เสี่ยวหานอดทนนะเดี๋ยวพ่อก็โต

เมืองเล็กที่ล้อมรอบเมืองใหญ่ในหมู่บ้านขนาดกลางพื้นที่ส่วนใหญ่ยังคงเป็นป่าเขาและทุ่งข้าวสีเหลืองทองและแปลงพืชผล และชายทะเลพื้นที่ป่าโกงกาง

เด็กชายวัยห้าขวบกำลังขุดหาบางอย่างหลังยกเปลือกต้นสาคูขึ้น มือเล็กใช้เศษไม้เขี่ยเนื้อไม้ยุ่ยที่เต็มไปด้วยแป้งชื้นเพื่อหาโปรตีนตัวอ้วนอวบจนกระทั้งเห็นตัวด้วงสาคูอวบดีดดิ้นเพราะถูกรบกวนจากเด็กตัวน้อย

แต่ถึงหนอนสาคูอ้วนจะส่งสายตาจิกกัดมากเท่าไหร่ก็ไม่ทำให้เจ้าเด็กน้อยภายใต้หมวกผ้าสีเหลืองสนใจนอกจากคีบใส่ลงกระป๋องน้ำไปหลายตัวจนในกระป๋องที่พกมาเต็มไปด้วยด้วงสาคูดิ้นกันยั้วเยี้ยเบียดเสียดหายใจไม่ออกแถมทุกตัวยังทำปากขมุบขมิบเหมือนแอบด่า  (พ่องงงง) เสี่ยวหานจะไม่สนใจเพราะเสี่ยวหายเป็นเด๊กดีของพ่อ

เมื่อได้ตามที่ต้องการร่างเล็กปัดมือกับกางเกงก่อนที่จะหันซ้ายหันขวาหาคนที่มาด้วยกัน แต่กลับเห็นคนคนนั้นหลบอยู่หลังต้นไม้ไกลๆร่างสูงโปร่งของพ่อหลบอยู่หลังต้นไม้ที่เพิ่งจะโตเท่าหน้าแข้ง  หลบมี๊ดมิดเนอะเห็นทั้งตัว

"พ่อลู่ไปไหนแล้ว พ่อ! พ่อลู่!"เสี่ยวหานจะทำเป็นไม่เห็นแล้วกันเนอะ

"สะ เสี่ยวหาน พ่ออยู่นี่ครับลูก"

เสียงกล้าๆ กลัวๆ ดังขึ้นเบาหวิวแต่คนที่เกิดและอยู่กับเจ้าของเสียงมา1ปีได้แต่ปลงตก รีบวิ่งไปดูคนเป็นพ่อต่างสายเลือดทันทีคาดว่าที่คนเป็นพ่อหลบอยู่หลังต้นไม้สีหน้าแทบจะร้องไห้คงกลัวบางสิ่ง เสี่ยวหานวิ่งเข้าไปหาคนที่แอบอยู่แต่แทนที่จะได้รับสู่อ้อมกอดแต่ทว่าคนเป็นพ่อทำหน้าตาตกใจสุดขีด  ตกใจจนน้ำตาร่วงวิ่งหนีโกยอ้าว

เสี่ยวหานคิ้วกระตุกท่าทางแบบนี้ ตากลมมองกระป๋องใส่ด้วงสาคูของพ่อลู่ 

เจ้ามองข้า  ข้ามองเจ้า 

อนิจาท่านพ่อผู้มีเชื้อสายของไลเดอร์ซูการ์

ท่านพ่อไม่ใช่ว่าต้องทานหนอนเพื่อเสริมโปรตีนทุกสองวันเหรอ? 

ท่านยังจะกลัวหนอนตัวเท่านิ้วก้อย

หรือท่านไม่ต้องการกินมันอีกต่อไป

".."หนอน

"..."เสี่ยงหาน

"..T..T.."ท่านพ่อ

เสี่ยวหานรีบวางโปรตีนตัวน้อยก่อนที่จะต้องวิ่งไล่จับท่านพ่อเหมือนหนังอินเดีย เสี่ยวหานไม่ไหวหรอกนะขาสั้นพุงกลมแค่คิดก็ไม่อยากขยับเขยื้ยนเจ้าก้อนหัวไชเท้านี่  ขนาดว่ามาอยู่ร่างนี้ครบปีแล้วก็ยังไม่ชินสักที

"พ่อลู่ บ๋อเบ๋แล้วเห็นไหมไม่มีสักนิดเดียว"

เสี่ยวหานตะโกนคุยกับคนเป็นพ่อที่หยุดกึกไม่วิ่งต่อแล้ว หันกลับวิ่งมาหาลูกน้อยตัวกลมแสนน่ารักและมีเสน่ห์จนหางยาวฟูสะบัดไหว เมื่อใกล้ระยะมือเอื้อมถึงเสี่ยวหานก็ลอยหวืดติดมือท่านพ่อหน้าซุกอกฟังเสียงท่านพ่อแสนขี้แยฟ้องทั้งน้ำตา

"เสี่ยวหานมันน่ากลัวมากเลย  แงงงงง  พ่อกลัวววววว"

"พ่อถงถงเมื่อสองวันก่อนพ่อยังบอกว่ามันอร่อยมากเนื้อหนาวกรอบ"  ลู่ถงเหมือนไม่ได้รับความเป็นธรรมน้ำตานองหน้าเอาหัวถูไถเสี่ยวกานไม่หยุดคล้ายต้องการหนีความจริง

"มัน  อึก!!  อร่อยทอดกรอบใส่  ใส่ซอลโรยพริกไทย อึก!!  ตะ  แต่  มันน่ากลัว  โฮๆๆๆๆๆๆๆอึกกกกก"

"หัวจะปวด"เสี่ยวหานมือตบหน้าผากตัวเอง

"พ่อถงถงหยุดร้องก่อนน้องจะเอาเจ้าพวกนั้นไปทำของอร่อยให้กิน  แค่ทำเป็นของกินก็ไม่น่ากลัวแล้ว"  ลู่ถงปาดน้ำตารีบพยักหน้ารัวๆแม้จะยังดูขยะแขยงเจ้าหนอนอ้วนอยู่ก็ตามแต่ยังไงได้ก็เสี่ยวหานทำหนอนอร่อยมากจนหยุดไม่ได้

พ่อเป็นพวกย้อนแย้งสินะ  อืม!

ถึงพ่อจะดูไม่โตและมีปัญหาด้านความคิดที่ไม่ปกติแต่สำหรับเด็กน้อยเสี่ยวหาน  ลู่ถงเป็นพ่อที่ดีที่สุดและยิ่งใหญ่ที่สุดในใจของเสี่ยวหานต่อให้ใครจะว่าลู่ถงเป็นคนสติไม่ดีปัญญาอ่อน  เสี่ยวหานไม่สนใจทั้งสิ้น  เสี่ยวหานรู้แค่ว่าโลกของเสี่ยวหานคือลู่ถงและโลกของลู่ถงหรือเสี่ยวหานเราสองคนคือโลกของกันและกัน

"ลู่ถงเป็นอะไร!?ทำไมร้องไห้" 

เสียงดังมาจากทางเดินไปบ้านผู้ชายใส่หมวกคาวบอยเสื้อลายสก็อตสีนำเงินเปิดกระดุมจนเหลือเม็ดล่างสุดกางเกงยีนและร่างกายสูงใหญ่ในมือมีผลไม้มากมายและอาหารเสริมจำนวนหนึ่งรีบก้าวเข้ามาหาพวกเราสองคนพ่อลูกแต่เชื่อเถอะว่าตาลุงนี่ไม่ได้ห่วงเสี่ยวหาน  ศัตรูหมายเลยหนึ่งที่ต้องกันให้ไกลจากพ่อผู้ยังไม่โตของเสี่ยวหาน  ลุงเล็กผู้ต้องการให้พ่อถงถงไปเป็นคู่ชีวิตตาลุงที่ชอบกินเนื้ออ่อนของกระรอกตัวขาว ไม่มีวันเพราะเสี่ยวหานจะเป็นไม้ตีม้ากลัดมันเอง

"อ๊าาาา  เล็กเล็ก  กลับมาแล้วเหรอ  โฮฮฮฮฮฮฮ"  

"พ่อ!!"  เสี่ยวหานกำลังโดนพ่อทอดทิ้งเมื่อเห็นเป้าหมายใหม่ที่ใหญ่กว่านู้นกระโดดเกาะเป็นลูกลิงทั้งถูไถซบ  เสี่ยวหานว่านะไม่ต้องกันลุงเล็กแต่คงต้องกันพ่อตนเองแทนดู

เล็กเป็นพ่อม้าพันธ์ดีที่ยังไม่ต้องการมีใครนอกจากเจ้ากระรอกน้อยนุ่มนิ่มมือใหญ่วางของลงแล้วเปลี่ยนมาช้อนก้นกลมที่มีหางฟูฟ่องโบกไปมาอย่างสบายใจ  เล็กชอบท่าทางของถงถงมากเป็นพิเศษโดยเฉพาะท่าทางสบายอกสบายใจของเจ้าตัวมือที่เคยได้แต่ปืนต่อสู้หยาบและกระด้างเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าเล็กอย่างอ่อนโยน  อยากให้ลูกน้องในหน่วยมาเห็นจริงๆ  ไม่ใช่คนที่ชอบก็ต้องเหนื่อยหน่อย

"ถงถง"  แม้แต่เวลาพูดเสียงยังอ่อนโยนมากเป็นพิเศษ

"เล็กเล็ก" ถงถงตอบรับเสียงอู้อี้เพราะเอาแต่ถูกไถใบหน้ากับไหล่แกร่งถงถงชอบกลิ่นของเล็กเล็กมากมาก  อ๊ะ! ลองจากเสี่ยนหานนะ  เสี่ยวหานคือที่หนึ่ง