คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : Q26
Q26
ในที่สุดก็ถึงห้องของคางามิ
และไอ้คนที่เนียนเกาะเธอมาตลอดก็ปล่อยเธอให้เป็นอิสระซะที พอเห็นห้องที่กว้างของหมอนี้ก็…
"คางามินายอยู่ที่นี้คนเดียวเหรอเนี่ย?!"
"ตอนแรกก็ว่าจะอยู่กับพ่อแม่น่ะครับ…"
"คางามิคุงนี่น่าหมั่นไส้จังเลย"
อ่ะ พูดแทนใจ เอาไปเลยสิบสิบ
"ผมขอเลิกคบเลยแล้วกัน"
"อ้าว! ไหงงั้นอ่า!"
ห้องของอีกฝ่ายดูกว้างมาก พวกเธอสังเกตกันไป ก่อนที่รุ่นพี่คิโยชิจะทักขึ้นมา "อะ อ้าว แล้วริโกะหายไปไหน?"
"เอาผักกับผลไม้ที่ซื้อมาเข้าห้องครัวน่ะครับ"
เสียงโวยวายของพวกรุ้นพี่ดังทันทีหลังได้รับคำตอบ อายากะเครียดขึ้นมาไม่น้อยหลังจากได้ยิน ให้ตายสิ เธอพลาดไปแล้ว พลาดไปแล้วจริงๆ ปล่อยให้รุ่นพี่ริโกะคลาดสายตาไปได้ยังไงกัน! ใช้ไม่ได้ ใช้ไม่ได้เลย!!!
ข้าวแกงกะหรี่ในวันวานยังตราตรึง
รวมไปถึงมะนาวทั้งเปลือก
"เสร็จแล้วจ้าา!"
เสียงสดใส แต่มันดูเหมือนเสียงของนรกมากกว่าสวรรค์เสียอีก "หม้อไฟสูตรพิเศษแหละ!"
หม้อไฟจริงๆเหรอคะ...รุ่นพี่ใส่อะไรเข้าไปมากกว่านี้รึเปล่า? อายากะสงสัย
แต่เอ...หน้าตามันดูดีกว่าทุกครั้ง
ทุกคนดูช็อค
และคนที่ถูกโบ้วมาเป็นหนูทดลองก่อนก็ได้แก่ แก่ แก่
"คุโรโกะ นายลองก่อนเลย"
ว้าวซ่า เพื่อนของเธอเองค่า ท่านผู้ชม!
"งั้นผมก่อนก็ได้ครับ กินเลยนะครับ"
และสิ่งที่ตะเกียบคีบได้คือกล้วยที่ยังไม่ปอกเปลือกค่ะ ท่านผู้ชม
อายากะขำเท็ตสึยะ และปฏิกิริยาตอบสนองของพวกรุ่นพี่ รุ่นพี่คิโยชิเองก็คีบสตอเบอร์รี่ออกมา...พระเจ้า หม้อไฟกล้วย หม้อไฟสตอเบอร์รี่
"เดี๋ยวก่อนสิครับ…"เสียงห้ามปรามการเถียงของเงาเซย์รินที่ปอกเปลือกกล้วยกินพูดออกมา "ผมว่ามันก็ไม่ได้แย่นักนะ"
สตอเบอร์รี่ต้มก็ไม่เลวร้ายงั้นเหรอ?
แล้วพวกรุ่นพี่รวมถึงอายากะก็ลองกินตามไปด้วย เธอคีบองุ่นออกมากินไป ก่อนจะมองคางามิกับพวกเท็ตสึยะที่เดินออกไปคุยกันข้างนอก อายากะไม่ได้ออกไปยุ่งอะไร ก่อนจะลุกขึ้นตาม
"เดี๋ยวฉันจะลงไปที่มาร์ทนะคะ ซื้อพวกเครื่องดื่ม รุ่นพี่อยากดื่มอะไรกันไหมคะ?"
หลังไม่ได้คำตอบอะไร เด็กสาวก็ตัดสินใจจะออกไปข้างนอก แต่ยังไม่ทันได้เดินไปไหนต่อไหน อายากะก็เริ่มรู้สึกโลกหมุน จนเหมือนจะล้มทั้งยืนจริงๆจะเรียกว่าเหมือนคงไม่ได้ ต้องเรียกว่าโลกดับไปเลยมากกว่า
และเธอก็เห็น…อาหารเสริม
โค้ชใส่มันลงไปอีกแล้ว….
เสียงวุ่นวายของแต่ละคนที่ตื่นทำให้อายากะตื่นตามขึ้นมาบ้าง ดวงตาสีทับทิมกระพริบถี่พยายามปรับสายตาเมื่อต้องกับแสงหลอดไฟ คนที่มาปลุกประคองเธอเบาๆแล้วปลุกด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "คุณฮิโรโตะ เป็นอะไรรึเปล่าครับ?"ก่อนจะถามถึงอาการของเธอ
คนถูกถามส่ายหัวไปเบาๆ "ไม่เป็นไรๆ"
"นี่ทุกคน กลับถึงบ้านแล้วนอนเลยนะ"
"นึกว่าจะตายแล้วนะ"
"คางามิ ขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะ"
เสียงรุ่นพี่ฮิวงะ รุ่นพี่อิสึกิ รุ่นพี่โคงาเนะ ดังตามลำดับ อายากะเห็นโค้ชสาวไปหงอยอยู่มุมห้อง วันนี้เธอจะสวมบทบาทเป็นนางร้ายแบบกิ๊xสุวัxนี ไม่ง้อโค้ชสาวหรอก เธอเกือบตายแล้วนะ!
"ตรงไปอยู่ขวามือนะครับ"
มือของผู้เล่นเงามายาจับมาที่แก้มสีไข่ไก่ของเธอ แล้วบีบมันเบาๆ "ไม่เป็นอะไรจริงๆใช่ไหมครับ?"
คนถูกบีบแก้มตีมือคนบีบ "เจ็บนะ จะโกรธด้วย มาบีบแก้มกันแบบนี้อ่ะ"
"น่ารัก"
แก๊งสามช่าที่แอบมองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆแอบช็อคเล็กน้อยเมื่อได้ยินผู้เล่นเงาของทีมตัวเองชมสาวผู้จัดการว่าน่ารัก อายากะค่อยๆพองแก้มขึ้นมาแล้วออกแรงไล่ตีกับเพื่อนหนุ่มดูเป็นเด็กๆกันทั้งคู่ ก่อนเสียงที่ดังมาทีหลังจะเรียกความสนใจออกไปได้พอสมควร
เสียงโวยวายพร้อมรุ่นพี่โคงาเนะที่วิ่งออกมา
ตามด้วยสาวผมทอง สวมแว่น...เสื้อกล้ามและกางเกงใน…
อายากะปิดหน้าของตัวเองเมื่อเห็น
ดูสะลึมสะลือ ก่อนจะเหมือนถูกสับสวิตช์เมื่อเธอคนนั้นเห็นหน้าคางามิ "ไทกะ! กลับมาแล้วเหรอ?! คิดถึงเธอที่สุดเลยยย!!!"
และ...ปากประกบปากค่ะ
ตาคางามิ!??
ได้ข่าวว่าแกไปกิ๊กกั๊กกับสาวน้อยผมแดง น้องสาวคุณกรรไกรบิน แล้วไหง มีสาวคนอื่นมาจูบแกแบบนี้ได้กันฮะ?! อธิบายเรื่องนี้มาเดี๋ยวนี้
อายากะสะกิดเท็ตสึยะ คล้ายส่งซิกว่าเอายังไงดี..?
"เรื่องนี้ต้องถึงหูคุณอาคาชิครับ"
ตามนั้นนะคะ ท่านผู้ชม!!
และพวกในชมรมก็ส่งเสียงดังโวยวายตามเสต็ป
"หือ…? พวกนายเป็นใครกัน?"
"เธอน่ะแหละ เป็นใคร!?"
เอาสิ ผสานเสียงกันดังอย่างกะจะไปเข้าชมรมผสานเสียงเลย
"เธอทำอะไรของเธอเนี่ย อเล็กซ์!?"
"เป็นอะไรไปน่ะ ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหายซะหน่อย"
"แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี้ได้ละ อเล็กซ์?"
อเล็กซ์?
สรุปง่ายๆคือคุณอเล็กซ์น่ะ เป็นอาจารย์ของคางามิ พูดภาษาญี่ปุ่นได้ เพราะว่าเรียนเอกภาษาญี่ปุ่น อีกทั้งเป็นอดีตผู้เล่นบาสลีก NBA เพราะสายตาแย่ลง ก่อนที่อายากะจะเห็นว่าโค้ชสาวถูกคุณอเล็กซ์จูบ…
และก็ฟังเหตุผลของการมาญี่ปุ่นของเธอว่าเธอมาดูการแข่งขันระหว่างลูกศิษย์ทั้งสองคนก็คือคางามิ และ คุณฮิมุโระ
แต่จะเจอกันรึเปล่าก็ยังไม่รู้ แถมพรุ่งนี้พวกเราก็ไม่มีแข่งด้วย ทำได้แค่มาดูชาวบ้านชาวช่องแข่ง
ระหว่างดูบาส เธอเคี้ยวไวท์ช็อคโกแล็ตในมือ มองทีมของชูโคุที่ชนะอย่างขาดลอย การดูนัดการแข่งของพวกปาฏิหาริย์ไม่เคยทำให้รู้สึกชินเลยสักครั้ง พวกเราต่างพูดคุยไประหว่างทางกลับ และ
คุณอเล็กซ์ก็ดึงคอเสื้อของคางามิบอกจะพาไปฝึกพิเศษ "ฉันยืมตัวหมอนี้ได้ไหม?"เสียงของเธอแน่วแน่ "จะเอาตัวมาคืนก่อนแข่งแน่นอน ขอร้องล่ะ"
เรื่องนี้ต้องถึงหูอาคาชิ B2
ซัมติงกะคนอื่นนายมีอ่ะ คางามิ จะเชียร์กะคุณอาคาชิ B2 ก็เชียร์ไม่ถูกเลยตอนนี้
แต่กว่าจะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้
อายากะก็ถูกเพื่อนหนุ่มแยกออกมา หลังจากคางามิถูกคุณอเล็กซ์ลากไป
"เดี๋ยวสิ เท็ตสึยะ เดี๋ยว ฉันเดินตามไม่ทันนะ!"
เพราะถูกลากและอีกคนก็เดินเร็วกว่าตัวเองด้วยทำให้อายากะแทบจะล้ม คนที่รีบจึงเบาฝีเท้าของตัวเองลง เปลี่ยนจากจับมือลากเป็นเอามือมาโอบเอวแทน
คนตัวสูงกว่าใช้จมูกกดลงมาที่กลุ่มผมสีดำของเธอ
"แบบนี้เดินทันแล้วใช่ไหมครับ?"
หน้าของอายากะขึ้นสีแดงร้อน หัวใจในอกเต้นแรงหลังถูกจูบลงบนผม และโอบเอวพาเดินมาเรื่อยๆ อายากะอยากจะบ้าตาย คนข้างๆชอบทำเหมือนกับว่าเราคบกันแล้วอย่างงั้นแหละ หึ่ย คงไม่ใช่ช่วงโปรโมชั่นของพวกผู้ชายหรอกใช่ไหม?
"นายจะไปไหน?"
"ผมนัดกับอาโอมิเนะคุงไว้ครับ"
"หือ?"
"ผมอยากให้อาโอมิเนะคุงสอนชู้ตลูก…"
คราวนี้อายากะขำกับคนที่แทบจะชู้ตลูกไม่เคยจะเข้ากับคนอื่นเขา
"ปวดหัวแทนอาโอมิเนะคนนั้นก่อนดีไหมเนี่ย?"
"จะไปปวดหัวแทนเขาทำไมครับ ถ้าแต่งกัน ก็อยู่ใช้ชีวิตด้วยกันไปยาวๆถ้าปวดหัวก็ปวดเพิ่มขึ้นไปทุกวันเลย"
อายากะเม้มปาก "นี่คิดไปถึงขั้นแต่งเลยรึไงฮะ?"
คนถูกถามหัวเราะ "ก็ยอมรับครับว่าหวัง มีคนไหนบ้างที่จีบคนที่ชอบแล้วไม่หวังครับ?"
เราเดินกันมาเรื่อยๆ อายากะไม่ยอมตอบอะไรต่อ ก่อนที่สายตาสีทับทิมของเธอจะมองไปเห็นร่างที่คุ้นตายืนอยู่ข้างเด็กสาวที่ดูอ่อนกว่าเธอประมาณปีสองปี กำลังกอดแขนเอสของโทโอ
"พี่ไดๆ นี่ปีหน้าฉันจะขึ้นม.ปลายแล้วนะ จบปีนี้แล้วไปเรียนที่เดียวกับพี่ดีไหมน้าาาา เอ๊ะ ก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วนี่เนอะ ใช่สิ ฉันเลือกเข้าชมรมบาสไปช่วยพี่ซัทซึกิทำงานดีกว่า ถ้าจะสนุกมากๆเลย!"เสียงสดใส ดูมีความร่าเริงประหนึ่งดอกทานตะวันพูดกับอีกคน
คุณคะ อายากะแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง
อาโอมิเนะคนนั้นกระตุกยิ้ม ลูบหัวเด็กสาว แถมยังพูดหยอกล้อ "ยัยบ๊อง จบม.ต้นให้ได้ก่อนเถอะ"
แถมเขกหัวไปที
"โอ๊ยยยย พี่ได พี่ทำงี้กับแฟนของพี่ได้ไงอ่า! ฉันไม่ยอมนะ!"
แฟน?!
โรคอยากรู้อยากเห็นของฉันกำเริบแล้วสิ!
"เด็กคนนั้นคือฮาจิเครุ ชินัทสุครับ เธอเป็นแฟนของอาโอมิเนะคุง ตอนนี้อยูปีสาม ม.ต้น เทย์โค"
เท็ตสึยะกระซิบบอก "ถ้ายังไงระหว่างรอผมซ้อมกับอาโอมิเนะคุง คุณฮิโรโตะกับเธอก็อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนก็ได้นะครับ เธอนิสัยดีกว่าอาโอมิเนะคุง และคุณอาคาชิมากๆเลยแหละ"
อายากะพยักหน้า ก่อนที่อีกคนจะปล่อยเอวของเธอเดินเข้าไปทักทายสองคนที่รออยู่ "ดีครับ อาโอมิเนะคุง คุณฮาจิเครุ"
สาวน้อยข้างๆน่ะยิ้มร่า แต่คนถูกทักอ่ะ "ไม่ต้องมาดีครับเลย เรียกมากะทันแบบนี้มีอะไรเหรอ เท็ตสึ?"
"จะสรุปสั้นๆเลยนะครับ อาโอมิเนะคุง ช่วยสอนวิธีชู้ตให้ผมด้วยครับ"
"พี่ไดช่วยพี่เท็ตสึสิๆๆ"
โดยมีสาวน้อยผมทองคอยเชียร์ด้วยแหละ
"โหหห พี่อายะป็นเพื่อนกับพี่เท็ตสึมาตั้งแต่อนุบาลเลยเหรอเนี่ย"เธอคนนั้นถามขณะที่เดินมาซื้อของที่มินิมาร์ทด้วยกัน ปล่อยให้สองหนุ่มน่ะ เล่นบาสกันอยู่ที่สนาม เราสองคนตัดสอนใจออกมาซื้อน้ำ ซื้อขนม พูดคุยทำความรู้จักกันไป
น้องเขาคุยเก่งกว่าเธออีกเอาจริง
"นี่ ตอนแรกที่เห็นว่าโอบเอวกันมา ไอ้เราก็นึกว่าแฟนกันซะอีก"
ตาดีเหลือเกินแหะ
"เพราะนี่ขนาดเป็นแฟนกันนะ พี่ไดเขาก็ไม่ค่อยจะทำอะไรหวานๆหรอก"
อันนั้นเรียกไม่หวานเหรอ
อายากะได้แต่คิดในใจ
ก่อนจะหยิบเครื่องดื่มของทั้งตัวเองและเพื่อนสนิทที่กำลังซ้อมชู้ตลูก "เรากับอาโอมิเนะเป็นแฟนกันมานานแล้วเหรอคะ?"
"สักพักเลยค่ะ"
เด็กสมัยนี้ไวไฟดีแหะ
"โห...อาโอมิเนะเขาหลอกเด็กแล้วจีบเหรอเนี่ย?"
"เปล่าซะหน่อย พี่ไดไม่เห็นจะทำอะไรเลยสักนิด"สาวผมทองบอกก่อนจะทำหน้าเซ็งๆ "คนที่จีบก่อนคือฉันต่างหากค่ะ"
โอโห้
เด็กมันแรงนะคะ คุณ!!
"พี่อายะฟังนะคะ ในฐานะคนที่ชอบหนุ่มๆจากเทย์โคเหมือนกัน ฉันแนะนำว่าให้ดับเครื่องชนไปเลยดีกว่า ช้าหมด อดนะคะ ของแบบนี้ถ้าเราช้าเราก็จะเสียโอกาสไปได้เลยนะ ไม่ก็ถ้ายังไม่อยากคบก็บอกเขาไปตรงๆเลยว่าชอบ"
และเธอก็ได้ฟังกูรูความรักสาธยายสิ่งต่างๆให้ฟัง
อ่า...ลำบากอยู่เหมือนกันแหะ
จะไปดับเครื่องชนพุ่งยังไง
พูดง่ายแต่ก็ทำยากแหละ
ตอนนี้เธอกับเท็ตสึยะกำลังกลับบ้าน เป็นเวลาดึกมากแล้วด้วย
"นี่...เท็ตสึยะ"
"ครับ?"
"นายไม่ต้องไปส่งฉันที่บ้านก็ได้นะ เดี๋ยวฉันกลับเองก็ได้ มันคนละทางกับบ้านนายเลย เดี๋ยวก็พักผ่อนไม่เพียงพอหรอก พรุ่งนี้เช้านายก็ต้องไปซ้อมชู้ตลูกกับอาโอมิเนะอีกนี่"
"ไม่เอาหรอกครับ ถ้าจะให้คุณกลับคนเดียวน่ะ"
"นี่ ฉันโตแล้วเถอะ"
หนุ่มผมสีฟ้าถอนหายใจ "เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาซะหน่อยครับ"
"แล้ว?"
เธอเลิกคิ้วถามเขาออกไป
"ผมอยากอยู่กับอายะจังให้นานๆต่างหาก"
……
โอ๊ยยยยย
ไอ้บ้า
เธออยากจะกัดลิ้นตัวเองชิงตัวตายไปก่อนเลยตอนนี้
"หรือว่า…"คนที่มักมีสีหน้านิ่งๆพูดคล้ายจะเสนออะไรออกมา เขาก้มลงมากระซิบที่หูของเธอ "จะมานอนค้างบ้านผมก่อนดีครับ?"
……
หน้าแดงแข่งกับภูเขาไฟระเบิดแล้ว เธอน่ะ
"เอ...แต่ถ้าไม่กล้า ไม่สะดวกก็ไม่ต้องนะครับ ผมก็แค่ไปส่งคุณที่บ้านแล้วก็กลับบ้านตัวเองแค่นั้นเอง"
……..
"ไปดิ"
"ครับ?"
"ไปค้างก็ไปค้างดิ"
กลัวที่ไหน
ใจๆอยู่แล้ว
แอบสั่นเล็กน้อย
|||||
คนใจง่ายใจเร็ว 2020 ได้แก่ ยัยน้องเองค่า 555555
เรื่องนี้ใสๆนะคะ เขาไปนอนกันจริง ไม่มีฉากอะไรใดๆทั้งนั้นนะคะ บอกก่อนเลย แง
น้องแฟนอาโฮ่น่ะคือ oc ของเราเองค่า แง เดี๋ยวจะไปเปิดเรื่องใหม่ให้ทีหลังนะคะ เปิดมันให้ครบทั้งรุ่นปาฏิหาริย์เลย 5555
วันนี้อัพช้าเพราะหลับค่ะ สารภาพเลย อันนี้พึ่งตื่นมากดอัพให้ทุกคนกำลังเมาๆได้ที่เลย แง 555
ตอนนี้ค่อนข้างเมาๆเพราะทางมาววตัดฉากข้ามไปข้ามมาเยอะอยู่ค่ะ แง เอาเป็นว่าติชมได้เลยนะคะ
อีกทั้งขอบคุณาำหรับกำลังใจ คอมเม้นทุกๆอย่างที่ทุกคนมีให้เราเสมอเลยค่า วันนี้ราตรีสวัสดิ์นะคะ!
ความคิดเห็น