดมัน หากคุณลอง    ลิ้มรสกับสิ่งพิศวงเหล่านั้นมันอาจทำให้ชีวิตของคุณหรือใครบางคน ใครบางคนผู้ซึ่งอยู่หน้ากระจกในขณะนี้อาจเปลี่ยนแปลงไป แต่ใครจะรู้ได้ล่ะ ว่าจะเปลี่ยนแปลงไปในด้านใดนั่นก็ขึ้นอยู่กับความต้องการของคุณเช่นกัน ไม่ว่าโรงเรียนลึกลับในบานกระจกของคุณจะเป็นโรงเรียนที่มีแต่สิ่งน่าพิศวงให้คุณชวนค้นหา คุณอาจเคลิบเคลิ้มไปกับสิ่งหน้าตื่นตาเหล่านั้นจนคุณไม่อาจหยุดความคิด ที่จะหลงใหลมัน ชะตาชีวิตของคุณขึ้นอยู่กับกระจกบานโปรดของคุณแล้ว.........

                                                               .

The mirror.                                                               &bsp;                                             2

ส่งเด็กนั่นมาให้ฉันซะ เสียงของหญิงวัยกลางคนดังขึ้นท่ามกลางพายุฝนที่โหมกระหน่ำ ใบหน้าเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด นัยน์ตาสีแดงวาวโรจน์บ่งบอกถึงความโกรธแค้นผู้ซึ่งยืนอยู่เบื้องหน้าเป็นอย่างมาก

ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาฆ่าลูกฉันเด็ดขาด หญิงสาวร่างเล็กอุ้มลูกด้วยท่าทีกระวนกระวาย พร้อมกับใช้ผ้าคลุมสีเทาที่คลุมตัวเธออยู่ปกป้องลูกน้อยของเธอจากพายุที่แสนจะบ้าคลั่ง

ลูกของฉันจะต้องได้กลับมาครองบัลลังก์ เธอกล่าวพลางสบกับนัยน์ตาสีแดงอย่างเย้ยหยัน แล้วจึงเหลือบตาไปมองผู้เป็นบิดาของเด็กน้อยซึ่งสลบจากการถูกทำร้าย

ต้องไม่มีวันนั้นแน่ท่านราชินี เอ๊ะ! ไม่สิ ท่านยังไม่เคยเหยียบบัลลังก์เลยนี่

แอ้! เด็กน้อยผู้น่าสงสารร้องขึ้น เพราะกำลังตกใจกลัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

เปรี้ยง!!

สายฟ้าฟาดลงมายังผืนดิน ฝนที่ตกลงมาชะล้างกองเลือดให้ไหลซึมสู่พื้นธรณี บัดนี้การเปิดสงครามแย่งชิงบัลลังก์ได้เริ่มต้นขึ้น

หญิงผู้มีนันน์ตาสีแดงฉานกำลังท่องคาถาเพื่อเสกไม่คทาของตนให้กลายเป็นมีด และรอจังหวะที่จะฆ่าองค์ราชินี  ฝ่ายทางด้านองค์ราชินีทรงร่ายคาถาช่วยชีวิตแก่ผู้เป็นพระสวามี ฉับพลันร่างของชายผู้นอนรอความตายก็ได้ฟื้นขึ้นมาอย่างหน้าอัศจรรย์

เปรี้ยง!!

อัศนีบาดฝาดลงมาอีกครั้งต่อหน้าสระศักดิ์สิทธิ์ สระที่มีความใสสะอาดและบริสุทธิ์ราวกับกระจกบานมหึมาซึ่งเป็นสิ่งสำคัญของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ หยาดเลือดที่หยดลงในสระ สายฟ้าฟาดที่ฟาดลงทำให้เกิดช่องว่างแห่งมิติ ซึ่งสระน้ำแห่งนี้ได้กลายเป็นสิ่งเชื่อมต่อมิติระหว่างโลกและอณาจักรเวทมนตร์ที่มีชื่อว่า มิลเลอร์

จงตายซะ หญิงวัยกลางคนถือมีดเตรียมจะแทงเข้าทางด้านหลังขององค์ราชินี แต่ราชินีหารู้ไม่เพราะนางได้หันหลังให้กับผู้ถือมีดซึ่งมีนามว่า โดนาเจ้าแห่งความตาย ทว่าผู้เป็นพระสวามีได้เห็นเข้าจึงเอาตัวเข้ากอดราชินีและลูกน้อยไว้ และในที่สุดการปลงพระชนม์นั้นผิดคน

                ลมหายใจนั้นแผ่วลงทุกทีๆ เลือดได้สาดลงนองพื้น ความบริสุทธิ์ของสระศักดิ์สิทธิ์กำลังจะกลายเป็นสระนองเลือดแห่งหายนะ โดนายังไม่ตายแต่ผู้ที่ตายนั้นกลับกลายเป็นผู้บริสุทธิ์ ผู้เป็นความหวังของราชินีที่จะฝากชีวิตด้วย บัดนี้เหลือแต่เพียงร่างไร้วิณญาณที่จมกองเลือดเท่านั้น

อาคีร่า ราชินีร่ายมนตร์ต้องคำสาป ก่อนที่จะพูดต่อไปว่า ธาตุดิน น้ำ สายฟ้า ลม ไฟ และพายุ ข้าขอสั่งเจ้า อาคีร่า จงเสกให้โดนากลายเป็นเพียงช่องว่างในอากาศ ตราบใดที่ข้ายังไม่ตาย

The mirror.                                                                                                             2

ก็ขอให้นางจงสิงสถิตอยู่ที่นี่ต่อไป การร่ายคำสาปแม้จะทำให้ผู้ร่ายคาถานั้นอาจถึงตายได้ แต่ตอนนี้ราชินีไม่กลัวอะไรอีกแล้ว นางร่ายมนตร์ขึ้นและหนีไปยังโลกมนุษย์ ซึ่งนางได้คิดแล้วว่านางจะให้ลูกอยู่ในที่ๆปลอดภัยจนกว่าลูกของนางจะมีอายุครบสิบสี่ปี ซึ่งประตูมิติจะเปิดออกอีกครั้ง นางหวังว่าจะได้พบลูกอีก ราชินีได้รวบรวมพลังที่เหลืออยู่ทำสร้อยสีทองสลักชื่อธิดาของนางว่า คาฟ่า ไอริส โซลิเนียร์โวเฮน นางได้ดูดความทรงจำของนางไว้ในสร้อยครึ่งหนึ่ง เพื่อที่ว่าเมื่อธิดาของนางเปิดสร้อยจะจำเรื่องราวต่างๆในอดีตได้