Reading อ่านหัวใจนายหน้านิ่ง {MarkBam}

"ขนาดก้อนหินยังกร่อนเป็นเม็ดทราย

 นับภาษาอะไรกับหัวใจ"

จะเรียกว่าความคุ้นเคย ความเคยชิน หรืออะไรก็แล้วแต่

พอโดนชงมากเข้า สบตาเค้ามากขึ้น
ความรู้สึกของผมก็เปลี่ยนไป..

หัวใจของผมทำงานไม่เหมือนเดิม..

ต้องขอบคุณเหล่าชิปเปอร์คุณๆทั้งหลายมากนะครับ ที่คอยทำงานหนักตลอดเวลา ถึงแม้ว่าในหลายๆครั้งเหมือนว่าเรือจะล่มแล้วก็ตาม แต่ทุกคนก็ยังคงจับไม้พายไม่เคยปล่อย เสมือนมีกาวมาติดที่มือยังไงอย่างงั้นอ่ะ

หึหึ ถ้าถามว่าผมรู้ได้ยังไงละก็ 
แหมมม..ผมหน่ะเข้าแฮชแทค #MarkBam ทุกวันนะคร้าบบบ 

หลังจากนี้ทุกคนไม่ต้องทำงานหนักอย่างที่เคยแล้วนะ แค่เป็นกำลังใจให้อุ๋งๆผู้น่ารักคนนี้ก็พอ ผมจะไม่ปล่อยให้เรือตัวเองล่มแน่นอน ใช่ครับบบ..ต่อจากนี้อุ๋งๆจะป็นคนพายให้ถึงฝั่งเอง 

เฮ้ออ ทำเป็นพูดดีไปเถอะครับ เอาเข้าจริงๆผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกคนจะรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่า หรือคงเป็นเราที่รู้สึกอยู่ฝ่ายเดียว ผมอ่านความคิดเขาไม่ออกจริงๆ .. 

พี่มาร์ค..คิดอะไรของเขาอยู่นะ 
จะหวั่นไหวแบบผมหรือเปล่า..

w

_______________________**********____________________

***คำเตือน แต่งเพราะความขี้ชิป และความมโนของตัวเองล้วนๆ

มาค่ะ มามโนไปด้วยกัน 555555