บันทึก(ไม่)ลับ เด็กวิทย์ หัวใจศิลป์

ลำดับตอนที่ #96 : [บทส่งท้าย #1] ก่อนคะแนน O-NET ออก! : ช่วงว่าวุ้นของเด็กวิทย์ หัวใจศิลป์

พรุ่งนี้แล้วนะครับ.... ที่การรอคอยของพวกเราจะสิ้นสุดลงสักที

9 นาฬิกาของวันพรุ่งนี้.... ผลประกาศโอเน็ตจะออกแล้ว

สิ่งที่เราทุ่มเทมาตลอด 10 กว่าปี จะส่งผลกรรมดีมากน้อยเพียงใด

พรุ่งนี้แหละ! คือสิ่งตัดสิน!

(เปิดเรื่องประหนึ่งหนังมหากาพย์ไตรภาค - -“)

พอกลับมาจากโรงเรียนปุ๊บ ผมก็ละจากทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมด แล้วตรงรี่เข้าไปนั่งหน้าคอมตามปกติ เปิดเน็ต เล่น HI5 ไปตามยถากรรม (เอาจริงๆนะ ผมเล่น เฟสบุ๊คไม่เป็น 55+) แล้วก็เข้าเว็บเด็กดีเนี่ยแหละ เช็คข่าวนู่นข่าวนี้ จนกระทั่งไปเจอกระทู้ที่บอกชื่อเว็บที่จะร่วมแสดงผมโอเน็ต

ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเล๊ย..... (ทั้งปี -*-) เพราะนึกว่าคงประกาศวันที่ 31 มีนา ตามกำหนดเดิมแหละมั้ง แต่มันกลับทำให้ผมเริ่มฉุกคิด เอิ่ม.... แล้วเขาจะรีบออกเว็บทำไมว้า~ แต่ด้วยลางสังหรณ์อันแม่นยำของวัดระ ผมก็เลยเปิดเว็บ สทศ. ขึ้นมาในบัดดล ปรากฏ.....

หย๋า~

ประกาศผลพรุ่งนี้จริงด้วย!!!!!!!!!

ช่วงเวลาลัลล้าที่ผ่านมาทั้งหมด มันหายไปหมดสิ้นเลย...

มีความรู้สึกเหมือนเล่น Roller Coaster แล้วตกวูบลงมาด้วยความเร็วสูง

ตามแรงโน้มถ่วงของโลกซึ่งมีค่า g = 9.8 m/s -*-

เสียววืบบบบบ ไปหมดทั้งตัว เริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เหงื่อตก น้ำตารื่นๆ -*- บอกตรงๆเลยว่าผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะประกาศผลแล้วพรุ่งนี้ ผมยังทำเหมือนทุกวันกำลังเดินผ่านไปอย่างช้าๆ.....

ความรู้สึกตอนนี้ บอกตรงๆเลยว่า กลัว....

กลัวไปหมดทุกอย่าง เท่าที่เด็กแอดมิชชั่นคนหนึ่งจะกลัวได้...

กลัว... คะแนนออกมาไม่ดี

กลัว... ยื่นคณะที่อยากเข้าไม่ได้

กลัว... คะแนนไม่ถึงเกณฑ์

กลัว... พ่อแม่เสียใจ

กลัว... ตัวเองเสียใจ ที่คะแนนไม่ดีตามที่เราคาดหวังไว้

กลัว กลัว และกลัวไปหมดทุกอย่าง....

แต่เชื่อเถอะ.... ความจริงยังไงก็คือความจริง

สิ่งที่กำลังจะปรากฏต่อหน้าเราหลังจากนี้ ไม่ว่าวันไหนก็ตาม....

มันคือ “ความจริง” ที่ในวันใดวันหนึ่งเราต้องยอมรับมันให้ได้!

ผมเชื่อว่า มาถึงตรงนี้แล้ว มันคือ “ที่สุด” ของทุกคน เท่าที่จะทำได้แล้วหล่ะ

ไม่จำเป็นต้องฝืนขีดจำกัดตัวเอง ไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบกับคนอื่น

“ที่สุด” ของเรามันต่างกัน ^^

ผมเองก็ไม่รู้ว่า พรุ่งนี้ มันจะเกิดอะไรขึ้น…

คะแนนจะดีหรือแย่ ผมไม่รู้…

ทางที่ดีที่สุดคือหาทาง “เตรียมใจ” และ “ทำใจ” ไว้ก่อน

เมื่อผิดหวัง ก็ต้อง “ปลอบใจ” ตัวเอง และอย่า “ท้อใจ” ไปง่ายๆ

แล้วสุดท้าย เราก็ต้องให้ “กำลังใจตัวเอง”

เพราะคะแนนที่ออกพรุ่งนี่ ยังไม่ได้ชี้เป็นชี้ตายเราซะหน่อย

มันอยู่ที่การเลือก และการตัดสินใจของเรา นั่นแหละ!

ที่จะบอกได้ว่า เราจะ “ติด” หรือ “ไม่ติด”

จะได้เรียนคณะที่ใช่ มหาลัยที่ชอบได้รึเปล่า

ขึ้นอยู่กับสองมือของเราเอง โดยใช้คะแนนที่มี ใช้จ่ายอย่างพอเหมาะ...

(ตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง - -“)

หลัก 5 “ใจ”

1.    เตรียมใจ เราต้องเตรียมใจในทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน เราจะต้องรับรู้อยู่ในใจว่า บางสิ่งอาจจะไม่สามารถเป็นอย่างที่เราหวังได้ แล้วต้องบอกกับตัวเอง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะไม่เสียใจเด็ดขาด

2.    ทำใจ เราควรทำใจไว้ก่อนล่วงหน้า เพราะผมเชื่อว่าไม่มีใครกล้ามั่นใจหรอกว่าคะแนนเราต้องออกมาดีแน่นอน (ถ้ามั่นใจนั่นก็เทพเกิ๊น~) ถ้าเราทำได้แบบนี้ เราจะเสียใจน้อยลง ถ้าคะแนนออกมาไม่ดี

แล้วก็... ลืมๆคะแนนที่เราเคยประมาณไปก่อนหน้านี้ทั้งหมด เพราะอะไรมันก็สามารถเกิดขึ้นได้ คะแนนที่ได้อาจจะน้อยกว่า หรือ เยอะกว่ามันเป็นไปได้ทั้งนั้น เพื่อไม่ให้เกิดการเปรียบเทียบ จงลืมมันไปซะ!

3.    ปลอบใจ ถ้าคะแนนออกมาไม่ดี จงปลอบใจตัวเองซะ อย่าได้ว่าตัวเองว่าโง่ หรือ งี่เง่าอะไร ยิ่งซ้ำเติมลงไป ก็ยิ่งเจ็บปวดเปล่าๆ

ทางที่ดีที่สุดคือ บอกตัวเองว่า เราทำเต็มที่แล้ว นี่คือที่สุดของเราแล้วจริงๆ

4.    อย่าท้อใจ เพราะทุกสิ่งในโลกล้วนอนัตตา หมุนเวียนไปตามสังสารวัตร - -“ (สาธุ -/\-) ไม่มีอะไรแน่นอนอย่างที่ผมบอกไป อย่าไปบ่นว่า คะแนนแค่นี้ ไม่มีทางติดคณะนี้ นั้น หรอก ผมว่า ติดหรือไม่ติดมันขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยมาก ไม่ว่าจะจำนวนคน เกณฑ์ขั้นต่ำ ตอนสอบอาจจะไม่สบาย ฯลฯ

ถ้าเราท้อใจไปตอนนี้ เสียสุขภาพเปล่าๆ มั่นใจครับ แล้วสู้กันต่อไป

สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร!!!

5.    ให้กำลังใจตัวเอง สิ่งนี้สำคัญที่สุด ไม่ว่าจะทำอะไรก็แล้วแต่ คนเราทุกคนจะต้องมีกำลังใจ หรือ แรงจูงใจเพื่อขับเคลื่อนนำไปสู่ฝันนั้นๆ ลองนึกถึงวันที่เราได้ใส่ครุยรับปริญญาสิครับ ถ้าเทียบกลับสถานการณ์ตอนนี้มันเล็กน้อยมาก

เลิกคิดได้แล้ว... ว่าเราไม่มีทางติดมหาลัยนั้น มหาลัยนี้แน่นอน สมองเราไม่ถึง อย่าดูถูกตัวเอง พยายามให้ถึงฝันนั้นก่อน ที่สุดมันเป็นยังไง ค่อยว่ากัน!

อยากรักก็ต้องเสี่ยง ไม่อยากให้เธอเป็นเพียงภาพในความฝัน จริงรึเปล่า~

ขอให้คะแนนออกมาดีกันทุกคนนะครับ ^^