นิยาย'เกิดใหม่ในต่างโลก'เป็นแวมไพร์หญิง(แบบธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา)

ลำดับตอนที่ #4 : ฟอสสิลดึกดําบรรพ์: วันแรกของชีวิตใหม่

หลังจากผมเลิกอวญครวญแล้วผมก็เข้าห้องน้ำไปเพื่อ'ตรวจสอบ(จ้อง)'ร่างกายใหม่นี้ และ'ทดสอบ(เล่น)'มันให้'ละเอียด(ทุกซอกทุกมุม)'จน'พอใจ(เปียก)'

แล้วหลังจากที่ผมตรวจสอบ และทดสอบร่างกายแบบละเอียด(กว่าชั่วโมง)จนพอใจ(แบบโครตจะไม่มีนัยแฝง)แล้ว ผมก็ทำธุระส่วนตัวอีกนิดหน่อยแล้วเดินออกจากห้องพักในอพาร์ทเมนท์ ใช่ในอพาร์ทเมนท์ ร่างนี้อายุ 102 ปีแล้วแต่ก็ยังหาบ้านดีๆไม่ได้สักหลัง

ตอนนี้ผมกำลังเดินไปที่ร้านอาหารเพื่อจะซื้อเลือดสัก 70 ลิตร(ก็ผมกลายเป็นแวมไพร์แแล้วนี้) ตุนเอาไว้สำหรับ 1สัปดาห์ส่วนคำถามที่ว่าไม่กลัวมันเสียก่อนที่จะได้กินเหรอ(ที่ห้องพักไม่มีตู้เย็น) คำตอบก็คือไม่เลยเพราะอย่างที่บอกไปแล้ว ข้อแม้ที่ 2 ทำให้ในตอนนี้ไม่มีจุลินทรีย์มาทำให้อาหารเสียได้ เมื่อมาถึงแล้วผมก็เข้าไปสั่งกับคนขาย

"ป้าคะ ขอซื้อเลือดแบบกลับบ้าน 14 ขวดแบบเดิมนะคะ" ผมพูดกับป้าเจ้าของร้านที่ร่างนี้มักมาซื้อเลือดเป็นประจำทุกสัปดาห์

"โอ๊ะ หนูเองเหรออัลฟาน่า ได้สิ......ว่าแต่ตอนนี้หนูหางานใหม่ได้หรือยังจ๊ะ" ป้าถามผมพร้อมกับเตรียมเลือดไปด้วย

"งานใหม่เหรอคะ?" ผมทวนคำถามพร้อมกับนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ผมตกงานอยู่

"เอ่ออออ...ยังไม่ได้เลยค่ะ" ผมตอบกลับไป

"ว้าาาา แย่จังเนอะ" ป้าคนขายพูดพร้อมกับหันไปมองขวดใส่เลือดจำนวนมาก เพื่อเป็นการส่งสัญญานให้ผมว่าเสร็จแล้ว ผมจึงยื่นเงินจำนวน 280 ดอลล่า($)ให้ป้าไป ใช่แล้วดอลล่าโลกนี้ใช้เงินหน่วยเดียวกับโลกก่อนเลย ซึ่งมันเป็นอะไรที่น่าแปลกใจมากที่หน่วยเงินชื่อเดียวกันเปะ ส่วนตอนนี้ผมมีเงินเก็บเหลือประมาณ 2,000 $ แล้วอีก 2 อย่างที่น่าแปลกใจก็คือ 1 คนที่นี้พูดภาษาอังกฤษแบบเดียวกับผมเลย และอย่างที่ 2 ก็คือเทคโนโลยีของที่นี่มันพัฒนาไปไกลมากกว่าในตอนที่ผมตาย(2050)ซะอีก

หลังจากที่กลับมาที่ห้องพักของผมเรียบร้อยแล้วผมก็นั่งดื่มเลือดไปเกือบหมด 1 ขวดหลังจากนั้นผมก็นอนคิดว่าจะไปทำงานอะไรดีเพราะตอนนี้ผมยังไม่มีงานหรืออะไรทำเลย

.

.

.

หลังจากนอนคิดอยู่นานผมก็มีตัวเลือกดังนี้