คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ARC X :: XX. [ Talk With มาวว ♡ ]
Talk with มาวว ♡
– Arc X ; ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักเป็นตอนคั่น
– หน้าคาร์อยู่ก่อนหน้า
สวัสดีค่ะ ทุกคน เรา ‘มาวว♡’ เองค่ะ เป็นครั้งแรกที่ได้ทอล์คกับทุกคนในฟิคนี้แบบจริงจังเลยค่ะ ฮาาา ไม่นับจดหมายรีไรท์และการพูดคุยในแต่ละตอน นี่คือครั้งแรกที่ได้เข้ามาทำความรู้จักทุกคนเลยค่ะ 555 ฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนทั้งผู้อ่านเก่าและผู้อ่านที่พึ่งเข้ามาอ่านในฉบับรีไรท์นี้ด้วยนะคะ ยินดีต้อนรับและหวังว่าทุกคนจะรู้สึกดีกับฟิคเรื่องนี้ รวมถึงอีกสองเรื่องที่อยู่ในเซ็ตเดียวกันด้วยค่ะ
หนึ่งปีที่ผ่านมา คิดแล้วตลกจังเลยค่ะ พึ่งจบ ARC1 เอง – สู้ปีที่แล้วไม่ได้เลย ฉันอัพได้อย่างไรทั้งๆที่เรียนออนไลน์ไปด้วย ทำการบ้านไปด้วย สปีดในการอัพทุกวันนี้ช้าลงมาก แต่ในทุกตอนที่ลงตอนให้ทุกคนได้อ่าน มาวยอมรับเลยค่ะ ว่าทำเต็มที่ในทุกตอนเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ยังคงอยากให้ฟิคนี้และฟิคทุกๆเรื่องที่ตัวเองได้เขียนเป็นฟิคที่ไม่ว่าตัวเองจะอ่านกี่ครั้งก็ยังเป็นผลงานที่ตัวเองยังคงภูมิใจ – ฟังดูแล้ว เราก็อาจยึดติด และ ซีเรียสกับเรื่องนี้ไม่น้อย ซึ่งยอมรับว่ามันเป็นความจริงทุกประการค่ะ
เราไม่ได้อยากให้แค่งานนี้อยู่ในใจของเรา หรือดีแค่เพียงในใจของเรา เราอยากให้คนอ่านรู้สึกตามไปด้วยว่าเออ งานของเรามันดี อย่างน้อยขอแค่คำว่าน่าสนใจสักเล็กน้อยจนอยากอ่านต่อในใจของคนที่กำลังอ่านอยู่ก็พอค่ะ นั่นเป็นสิ่งที่เราคาดหวังตลอดการเขียนฟิคนี้ หรือฟิคอื่นๆ มาวคิดว่าตัวเองเป็นต้นไม้ที่รอการเติบโตบนดินค่ะ ต่อให้ไม่ได้รับกำลังใจที่เป็นน้ำเย็นๆจากใคร มาวก็จะโตขึ้นให้ได้ ขอเพียงแค่อย่าสาดน้ำร้อนใส่เรามาก็พอ เราค่อนข้างอ่อนไหวง่ายนิดหน่อย ยิ่งช่วงนี้ยอมรับว่าความมั่นใจในการเขียนเราน้อยลงไปมาก แม้ว่าความตั้งใจของเราจะยังเท่าเดิม แต่ความมั่นใจว่างานของเราดีกลับต่ำมาก ต่ำลงกว่าเราในหนึ่งปีที่แล้วอย่างชัดเจนเลยค่ะ แต่ในหลายๆครั้งมาวก็ผ่านความรู้สึกนี้ไปได้ค่ะ เวลาที่อ่านความคิดเห็นที่ใจดีกับเราจากทุกๆคน
เรากลัวอย่างเดียวเลยค่ะ ว่า วันหนึ่งเราจะพูดว่าเหนื่อย พูดว่าไม่อยากทำมันต่อ และ เราก็หวังว่าเราจะมีวันนั้นค่ะ!
อะฮึ่ม!
พอๆกับเรื่องเครียดและมาคุยกันแบบสบายๆนะคะ ตอนนี้มาวอยู่ในสถานะรอเปิดเทอมขึ้นมหาลัยปีหนึ่งค่ะ ! ซึ่งโดนเรียนออนไลน์แหละค่ะ ฮา เจ็บปวดมากๆเลย ชีวิตตอนนี้คือนอนเอื่อยๆอยู่บ้าน ดูอนิเมะ เขียนฟิค ดึกๆก็อาจต้องหายไปอ่านหนังสืออะไรนิดหน่อย (สมองเราแล่นตอนดึกค่ะ เราเป็นมนุษย์เกือบค้างคาว) และติดสถานะคนเหงาก่อกวนเพื่อนทุกวันเพราะไม่มีอะไรทำ ทั้งนี้สามารถมาเมคเฟรนด์ พูดคุยกับเราได้ใน @aalcaffex หรือ @alcafff ในทวิตเตอร์ของเราได้นะคะ (ส่วนใหญ่สิงแอคแรกมากกว่านะคะ แต่ล็อกอินค้างไว้ทั้งสองแอคค่ะ) เราไม่กัดค่ะ ฉีดยาแล้ว พูดคุยกันได้แต่ต้องให้เกียรติกันแค่นั้นพอ ทวงฟิคเราได้ค่ะ ขอสปอยล์ตอนจบฟิคก็ให้ค่ะ แต่ทวงฟิคแล้วเราจะมาต่อไหมอีกเรื่องนะคะ 555555
ในส่วนของฟิคเรื่องนี้ถ้าพูดแบบสบายๆ จุดเริ่มต้นของฟิคนี้มาจากสมัยเราสิงอยู่ด้อมบาส (ช่วงนั้นจะแต่ง akashi x oc สลับกับ kagami x oc ) ค่ะ เราเกิดอาการปวดตา ระคายเคืองตา ทำให้ไปต่อฟิคไม่ไหว จ้องหน้าจอนานๆไม่ได้เลยต้องพักสายตาไปก่อน ซึ่งก็เลยได้รับให้มาดูอนิเมะเรื่องหนึ่งก็คือมฮร. นั่นเองค่ะ! ระหว่างที่ดู เรารู้สึกงอแงทุกครั้งที่เดกุชอบทำอะไรอันตรายๆ คือเราเข้าใจทุกอย่าง แต่เราก็ไม่พอใจ มันน่าหยิก น่าตีชะมัด น้องซัจจังจึงเกิดขึ้นมาจากความรู้สึกอยากดุมิโดริยะของมาวเองค่ะ ! จุดกำเนิดฟิคนี้มาด้วยประการเช่นนี้ อีกทั้งถ้าใครเคยเห็นหน้าคาร์เก่าและเนื้อหาเก่าของเรา จะรู้ว่าแนวทางฟิคของมาวจะมี oc เกิดเยอะมาก ในฉบับรีไรท์เราจึงลดจำนวนลงค่ะ (อย่างที่เห็นในหน้าคาร์) นำมันมาปรับกับพล็อตที่ลงรายละเอียดมากขึ้น ซึ่งคราวนี้เราคิดว่าเราจะบาลานซ์บทได้ดีขึ้น หวังว่าทุกคนจะคิดเช่นนั้นเหมือนเรานะคะ ,____,
ใดๆ ก็ตาม เพราะนี่เป็นทอล์คครั้งแรกของฟิคนี้ มาวเองก็ยังนึกไม่ออกว่าจะพูดอะไรเหมือนกันเกี่ยวกับฟิค แต่จะบอกทุกคนแบบมั่นหน้าว่าถ้าชอบใน arc0 arc1 มาวจะทำให้ชอบฟิคนี้ขึ้นไปอีกใน arc ต่อๆไปในอนาคตให้ได้ค่ะ เพราะยังมีปมมากมายที่รอให้ทุกคนช่วยกันคลายมันออก ไหนจะเรื่องความสัมพันธ์ของเด็กสองคนนี้ที่เราอยากให้ทุกคนรอดูว่าพวกเขาจะจับมือผ่านมันไป สมคำโปรยในหน้าฟิครึเปล่า – หากมีอะไรสงสัยเกี่ยวกับฟิคนี้ สามารถถามได้เลยนะคะ ยินดีตอบเสมอค่ะ (แม้อาจช้าไปบ้าง)
ในส่วนของตอนพิเศษที่จะคั่นก่อนขึ้น Arc2 อาจมาภายในวันที่ 15 หรืออาจช้ากว่านั้นเป็นวันที่ 16 17 18 19 ค่ะ ส่วนหนี่งเราจำเป็นต้องเดินทางไปทำธุระต่างจังหวัด ถ้าปิดงานไม่ทันวันที่ 15 วันที่ 16 ก็จะต้องเดินทางทำให้อาจไม่มีเวลาเขียนเท่าไรนัก แต่ต่อให้จะฉลอง(ที่อาจมีเราฉลองคนเดียว) ช้าเกินไป ก็จะด้านฉลองค่ะ เขียนมาครบ1ปี โดยที่ยังไม่อยากทิ้งมันได้ นี่มาวคิดว่าตัวเองมาไกลมากแล้วค่ะ แงๆๆ
สุดท้ายแบบท้ายที่สุดนี้ ขอบคุณทุกคนที่อ่านทอล์คอะไรก็ไม่รู้นี้จนจบได้ค่ะ มาวรักทุกคนและขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจมาวอยู่ในตอนนี้นะคะ รักค่ะ ขอบคุณอีกครั้ง และ ฝันดีนะคะ ทุกคน ❤
ขอแสดงความนับถือและรัก
มาวว ♡
ณ วันที่ 14 มิถุนายน 2021
ความคิดเห็น