ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นายปีศาจที่รัก

    ลำดับตอนที่ #3 : คืนอัปยศ2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 180
      4
      15 ก.พ. 66

         ร่างอรชรอ้อนแอ้นเบียดนวลเนื้อเสียดสีเขาไม่ได้หยุด มือไม้ก็ยุ่มย่าม ป่ายตรงนั้นขยำตรงนี้ 
         จมูกโด่งเล็กก็ไซ้ซอนลำคอเขาไม่ให้เขาได้หายใจหายคอบ้างเลย
          ดูสะเปะสะป่ะ แต่ทว่าเร้าอารมณ์ชายหนุ่มผู้ช่ำชองอยู่ไม่น้อย

           "ใจเย็นๆคนสวย ฉันไม่ถนัดในที่ประเจิดประเจ้อแบบนี้ ไปข้างบนกันดีกว่า รับรองว่าฉันจะจัดให้เธอจนหนำใจไปเลย"
            เขาเอ่ยพร้อมกับหัวเราะเบาๆราวกับถูกใจ
            ปกติเขาจะถูกผู้หญิงรุกก่อนแบบนี้เสมอ ซึ่งเธอพวกนั้นส่วนใหญ่จะรุกแบบมีลีลาและจัดเจน
           แต่หญิงสาวคนนี้ ดูรุกแบบลนๆแปลกๆ คล้ายกับว่ามีอารมณ์อยากจนต้านอารมณ์ตัวเองไม่ไหว
           เธอเลื่อนริมฝีปากจนมาพบริมฝีปากของเขา นนนท์เบี่ยงหลบเล็กน้อย ริมฝีปากของเธอจึงวุ่นวายอยู่ตามขากรรไกรที่มีไรเคราจางๆ
           นนนท์ไม่เคยจูบผู้หญิงที่เขาซื้อกิน และไม่คิดจะจูบ โดยไม่มีข้อยกเว้น ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสวยขนาดไหน นี่เป็นกฏที่เขาตั้งเอาไว้ 
           เขาไม่ได้โลกสวย ประมาณว่า จะเก็บจูบแรกไว้ให้กับคนที่เขารัก และคิดว่าใช่ที่สุดหรอก
           เพียงแต่ว่า เขาไม่อาจปลงใจใช้ปากประกบปากกับผู้หญิงที่ใช้เรือนร่างหากิน

           นนนท์ใช้สองมือบีบบั้นท้ายของเธอ แต่ออกแรงบีบเพียงเล็กน้อย พอระบายอารมณ์กำหนัด เพราะร่างเล็กแต่อ้อนแอ้นนุ่มเนียนมือนี้ ทำเอาอารมณ์เขาลุกโชนด้วยไฟสวาทเข้าไปทุกที

           "ตามฉันมาคนสวย"
           เขาจับตัวเธอออกห่างและคว้าข้อมือ จูงเลาะเข้าไปในช่องแคบๆ ในส่วนของหลังร้าน พาเดินขึ้นบันไดไปชั้นสอง
            มุกรินเดินตามเขาแบบไม่มีสติพอจะยับยั้งอะไรทั้งสิ้น ร่างกายของเธอมันร้อนรุ่มดังไฟ ร้อนรนรอการมอดดับจากเขาเข้าไปทุกที

           นนนท์พาเธอเข้าไปในห้องสี่เหลี่ยมที่ถูกตกแต่งค่อนข้างหรู 
           ห้องนี้ เขากับอนุชิต เรียกกันแบบขำๆว่าห้องเชือด เพราะเป็นห้องประจำที่อนุชิตจัดไว้ให้เขา เพื่อรื่นเริงบันเทิงกามากับหญิงสาว ในยามที่เขามีความต้องการทางเพศ
           ชีวิตโสดก็ดีแบบนี้แหล่ะ
           ใช้เสียให้คุ้ม
            และนนนท์ก็รู้สึกบันเทิงเสียจน ไม่อยากจะสละความโสด
            อนุชิต และณดลน้องชายของเขาถึงกับยกตำแหน่งหวงความโสดที่สุดในจักรวาลให้แก่เขากันเลยทีเดียว

            ยังไม่ทันได้ปิดประตูห้องให้สนิทเสียด้วยซ้ำ เจ้าของร่างอ้อนแอ้นก็โผเข้าหาเขาทันที 
            นนนท์ก็ไม่คิดจะพูดพร่ำทำเพลงอะไรอีก เขาสนองความอยากของเธอด้วยการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกจนหมดสิ้น 
    หลังจากนั้นก็ไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกกระทำแต่เพียงฝ่ายเดียวอีก เพราะร่างเปลือยขาวผ่องยวนตานี้ มันน่าฟัดเสียเหลือเกิน
    ดูเอาเถอะ อกเป็นอก เอวเป็นเอว สะโพกก็หนั่นแน่นกลมกลึง น่าฟัดเป็นที่สุด
           ชายหนุ่มลดหน้าลงฟัดเต้าเต่งเต็มตึงที่ชูชันล่อตา ฟอนฟัดตรงหว่างอก แล้วเลื่อนริมฝีปากเข้าขบเม้มยอดอกสีชมพูอมน้ำตาลในเวลาต่อมา ในขณะที่สองมือบีบเคล้นแก้มสะโพกของเธออย่างหนักหน่วง
           ด้วยกริยาที่ทั้งหื่นและห่าม
          ในยามที่เขาดูดดึงปลายยอดอกอย่างเมามันส์ ร่างอ้อนแอ้นของเธอสะท้านไหวเฮือกจนเขารู้สึก เธอแอ่นอกรับริมฝีปากของเขา พร้อมกับเผยอริมฝีปากอิ่มครางแผ่ว
            ดวงหน้างดงามเหยเกราวเจ็บปวด แต่ดูเซ็กซี่อย่างเหลือร้าย
            ชายหนุ่มคลุกเคล้าเคล้นคลึงไปทั่วร่างงาม โรมรันพันตูอย่างดุดัน พลางดันเธอให้ล้มลงไปบนเตียง 
            ร่างอ้อนแอ้นลงไปนอนหงายทอดกายระทดระทวย กลุ่มผมยาวสลวยแผ่สยายยุ่งเหยิงอยู่บนฟูกนอน ส่งสายตาที่หยาดเยิ้มไปด้วยไฟสวาทเชิญชวนเขา
    นนนท์มองแล้วเห็นว่าเธอนั้นแสนจะเซ็กซี่ ยิ่งทำให้อารมณ์สวาทของเขาลุกโหมมากขึ้น
           เขารีบเปลื้องผ้า สายตาไม่ละจากปฏิมากรรมตรงหน้าแม้แต่วินาทีเดียว
    เห็นร่างเปลือยของผู้หญิงมาแทบจะนับไม่ถ้วน
            แต่ไม่เคยมีร่างไหนปลุกอารมณ์กำหนัดของเขาได้มากขนาดนี้มาก่อน
    เธอทำให้เขาลุกไหม้ ปรารถนาจะรุกล้ำเธอแทบคลั่ง เขาจึงไม่รอช้าที่จะส่งความคฤหรรษ์ชำแรกเนื้อสาวของเธอ เพื่อปลดปล่อยความคลั่งของอารมณ์
            แต่ทว่า! ความยากและคับแน่นแทบจะชำแรกไม่ได้ ทำให้เธอสะดุ้ง 
            ส่วนเขาก็ถึงกับตะลึงและนิ่งงันไปชั่วขณะ

           "นี่เธอยังไม่เคยหรือ"
           เขาถามเสียงกระเส่า 
           แม้ว่าจะรู้สึกเจ็บ แต่เป็นเพราะความร้อนรุ่มในกายด้วยฤทธิ์ของยาปลุกสวาท มุกรินจึงยังคงหยัดส่วนกลางราวร้องขอ

           "ฉัน อืม ฉัน"
           เธอเอ่ยงึมงำปรือตาจือปาก แอ่นหยัดเรือนกายเข้าหาเขา เป็นกริยาที่ยั่วใจนนนท์ เสียจนทนไม่ไหว เขาตัดสินใจชำแรกเข้าไปช้าๆและลึกลงไปในที่สุด
    เสียงเธอหวีดร้องเบาๆ เขาจึงแช่นิ่งเอาไว้ ทั้งที่ตัวเริ่มสั่น 
            ผู้หญิงคนนี้ ทำให้ร่างกายของเขาแทบคลั่ง
            เธอเป็นสาวบริสุทธิ์
            แต่ทำไมมีอารมณ์ต้องการรุนแรงแบบนี้
            หรือว่า! เธอโดนยาปลุกเซ็กส์
            ความคิดนี้ทำให้ใบหน้าของนนนท์เคร่งเครียดขึ้น แต่ยังคงเหยเกด้วยไฟสวาท
           จะอะไรวินาทีนี้เขาไม่สนอีกแล้ว ตอนนี้เขาต้องการปลดปล่อยจนแทบระเบิด
           นนนท์ขยับกายอีกครั้ง
           และครั้งนี้ก็ไม่คิดจะหยุดอีก
           เขาส่งความคฤหรรษ์ให้เธอและตัวเองอย่างต่อเนื่อง แต่เปลี่ยนจากกริยาห่ามๆดุดัน เป็นนุ่มนวลลง 
            เธอหลับตาครวญครางในทุกจังหว่ะที่เขารุกล้ำ นนนท์จึงเร่งส่งเธอและเขาถึงปลายทางในที่สุด
            แต่ทว่า!มันไม่จบลงเท่านั้น
            คืนนั้นร่างอรชรยังคงเรียกร้องจากเขาอีกสองครั้ง นนนท์ก็ไม่คิดจะปฏิเสธ มาถึงขั้นนี้แล้ว จะกี่ครั้งก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญอีกต่อไป
            ประเด็นหลัก คือเธอเสียพรหมจรรย์ให้เขาไปแล้ว ครั้งที่สองครั้งที่สามก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรอีก
            แต่สิ่งที่นนนท์ต้องขบคิด หลังจากปรนเปรอเธอครั้งที่สามจนเธอเพลียและหลับไป เธอเป็นใครและไปโดนยาปลุกเซ็กส์มาได้อย่างไร 
           และดูจากปฏิกริยาของเธอ ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้เลย เหมือนว่าจะเป็นยาชนิดที่รุนแรงเสียด้วยสิ 
            เขาเองก็ไม่ได้สังเกตุตั้งแต่แรก เพราะไม่เคยคุ้นกับผู้หญิงที่ใช้ยาชนิดนี้ เขาไม่เคยมีประสบการณ์นอนกับผู้หญิงที่กินยาปลุกเซ็กส์ จึงดูไม่ออกในตอนแรก

           'สาวน้อย เธอเป็นใครกัน เธอถูกวางยา หรือว่าวางยาตัวเองเพื่อเข้าหาฉัน '
    นนนท์ให้น้ำหนักไปที่ความคิดหลัง เพราะเหตุการณ์มันชี้ไปแบบนั้น 
            เห็นได้ชัดว่า เธอตรงมาหาเขา โดยไม่มีใครตามมา ถ้ามีคนวางยาเธอ ก็น่าจะมีใครสักคนที่ตามดูผลงานและเอาตัวเธอไป
    แต่นี่ เธอมานัวเนียกับเขาที่หน้าห้องน้ำอยู่ครู่ใหญ่ ก็ไม่เห็นใครตามมาเลยสักคน
            'หวังว่าเธอคงไม่ใช้แผนนี้เพื่อจับฉันหรอกนะคนสวย ถึงเธอจะเป็นสาวพรหมจรรย์ ฉันก็ไม่มีวันยอมเสียท่าให้กับความคิดสกปรกแบบนี้ของเธอหรอกนะ เอาเถอะ ให้เธอตื่นมาก่อน แล้วเราค่อยมาซักไซ้เอาความกันอีกที'



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×