Harry potter,Mary and the Mysterious World - นิยาย Harry potter,Mary and the Mysterious World : Dek-D.com - Writer
×

    Harry potter,Mary and the Mysterious World

    โดย Maryanne1

    'เเมรี่'ไม่ใช่ชื่อของเธอเเต่มันเป็นชื่อที่สมองขาวโพลนสามารถคิดออกมาได้ในเวลานั้น

    ผู้เข้าชมรวม

    96

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    96

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักสีเทา
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 ต.ค. 65 / 16:01 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ





    "ชื่อของเธอ?"

    "..."

    "ฉันหวังว่าเธอคงไม่ได้เป็นใบ้นะคุณหนูน้อยผู้ลึกลับ"

    "เเมรี่.."

    "หืม?"

    "เเมรี่ เจสเมอร์"

    "ชื่อเเปลก"

    "เรื่องของฉันไอ้คุณชาย"

    "กระผมกลัวจนตัวสั่นเเล้วครับ"






    เธอไม่รู้ว่าเธอมาโพล่ที่นี่ได้ยังไง

    ก่อนหน้านนี้เธอคือ'เพียงฝัน นางสาวบรรทมใจ เริศอุทัย'เป็นเด็กสาวอายุ15เชื้อสายเอเชีย ผิวสีเหลือง ผมสีดำกับดวงตาสีน้ำตาลเข้ม

    อยู่กับพ่อเเม่กับน้องชายอีกคนนึงส่วนย่าพึ่งเสียไปตอนอายุ13

    วันๆก็ไม่ทำอะไรมาก นอน ตื่นนอน อาบน้ำ กินข้าว ขับจักรยานไปโรงเรียน เรียน พักเที่ยง เรียนอรกรอบเเล้วก็กลับบ้าน อาบน้ำ กินข้าว เเปรงฟันอีกรอบ เเล้วก็นอน วนหลูบเเบบนี้มาหลายปี

    จนกระทั่งไอ้น้องชายมันเริ่มติดหนังพ่อมดไรซักอย่างของมันเธอจำได้ลางๆว่ามันชอบเปิดตอนที่ตัวเอกพูดว่าอะไรนะ เอกเปรสโซ่?อะไรซักอย่าง


    ตอนเเรกเธอก็ไม่ได้อ่ะไรมากอยากจะดูอะไรก็เรื่องของมันเเต่มันชักลำเส้นตอนพยายามบังคับให้เธอดูด้วยจนเตะมันตกเตียงไปหลายต่อหลายรอบ

    จนกระทั้งวันเกิดอายุ12ของมัน


    18:34


    "พี่เพียงพี่ชอบใครระหว่างเเฮรี่กับเดรโก"เจ้าจันทร์พูดขณะนั่งกินน้ำปั่นที่พึ่งซื้อมาบนโต๊ะรกไปด้วยของกินทั้งเค้กทั้งอะไร

    "จะไปรู้ไหมไม่รู้จักซักคน"เธอตอบอย่างงงๆ

    "ผมชอบเเฮรี่นะเขาเป็นพระเอกนี่หน่า"

    "เรื่องของเเกไหม"เพียงฝันเเขวะ

    "ถ้าสมมุติพี่มีเวทมนตร์พี่จะทำอะไรเป็นอย่างเเรก"เจ้าจันทร์ถามอย่างคาดหวัง

    "อ๋อ..ง่ายๆก็เสกให้เเกหายไปคนเเรกตามด้วยไอ้เปียกปูน"เธอตอบเเบบมั่นใจมากๆ

    "โห้พี่โหดร้ายเปียกปูนมันไปทำไรให้พี่"เจ้าจันทร์โวยวายใหญ่

    "ฉันไม่ชอบมัน"


    หลังจากนั้นรู้ตัวอีกทีก็หลับไปเเล้วพอตื่นมาก็มาอยู่ในป่าอะไรไม่รู้เดินไปเดินมาเจอผู้ชายชุดโครตหรูเอากิ่งไม้เเปลกมาควงเล่น เป็นเจ้าพ่องานวัดหรอ? 

    "คุณหนูน้อยชื่ออะไรกัน"

    คุณหนูบ้านเป๊ะเอ็งอะ


    "เเกเป็นใครทำไมต้องบอก"

    "คุณหนูมาจากทางนั้นใช่ไหมหละ"มันชี้ไปทางที่เธอเดินออกมา


    "ที่นั้นไม่ใช่ว่าใครก็ผ่านมาได้ง่ายๆเลยนะครับเเต่คุณหนูกลับเดินผ่านออกมาจน'เขา'เกือบร้องไห้เเหนะ"

    เอ้า..จะไปรู้ไหม


    "ถ้าไม่ยอมบอกดีๆทั้งที่ผมอุส่ากล่าวด้วยคำดีๆเเล้ว



    คงต้องใช้ความรุนเเรงกันซักหน่อย:)"


    โอ้ ชิท!

    มันเเค่ชื่อไหม!!










    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น